معماری در مقیاس بزرگ، حضور انسانی با نگاهی چند وجهی را می‌طلبد. انسانی که در شناخت ماهیت فضا، مصالح، تکنولوژی و از همه مهمتر جامعه و محیط پیرامون توانا باشد و در نهایت بحث‌های مدیریتی نیز به این مجموعه شناخت، اضافه می‌شود. معماری که بیش از چهار دهه در این حرفه تجربه کسب کرده بود و حال چند ماهی است که در میان ما نیست. مهندس بهروز احمدی از آن دسته معمارانی بود که با نگاهی واقع بینانه در زندگی معمارانه خود، در میان چنین مقوله‌هایی به خوبی و با توانایی قدم برای ساختن، برمی‌داشت.ادامه متن
