عبدالعزیز فرمانفرمایان بنیانگذار نخستین دفتر « مهندسان مشاور» است. او در سال ۱۲۹۹ در خانوادهای اصیل و صاحبنام به دنیا آمد. پدرش از نوادگان عباس میرزا بود، مادر نیز از خانوداههای بزرگ کرمانشاه. شاید همین جایگاه والای خانوادگی و تمکن مالی بود که او را در زمرهی نخستین معماران تحصیلکرده در اروپا قرار داد. او تحصیلات خود را در سال ۱۳۳۰ در دانشکدهی بوزار به پایان رساند و در همان سال به ایران بازگشت. پس از بازگشت در گاراژ خانهی پدری شروع به کار کرد و چندی بعد در یکی از آتلیههای دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، زیر نظر مهندس فروغی به کار و تدریس اشتغال یافت. در همان سالها بود که مسجد دانشگاه تهران را طراحی کرد. ادامه متن
زندگینامه
یک سال پیش، در ۲۶ خردادماه ۱۳۹۴ (16 ژوئن 2015)، جامعه معماری چارلز کورئا را از دست داد. مردی که اغلب به «بزرگترین معمار هند» شهرت داشت و تأثیر او بر فضای ساختوساز از مرزهای سرزمین مادریاش فراتر رفته بود. او که اصالت هندی داشت، در آثارش سبکهای بومی سنتی را با مدرنیته درهمآمیخته بود تا به معماری جذابیت جهانی ببخشد. ادامه متن
پیتر آیزنمن را میتوان از برترین نامها در محافل معماری دنیا دانست. تاثیرگذاری او بر جریان معماری معاصر انکار ناپذیر است؛ اما شناخت ما از این معمار هنجار شکن چیست؟ آیزنمی که چهرهای پرهیاهو و جنجالی در معماری محسوب میشود، او دورههای ذهنی مختلفی را طی کرده و برای فهم آنها باید در جستجوی روابط او با اندیشههای فلسفی گشت که در هر دوره با آن مانوس بودهاست. ادامه متن
نویسنده: محمدرضا پهلوانزاده | کارشناس شهرسازی، دانشگاه یزد هوشنگ سیحون، نقاش، معمار و استاد دانشکدهی هنرهای زیبا، در سال ۱۲۹۹... ادامه متن
کنراد واکسمان، مهندس سازه و معمار آلمانی عمیقتر از هر کس دیگر به نیازها و منافع معماری صنعتیشده میاندیشید. واکسمان برای اولین بار با ساخت خانهای در حومهی برلین برای آلبرت اینشتین توجه عموم را به خود جلب کرد و بعدها با ایدههایی که برای پیشساختگی پرورش داد نقش موثری در پیشبرد معماری مدرن ایفا کرد. در این متن مختصری به زندگی و دستاوردهای واکسمان میپردازیم. ادامه متن
آثار معماری وارطان پیکاری بین رسوم اجتماعی و آموزههای معماری مدرن است: ساختمانهای طراحی شده توسط هوانسیان از معماری پیش از جنگ جهانی دوم، آرت نوو، نظریات معماری باوهاوس و آثار آدولف لوس و لوکوربوزیه متاثر بوده. او مخالف التقاطگرایی و تقلید از شکلهای معماری سنتی ایرانی بود. با این وجود توجه زیادی به رسوم اجتماعی و سنن داشت و سعی میکرد در طرحهایش به آنان پاسخ دهد و در مقالهای با عنوان «معماری ایران در دو راههی سبک ملی و جدید» در صدد آشتی دادن سنن ایرانی یا معماری مدرن بود. به نظر وارطان یک معمار در وهلهی اول صنعتگری است که نه تنها باید از به حقیقت پیوستن اهداف خود خشنود باشد بلکه باید از تأثیر اجتماعی آثار خود نیز قلباً اظهار رضایت کند. از همین رو بود که او را نیروی محرکهی اصلی تحول معماری چه از جنبهی سبک و چه سازه می دانستند.ادامه متن
«هنر معمار، هنر تزیینات است»، این گفته حسین لرزاده، معماری است که ما سالها است ترجیح دادهایم فراموشش کنیم. شناخت ما از لرزاده، عموماً به شنیدن اسم چند بنایی محدود میشود که کمتر فرصت دیدنشان را داشتهايم. واقعیت تلخ این است که حسین لرزاده، برای ما ناشناخته است و این یادنامه کوتاه تلاشی حداقلی برای یافتن چرایی اهمیت و گرامی داشت خدمات فراموششده ایشان است.ادامه متن
حیدرخان غیائی شاملو زادهی ۱۳۰۱ خورشیدی است. او عضوی از خاندان بزرگ شاملو بود که قدمت آن دستِ کم به... ادامه متن
جمعآوری: فرناز فرجی. دانشجوی مرمت شهری دانشگاه تهران «مرمت بیش از آنکه یک حرفه باشد، ترضیهی روح است و طلب... ادامه متن
صارمی در سال ۱۳۲۲ در زنجان متولد شد. دوران دبیرستان خود را در مدرسه شریعتی (پهلوی سابق) در زنجان به... ادامه متن
نویسنده: علی پوررجبی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران محمدکریم پیرنیا از خانوادهای نایینی در شهر یزد... ادامه متن
ویلیام آلن السوپ، معمار و آکادمیسین برجستهی بریتانیایی در هفتاد سالگی درگذشت؛ اما السوپ که بود، چگونه زیست و چرا مهم بود؟ ادامه متن