«هنر معمار، هنر تزیینات است»، این گفته حسین لرزاده، معماری است که ما سالها است ترجیح دادهایم فراموشش کنیم. شناخت ما از لرزاده، عموماً به شنیدن اسم چند بنایی محدود میشود که کمتر فرصت دیدنشان را داشتهايم. واقعیت تلخ این است که حسین لرزاده، برای ما ناشناخته است و این یادنامه کوتاه تلاشی حداقلی برای یافتن چرایی اهمیت و گرامی داشت خدمات فراموششده ایشان است.ادامه متن
اهمیت لرزاده در بین معماران معاصر ایران در این است که او آخرین نسل از معماران تراز اول ایران است که تحصیلاتش کاملاً در مکتب معماران سنتی بوده و بر علم و عمل معماری همزمان مسلط بوده است. بسیاری از کارهای لرزاده توسعه یا جزییات نمای بناهای استادان دیگر بوده است. هنر لرزاده در این بوده است که اثر خود را بهگونهای با اصل ساختمان ترکیب کرده است که دیگر از آن جداکردنی نیستند. ادامه متن
نویسنده: شهابالدین تصدیقی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران در دانشگاه تهران میگویند سالیِریِ آهنگساز، شهرت بیشتری مییافت اگر با... ادامه متن
کشـکول، کتابی است تألیف «شیخ بهایـی» که آن را در سنین شصت سالگی خویش به انجام رساند؛ و آن، مجموعهی گرانسنگی است از علوم و معارف مختلف که آیینه تمامنمای افکار و گرایشهای باطنی و معلومات مؤلف است. دقیق شدن در این تألیف و یادکردی که شیخ بهایی از علوم مختلف در آن دارد، می تواند بر درستی احاطهی او بر آن علوم گواه باشد. نگارنده را سعی بر آن بوده است که در پی دلبستگیهای مؤلف به دانش ریاضیات و معماری در کشـکول برآید و با بررسی دقیق این موارد، رأیی بر درستی نامیدن مقام شیخ بهایی به عنوان ریاضیـدان یا معمـار صادر کند. نتیجهی چنین مداقهای، بر درستی عنوان و مقام نخست (ریاضیـدان) گواهی دهد و عنوان و مقام دیگر (معمـار ) را کمرنگ سازد. ادامه متن
«بيش از 800ميليون نفر در جهان يا در زاغهنشينهايى که از آهنپاره، چوب و گل ساخته شده زندگى میکنند يا اصلا پناهگاهى ندارند. اين روياى من بوده که براى مشکل مسکن اين افراد فکرى کنم.» اين سخنان زندهياد نادر خليلی، معمار سرشناس ايرانی و مبتکر خانههای ساده خاکی با روشهای سنتی ايرانی است که با زلزلهای که شب گذشته کرمانشاه را لرزاند و بسياری از مردم و بهويژه مردم روستاها را بیخانمان کرد، ارزش و رنگی دوباره میگيرند. ادامه متن
مترجم: محدثه عقبایی/مترجم و عضو تحریریه خیلی راحت میتوان از دور معماران مشهور را بیهوده قضاوت کرد اما وقتی با... ادامه متن
حسین امانت متولد ۱۳۲۱ شمسی است. آثار معدودی از او متعلق به دوران پهلوی دوم در ایران بر جای مانده... ادامه متن
حیدرخان غیائی شاملو زادهی ۱۳۰۱ خورشیدی است. او عضوی از خاندان بزرگ شاملو بود که قدمت آن دستِ کم به... ادامه متن
اسکار نیمایر، معمار، مجسمهساز و طراح برزیلی، دارنده جایزه معماری پریتزکر و پرینسآواستوریاس، دارنده نشان صلح لنین، مدال شوالیه و...که بهواسطه خلق حجمهای بتنی منحنی شهرت دارد، دسامبر امسال پس از 78 سال کار مستمر در معماری و به پایان رساندن حدود 600 پروژه در برزیل و سایر نقاط جهان در سن 104 سالگی از دنیا رفت. به پاس سالها تلاشش برای معماری معاصر به روایت آثار و نظریات او میپردازیم. ادامه متن
جمعآوری: فرناز فرجی. دانشجوی مرمت شهری دانشگاه تهران «مرمت بیش از آنکه یک حرفه باشد، ترضیهی روح است و طلب... ادامه متن
سابقهی کار در معماری اهمیت زیادی دارد. علیرغم طعنههای بذلهگویانهای که گاهاً دربارهی [میزان] درآمد این کار زده میشود، با فرض داشتن چند دهه سابقهی کار، این شغل میتواند درآمد نسبتاً خوبی داشته باشد. با این حساب، وقوع چنین امری ممکن است که یک معمار قبل از کسب شهرت در معماری، زندگی غنی و پیچیدهای را از سر گذرانده باشد، به طوریکه بسیاری از معمارانِ موفق حرفهی خود را در مسیری کاملاً متمایز از معماری آغاز کردهاند. اگر هنوز به رویایی خود در دنیای معماری دست نیافتهاید، شغل اولیهی معماران مشهور این لیست میتواند برایتان دلگرمکننده باشد.
ادامه متن
عبدالعزیز فرمانفرمایان بنیانگذار نخستین دفتر « مهندسان مشاور» است. او در سال ۱۲۹۹ در خانوادهای اصیل و صاحبنام به دنیا آمد. پدرش از نوادگان عباس میرزا بود، مادر نیز از خانوداههای بزرگ کرمانشاه. شاید همین جایگاه والای خانوادگی و تمکن مالی بود که او را در زمرهی نخستین معماران تحصیلکرده در اروپا قرار داد. او تحصیلات خود را در سال ۱۳۳۰ در دانشکدهی بوزار به پایان رساند و در همان سال به ایران بازگشت. پس از بازگشت در گاراژ خانهی پدری شروع به کار کرد و چندی بعد در یکی از آتلیههای دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، زیر نظر مهندس فروغی به کار و تدریس اشتغال یافت. در همان سالها بود که مسجد دانشگاه تهران را طراحی کرد. ادامه متن