ساختمانی مانند این را هرگز ندیدهاید. خانههای سحرآمیز، ساختهشده از بامبو که توسط «الورا هاردی» و گروه همراهش در جزیره بالی ساخته است. که هر گوشه آن پیچاپیچ، خمیده و غافلگیرکننده هستند. بامبو از هر قانونی سر باز میزنند زیرا آنها بهخودیخود اسرارآمیز بوده و هیچیک از دو سر بامبو باهم یکسان نیستند، بنابراین هر خانه، پل و حمام بهطور پیچیدهای کاملاً منحصربهفرد است. در این سخنرانی زیبا الورا با نمایش تصاویری از سه بُعد، پتانسیل بامبو را هم بهعنوان یک منبع پایدار و جرقهای برای تخیل مطرح میکند. او میگوید،«ما باید قوانین خودمان را اختراع کنیم.» ادامه متن
معماری
پروژهی خانهي فرفری پروژهای برای ساخت خانههای کمهزینه برای زلزلهزذگان منطقهی سیچوان چین بطراحی شده است. این طرح بر مبنای مدول واحدی شکل میگیرد که از چرخش آن حول محورهای معینی فضاهای خانه تولید میشوند. در این نوشته به بررسی ویژگیها و سومندیهای این طرح میپردازیم. ادامه متن
شهرهای کوچک، که اغلب توسط دیکتاتورهای سیاسی و همچنین نظریهپردازان شهری نادیده گرفته میشوند، در بهوجودآمدن خیزشهای عربی در بسیاری کشورها نقش داشتند. عدم توجه به آنها باعث شد تا آشوبهای در حال رشد نادیده گرفته شود. این موضوع همچنین به این معنی است که اطلاعات ما راجع به نیروهایی که به شهرهای کوچک امکان میدهد که تاریخ را تغییر دهند، بسیار اندک است.ادامه متن
عینک: ابزار جوهری یک معمار. عینکها خردهمعماریهایی پوشیدنی و نمایشی از شخصیت صاحبانشان هستند. مربع باشند یا گرد، یا قابسیمی، سیاه باشند یا سفید یا لاکی، یا شبرنگهای روشن، همگی حامل جلوهای از آرمانهای بصری ما هستند. به همین شکل، پشت بسیاری از شکیلترین عینکهای جهان سرگذشت جذابی نهفته است؛ این متن هم داستان ۷ عینک به یاد ماندنی در جهان معماری را رایت خواهد کرد. ادامه متن
آرون بتسکی در این متن با اشاره به زندگی شخصی لویی کان به معضل گسترده در حرفهی معماری یعنی تعرض جنسی در محیط آکادمیک و دفاتر معماری میپردازد. وی با اشاره به اینکه توجه به این مسائل میتواند از ارزشهای معماریانهی آثار معماران جا باشد، زنان معمار را به بازگویی ناگفتههای خود از تعرضات جنسی که در محیط کار یا آکادمیک متحمل شدهاند فرامیخواند. ادامه متن
نویسنده: کیوان مهتدی این متن روایتی از شهرگردی نویسنده در مراکز خرید تهران است. با متن همراه شوید تا با... ادامه متن
خانهی شوراها یک بنای روسی بروتالیستی است که توسط معمار یولیَن ل.شوارتسبریم[۱] طراحی شده است. این بنا که در مرکز... ادامه متن
امیرحسین طاهری پیش تر در آثار معماری اش، نگاه متفاوتش را به اثبات رسانده است. نگاهی که با تغییر گفتمان حاکم بر پردازش های فرمی، ساختار و منظر را سوژه اصلی الهام قرار می دهد. با این حال ردیابی ریشه های نگرش او کاری چندان ساده نیست. اما نمایشگاه اخیر عکاسی اش با عنوان ناخودآگاه که می تواند توجه مخاطب را به دیگر آثار عکاسی او نیز که معمولاً بر صفحه شخصی اش منتشر می شود، جلب کند، می تواند دریچه ای باشد به جهان پیچیده و نامکشوف او. در این یادداشت با قرینه یابی آثار عکاسی و آثار طراحی او، نحوی از نگرش به شهر را ردیبابی می کنیم که از زاویه دید های معمول کناره می گیرد و یک ارتباط کاملاً پدیدارشناسانه اصیل را نمایش می دهد. مقوله ای که علی رغم زیاده گویی ها و کم خوانی های متاخر، در کار او بروزی غیرقابل انکار یافته است. ادامه متن
نویسنده: شهابالدین تصدیقی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران در دانشگاه تهران میگویند سالیِریِ آهنگساز، شهرت بیشتری مییافت اگر با... ادامه متن
سنت مجموعهسازی و قرارگیری مسجد جامع در کنار مقبره علما و بزرگان مذهبی (اولیاءالله) علاوه بر همه دلایل ساختاری و کالبدی معمارانه و شهرسازانه خود، دارای دلایل باطنی و معنایی خاصی است که ریشهای عمیق دارد در برخی روایات اسلامی و اعتقادات خاص معماران و مردم در نحوه تعامل انسان با روح حاکم بر مکان و اثر جاری انسانهایی که روزگاری در مکانی حضور داشتهاند - و امروز دیگر حضور کالبدی در آن مکان ندارند. مجموعه مسجد جامع و مقبره و خانقاه شیخ عبدالصمد نطنزی، یکی از مهمترین نمونههای قرارگیری مقبره یک «پیر» در جامعه انسانی در کنار یک «پیر» در جامعه کالبدی معماری (مسجد جامع) است.ادامه متن
دبیرستان دخترانۀ انوشیروان دادگر (یا آنطور که روی تابلوی ورودی آن درج شده، نوشیروان جی تاتا)، بهتنهایی میتواند بخشی از تاریخ یک قرن اخیر ایران (و تهران) را بازنمایی کند: تاریخ احداث آن به سال ۱۳۱۵ بازمیگردد، سبک بهکاررفته در معماری آن شباهت بسیاری با برخی بناهای همدورۀ خود دارد، و البته به دست زرتشتیان بنا شده است. بینیاز از گفتن است که دورۀ حکومت رضاشاه (۱۳۲۰-۱۳۰۴)، برهۀ پا گرفتن باستانگرایی غلیظی بود که، بهواسطۀ میل همزمان حاکمیت و گروهی از اهل فکرِ آن دوره به ایران پیش از اسلام، بهتدریج هواداران فراوانی یافت. بر همین اساس، علاقه به کیش زرتشتی (در وجه اعتقادی) و الگوبرداری از بناهای بهجامانده از آن دوران (در وجه هنری) به یکی از مشخصههای فرهنگی عصر پهلوی اول بدل شد. ادامه متن
اسکار نیمایر، معمار، مجسمهساز و طراح برزیلی، دارنده جایزه معماری پریتزکر و پرینسآواستوریاس، دارنده نشان صلح لنین، مدال شوالیه و...که بهواسطه خلق حجمهای بتنی منحنی شهرت دارد، دسامبر امسال پس از 78 سال کار مستمر در معماری و به پایان رساندن حدود 600 پروژه در برزیل و سایر نقاط جهان در سن 104 سالگی از دنیا رفت. به پاس سالها تلاشش برای معماری معاصر به روایت آثار و نظریات او میپردازیم. ادامه متن