تأسیس: ۱۵۸۹(تا سال ۱۹۶۱ استالینگراد نامیده میشد) جمعیت ۱میلیون فاصله تا مسکو: ۹۴۱ کیلومتر ولگاگراد که پیش از این استالینگراد... ادامه متن
همه‌ی ما آگاهیم که معمار شدن مستلزم پرشی است به سوی ناشناخته[ها]. هیچ کتابی نمی‌تواند شما را به کمال برای این امر آماده کند. برای ظهور در مقام معمار، ناگزیر لازم است که مسیرتان را به سوی حوزه‌های ناآشنا هدایت کنید: فرهنگ، سیاست، صنعت ساخت، نهادهای قانونی، استفاده کنندگان، تکنولوژی‌های در حال ظهور، مهندس مشاور، تصمیم گیرندگان، اجتماعات مختلف، این فهرست بی‌انتهاست... و برای یک زن، حوزه‌ی ناآشنای دیگری هم هست، چرا که او در سیستمی مشغول به کار است که چندان برای او مهیا نشده است.ادامه متن
تصور اینکه سینما در خلاء شکل بگیرد، دشوار است. بدون وجود صحنه برای خلق فضایی که فیلم روایت می‌کند، نمی‌توانیم از واقعیت بهه دنیای فیلمی که در آن غرق هستیم، سفر کنیم. سینما به عنوان معماری. عنوانی برای تعامل میان سینما و معماری. معماری ذاتی بیان سینمایی و ماهیت سینمایی تجربه معمارانه، دیالوگی پیچیده و اغلب اوقات چندمنظوره بین این دو رشته است. ادامه متن
تأسیس: ۱۲۲۱ جمعیت: ۱.۲ میلیون فاصله تا مسکو: ۴۲۵ کیلومتر به دلیل مکان مناسب نیژنی نووگورد در کنارهی رود ولگا،... ادامه متن
تهران شهری است که یک توریست غربی را گیج و منگ می‌کند. زلم‌زیمبوهای آهن و شیشه که لندن و نیویورک را تسخیر کرده‌اند در اینجا چندان به چشم نمی‌خورند و اغلب در گستره‌ای بِژگون از آجر و بتن محو شده‌اند؛ همان‌طور که معماری گذشتۀ ایران نیز به طرز ملموسی از نظر غایب است. در عوض تهران فرشی است چهل‌تکه از بزرگراه‌ها، بلوک‌های اداری، نقاشی‌های دیواری رنگ و رورفته، قصابی‌های مزین به لامپ‌های مهتابی و نئون و البته، مراکز خرید. هیچ‌کس (حتی خود تهرانی‌ها) نمی‌دانند هویت این شهر چیست و به کدام سو پیش می‌رود. ادامه متن
نویسنده: کیوان مهتدی این متن روایتی از شهرگردی نویسنده در مراکز خرید تهران است. با متن همراه شوید تا با... ادامه متن
آثار معماری وارطان پیکاری بین رسوم اجتماعی و آموزه‌های معماری مدرن است: ساختمان‌های طراحی شده توسط هوانسیان از معماری پیش از جنگ جهانی دوم، آرت نوو، نظریات معماری باوهاوس و آثار آدولف لوس و لوکوربوزیه متاثر بوده. او مخالف التقاط‌گرایی و تقلید از شکل‌های معماری سنتی ایرانی بود. با این وجود توجه زیادی به رسوم اجتماعی و سنن داشت و سعی می‌کرد در طرح‌‌هایش به آنان پاسخ دهد و در مقاله‌ای با عنوان «معماری ایران در دو راهه‌ی سبک ملی و جدید» در صدد آشتی دادن سنن ایرانی یا معماری مدرن بود. به نظر وارطان یک معمار در وهله‌‌ی اول صنعتگری است که نه تنها باید از به حقیقت پیوستن اهداف خود خشنود باشد بلکه باید از تأثیر اجتماعی آثار خود نیز قلباً اظهار رضایت کند. از همین رو بود که او را نیروی محرکه‌ی اصلی تحول معماری چه از جنبه‌ی سبک و چه سازه می دانستند.ادامه متن
«افسوس من نمی‌تواند چاره‌ساز تمام دگرگونی‌هایی باشد که ساخت‌وساز این شهر را در برگرفته است، بله من خیلی به معماری ژاپن حسودی‌ام می‌شود، در آنجا معماری سنتی را در چارچوب یافته‌های جدید اجرا می‌کنند.» ما نمی‌خواهیم برگردیم به دو هزار سال پیش و آن تمدن را زنده کنیم، بله! باید با تمدن روز پیش برویم اما با تکیه‌بر عادات و فرهنگ خودمان، من می‌توانم مثل یک خارجی زندگی و رفتار کنم؟ هیچ‌وقت! ساخت‌وساز و گسترش و… این شهر نیاز به ضوابط علمی و قانونمند دارد. ادامه متن
اگر انقلاب‌های مهم تاریخ را چیزی بیش از تغییر آرایش روبناهای جامعه بدانیم و آن‌ها را به عنوان مقاطعی از تاریخ در نظر بگیریم که ممکن بودن شیوه‌های جدید و مترقی‌تر اندیشه و عمل اجتماعی در آن‌ها مانند صاعقه‌‌هایی نورانی حداقل برای لحظاتی (در نسبت عمر تمدن بشری) به عینیت می‌رسد، پس باید بپذیریم این انقلاب‌ها هرگز شکست نمی‌خورند. چرا که موفقیت آن‌ها در ورق‌زدن برگ‌کهنه‌ی تاریخ برای همیشه و بازکردن راهی جدید در آن است. از این رو انقلاب‌هایی مانند انقلاب فرانسه یا اکتبر روسیه با آنکه از نظر شکل دادن به فرم مطابق با آرمان‌ها و شعارهایشان در قالب یک دولت مشخص ناموفق بودند اما اثراتشان در تاریخ برگشت‌ناپذیر بوده است. ادامه متن
نویسنده: مهدی معیت |دکتری معماری دانشگاه بولونیا ماهیتی شهر معاصر و روند فزاینده فراگمنتیزه (قطعه قطعه) شدن ساختار فیزیکی شهر،... ادامه متن
پایداری برای اولین بار به عنوان لفظی رسمی در کنفرانس «زمین» در ۱۹۹۲ در ریو مطرح شد آن هم در غالب توسعه پایدار به عنوان عملی که نیازهای امروز را تامین کند بدون آنکه نیازهای نسل بعد را قربانی کند، از آن سال با چالش‌های روزافزونی که جوامع در حوزه‌های مختلف با آن درگیراند. مفهوم پایداری جای خود را به عنوان یک الگوی توسعه به سرعت جا انداخت، پایداری در روزهای آغازین جنبشی به حساب می‌آمد که به دنبال حفظ منابع برای نسل بعد بود اما نیازها و مسائل حوزه‌ها دیگر به سرعت خود را وارد این مفهوم کردند، برای پایداری هیچ گاه تعریف مشخصی ارائه نشده است و به خاطر طبیعت آن شاید هیچ گاه به تعریفی با مرزهای معلوم هم ختم نشود اما در طول چند دهه اخیر همواره حوزه‌هایی را به خود اضافه کرده است. ادامه متن
چند محقق دانشگاه کارولینای جنوبی هنگام مطالعۀ رفتار آدم‌ها در یک مرکز خرید متوجه نکتۀ عجیبی شدند: میزان احتمال کمک مالی به دیگران، در میان کسانی که از پله‌برقی بالا می‌رفتند، دو برابر کسانی بود که از پله‌برقی پایین می‌آمدند. آن‌ها نتیجه گرفتند صعود نوعی حس سخاوت و مناعت‌طبع به آدم‌ها می‌دهد، هرچند به‌صورت ناخودآگاه. این تنها یک مثال است از تأثیرات شگفت‌آوری که تجربه‌های محیطی بر رفتارهای اجتماعی ما می‌گذارد.
ادامه متن