خیلی از ما تا آخر عمر دنبال خانهایم، حتی اگر از اجارهنشینی درآمده باشیم و مسکنی برای خودمان خریده باشیم. خانه مکانی که در آن زندگی میکنیم نیست، یعنی در واقع اصلاً مکان نیست. خانه چیزی است که با روح و احساس ما پیوند میخورد. احساس تعلق و در عینحال امنیت و آرامش. شاید خانۀ ایدئال چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظهای سراغمان میآید و ناگهان پر میکشد و میرود.
ادامه متن
نمایشگاه مبلمان میلان نمایشگاهی است که بهصورت سالانه در میلان ایتالیا برگزار میشود. این رویداد بزرگترین نمایشگاه تجاری در نوع خود در جهان است. در این نمایشگاه آخرین دستاوردها و طراحیهای مربوط به مبلمان در کشورهای مختلف به نمایش گذاشته میشود و نوعی ویترین برای ارائهی محصولات جدید طراحان مبلمان، نورپردازی و دیگر امور مربوط به مبلمان داخلی است. این رویدادکه «سالونه»، «میلانو سالونه» و «هفتهی طراحی میلان» هم نامیده میشود، معمولاً در آوریل هر سال (فروردین) در مجموعهی فیرمیلانو برگزار میشود. در این مطلب نگاهی داریم به گزیدهای از محصولات به نمایشدرآمده در نمایشگاه مبلمان میلان در آوریل ۲۰۱۸، یعنی فروردین امسال. ادامه متن
نویسنده: غلامرضا جمالالدین| پژوهشگر معماری ایران لوکوربوزیه در ترازوی تاریخ؛ مجموعه مسکونی محله پِسَک در بوردو فرانسه خانهسازی جمعی[۱] در قرن... ادامه متن
ویلیام آلن السوپ، معمار و آکادمیسین برجستهی بریتانیایی در هفتاد سالگی درگذشت؛ اما السوپ که بود، چگونه زیست و چرا مهم بود؟ ادامه متن
اسکیسهای استثنایی و بیهمتای زاها در ارتباط با بیان عینی و دقیق آن چه که طرح به آن بدل خواهد شد، نیست. برعکس، طراحیهای او به شدت تحتتاثیر علاقهاش به [بیان] انتزاعی هنر است. زیبایی [اسکیسهای او] در آزادی فرمالی است که حدید با نزدیکشدن به آن چه که در نهایت ساختمانش خواهد شد، کشف میکند. این تصاویر تمرینهای فرمال، ایدهپردازیهای فضایی، ترکیببندی، سیستمهای ساخت، سازه و روابط زمینهمحور را دربردارد. این اسکیسها همچون دعوتی است به سوی بهرهبری از موهبت آزادی با فعل طراحی. ادامه متن
«ایتالیا در دست ساخت» عنوان سلسلهنمایشگاههایی است که خانهی فرهنگ ایتالیا اقدام به برگزاری آنها میکند. اولین نمایشگاه از این سلسله، به بررسی آثار استفانو پوجاتی و بنجامینو سروینو با نام «فرم مهم است» تعلق دارد. از خلال آثار این دو معمار، نمایشگاه در پی اکتشاف نقش بنا به عنوان ساختهای فرهنگی و هنری در برابر دو گرایش اقبالیافتهی معاصر است: گرایش کنشگرایانه و مینیمال. اولی بر جنبههای فنی بنا از جمله انرژی تاکید دارد و دومی در گوشهی بیانگری اختصاصات زمینه و بلاغت و فصاحت خلوت گزیده است. ایدهی فرم معمارانه به مثابه بیانی فرهنگی و سیاسی به حاشیههای گفتمان معماری رانده شده است. در این پرونده به معرفی این دو معمار و رویکردها و تحلیل آثارشان میپردازیمادامه متن
ساختمان پست مرکزی تبریز یکی از نمونههای شاخص معماری مدرنیستی رایج در پهلوی دوم است که با نمای شیشهای و بتنی عریانش، برای سالهای طولانی به عنوان نشانهای شهری در خیابان ارتش جنوبی تبریز ایفای نقش میکرد. فرمپردازی، مصالح، اجرا و موقعیت ممتاز این ساختمان، آن را به حق جزو آن دسته از بناهای مدرن قرار میدهد که نیازمند حفاظت و قرارگیری در ذیل عنوان «میراث معماری مدرن» هستند. با این حال پس از بیتوجهی به مرمت اصولی نمای بتنی و سطوح شیشهای ساختمان، اینک مدتی است که تغییرات سوالبرانگیزی بر روی آن در حال اعمالشدن است. از رنگ کردن سطوح بتنی گرفته تا نصب بیلبوردهای تبلیغاتی، بنرها و تبدیل فضای داخلی و یکی از طبقات آن به خردهفروشیها و بازارچهای با کارکردی مغایر عملکرد اصلی ساختمان.ادامه متن
در این سخنرانی بامزه و عمیق از تد هیوستون TEDxHouston, ساختمانساز دَن فیلیپس ما را به گشتوگذاری در میان چندین... ادامه متن
هیئت بی. دی در سال جاری به قصد تعین بهترین کشورها برای زنان فعال در معماری- خصوصا برای آنها که خواستار کار در شرکتهای بزرگ هستند، مطالعهای را در خلال بخشی از بررسی سالانهی عظیمترین فعالیتهای معماری جهان درنظر گرفته است. برای ایجاد این رتبهبندی، نسبت معماران زن و مرد در کشورهای مختلف را یافتد، همینطور دادههای عمومی قابل دسترس در مورد مقررات مرخصی پس از زایمان برای زنان و مرخصی پس از زایمانِ همسر برای مردان و میانگین هزینهی مراقبتِ کودکان از متوسط دستمزد را جستوجو کردند. در ادامه میتوانید نتایج جالب این تحقیق را مطالعه کنید. ادامه متن
قصههای آشپزخانه
نگاهی به زندگی اشتراکی از دریچهی آشپزخانههای عمومی
خانه اساساً یک ساختار فرهنگی است که محدودیتهای منعطف آن چهارچوبهای فیزیکی را پشت سر می گذارد. بنابراین خانه و آشپزخانهی آن، موجودیتی مبهم هستند.
این متن در حین سفر با قطار سریعالسیر در ژاپن، از توکیو به کوبه نوشته شده است، که بخشی از سفر تحقیقاتی برای بازدید از آشپزخانههای گروهی و دیگر فضاهای مشترک خانوادگی در سراسر دنیا است. سفر از شمال سنگال آغاز شد و بعد از آن به صورت ناهمگن، ولی نه تصادفی، سنگاپور، تایلند، مکزیک، کانادا، ژاپن، چین، سوید، پرو و سوییس را دنبال کردیم. ادامه متن
پنجرهها چیستند؟ مستطیلهایی که صبحها باید پرده را از رویشان کنار کشید و ظهر یا نزدیکیهای غروب دوباره رویشان را با پارچههای ضخیم و طرحدار پوشاند یا میلهای را چرخاند تا کرکرههای چوبی و پلاستیکی رد محوی از آنها باقی بگذارند؟ اصلاً چرا ما در خانههایمان، دفترهایمان و مدرسهها و دانشگاههایمان پنجره میسازیم؟ آیا فقط دنبال روزنههایی هستیم تا چند ساعتی نور خورشید بگذارد اشیاء را ببینیم، لباسهایمان را بپوشیم، صبحانهمان را بخوریم و کیفمان را برداریم و برویم بیرون؟ وقتی هم که در آستانهی در ایستادهایم و میخواهیم کفشهایمان را بپوشیم نگاهمان بیفتد به پنجرهی روشن و برگردیم و پرده را روی آن بکشیم؟ ادامه متن
چطور یک بازی ویدئویی میتواند به ما در ساختن شهرهای بهتر کمک کند؟ وقتی بیش از نیمی از جمعیت جهان... ادامه متن