با کدام ۳ کلمه، کریس شلدریک و گروهش تمام سیاره را به مربعهای سه متری تقسیم کردهاند و به هر... ادامه متن
معماری
حیدرخان غیائی شاملو زادهی ۱۳۰۱ خورشیدی است. او عضوی از خاندان بزرگ شاملو بود که قدمت آن دستِ کم به... ادامه متن
نویسنده: محمدرضا پهلوانزاده | کارشناس شهرسازی، دانشگاه یزد هوشنگ سیحون، نقاش، معمار و استاد دانشکدهی هنرهای زیبا، در سال ۱۲۹۹... ادامه متن
آثار معماری وارطان پیکاری بین رسوم اجتماعی و آموزههای معماری مدرن است: ساختمانهای طراحی شده توسط هوانسیان از معماری پیش از جنگ جهانی دوم، آرت نوو، نظریات معماری باوهاوس و آثار آدولف لوس و لوکوربوزیه متاثر بوده. او مخالف التقاطگرایی و تقلید از شکلهای معماری سنتی ایرانی بود. با این وجود توجه زیادی به رسوم اجتماعی و سنن داشت و سعی میکرد در طرحهایش به آنان پاسخ دهد و در مقالهای با عنوان «معماری ایران در دو راههی سبک ملی و جدید» در صدد آشتی دادن سنن ایرانی یا معماری مدرن بود. به نظر وارطان یک معمار در وهلهی اول صنعتگری است که نه تنها باید از به حقیقت پیوستن اهداف خود خشنود باشد بلکه باید از تأثیر اجتماعی آثار خود نیز قلباً اظهار رضایت کند. از همین رو بود که او را نیروی محرکهی اصلی تحول معماری چه از جنبهی سبک و چه سازه می دانستند.ادامه متن
تخریب سازمانیافتهی بافتهای تاریخی در ایران پیشینهی کمی ندارد. اولین تخریبها در ابتدای قرن حاضر شروع شد، ولی از هم گسیختن و متلاشی کردن گستردهی بافت تاریخی شهرهای ایران از اواخر دههی شصت شروع شد. ماجرایی غمناک که بر شهرهای زیادی رفت: کرمان، اصفهان، مازندران، مشهد و… . از میراث عظیم شهرهای ما، جز در انگشتشماری همچون یزد، چیز زیادی باقی نمانده است. امروز از آن بافتهای زنده در شهرهایمان، تکه پارههایی نیمهجان در این کوچه و آن محله به جا مانده است و حتی پیکری برای تدفینشان هم باقی نمانده.ادامه متن
اواخر سال، تقریباً همزمان با حادثهی دردناک سقوط پرواز تهران-یاسوج، من در آسمان بودم و در راه چابهار. بگذارید حرف... ادامه متن
نخستین زن معمار و از نخستین دانشجویان معماری دانشگاه تهران، صفاتی است که به نکتار پاپازیان آندرف، معمار ارمنی اراکی تبار وجههای متمایز از سایر معماران زن زمانهاش میدهد؛ با توجه به همکاری مشترک پاپازیان با سایر معماران، دشوار بتوان ویژگی خاصی را معطوف به معماری وی و تنها مختص به وی برشمرد، از طرفی کمبود منابع قابل رجوع هم بستر قابل اتکایی را برای تحلیلهای دیگر محیا نمیکند. با این حال مشخصههایی از پیروی از سبک بینالملل در آثار او و همکارانش مشهود است. با اینکه اشارات فرمی به بخشی از یادوارههای معماری در ایران، مانند قوس، در کارهای وی دیده میشود، پاپازیان و همکارانش در استفاده از مصالح کاملا مدرن عمل کردهاند. سیمان، بتن و آهن مصالحی هستند که در بیشتر پروژههای با تاکید بر اندامهای باربر بنا، خودنمایی میکنند. ادامه متن
عبدالعزیز فرمانفرمایان بنیانگذار نخستین دفتر « مهندسان مشاور» است. او در سال ۱۲۹۹ در خانوادهای اصیل و صاحبنام به دنیا آمد. پدرش از نوادگان عباس میرزا بود، مادر نیز از خانوداههای بزرگ کرمانشاه. شاید همین جایگاه والای خانوادگی و تمکن مالی بود که او را در زمرهی نخستین معماران تحصیلکرده در اروپا قرار داد. او تحصیلات خود را در سال ۱۳۳۰ در دانشکدهی بوزار به پایان رساند و در همان سال به ایران بازگشت. پس از بازگشت در گاراژ خانهی پدری شروع به کار کرد و چندی بعد در یکی از آتلیههای دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، زیر نظر مهندس فروغی به کار و تدریس اشتغال یافت. در همان سالها بود که مسجد دانشگاه تهران را طراحی کرد. ادامه متن
اهمیت لرزاده در بین معماران معاصر ایران در این است که او آخرین نسل از معماران تراز اول ایران است که تحصیلاتش کاملاً در مکتب معماران سنتی بوده و بر علم و عمل معماری همزمان مسلط بوده است. بسیاری از کارهای لرزاده توسعه یا جزییات نمای بناهای استادان دیگر بوده است. هنر لرزاده در این بوده است که اثر خود را بهگونهای با اصل ساختمان ترکیب کرده است که دیگر از آن جداکردنی نیستند. ادامه متن
[cbtabs][cbtab title=”از تفلیس تا تهران”] نیکلای مارکف در سال ۱۸۸۲ م در تفلیس گرجستان متولد شد. در سال ۱۹۱۰ م... ادامه متن
امیرحسین طاهری پیش تر در آثار معماری اش، نگاه متفاوتش را به اثبات رسانده است. نگاهی که با تغییر گفتمان حاکم بر پردازش های فرمی، ساختار و منظر را سوژه اصلی الهام قرار می دهد. با این حال ردیابی ریشه های نگرش او کاری چندان ساده نیست. اما نمایشگاه اخیر عکاسی اش با عنوان ناخودآگاه که می تواند توجه مخاطب را به دیگر آثار عکاسی او نیز که معمولاً بر صفحه شخصی اش منتشر می شود، جلب کند، می تواند دریچه ای باشد به جهان پیچیده و نامکشوف او. در این یادداشت با قرینه یابی آثار عکاسی و آثار طراحی او، نحوی از نگرش به شهر را ردیبابی می کنیم که از زاویه دید های معمول کناره می گیرد و یک ارتباط کاملاً پدیدارشناسانه اصیل را نمایش می دهد. مقوله ای که علی رغم زیاده گویی ها و کم خوانی های متاخر، در کار او بروزی غیرقابل انکار یافته است. ادامه متن
معمار هندی، بالکریشنا دوشی مدتهاست اهداف جایزهی معماری پریتزکر را به بهترین نحو نمایش میدهد. او بیش از شصت سال است که در معماری فعالیت میکند و خدمات مهمی به بشریت کرده است. در این متن نگاهی داریم به بیانیهی هیئت ژوری جایزهی پریتزکر که این جایزه را بهدلیل معماری فوقالعادهی دوشی در صدها ساختمانی که ساخته؛ تعهدی که نسبت به کشورش و اجتماعاتی که برای آنها طراحی میکند، ابراز داشته؛ تاثیر او بهعنوان معلم؛ و الگویی که برای متخصیصن و دانشجویان سراسر جهان در طول فعالیت حرفهایش بهوجود آورده است، این جایزه را به وی اهدا میکند. ادامه متن