نویسنده: روناک حسینی | دانشجوی دانشگاه تکنیک وین در ابتدای قرن بیستم، با پیدایش کارخانه‌ها و افزایش تعداد کارگران، هیچ‌گونه... ادامه متن
چطور یادمان‌هایی بسازیم که باعث شوند جنایت‌های گذشتگان‌مان را به یاد بیاوریم یا فراموش کنیم؟ جنبش ضدیادبود در پی پاسخ به همین سوال شکل گرفت؛ جنبشی که با ضد خاطره و مذمت سروکار داشت نه خاطره و بزرگداشت. این نوشته، درباره‌ی ضد یادبودها و دلالت‌های آن‌هاست؛ از کته کلوویتز تا ستونی که به تدریج در خاک فرو می‌رود. ادامه متن
تخت فولاد در تنگنا: چرایی زوال تدریجی گورستان تاریخی تخت فولاد اصفهان با کندوکاو در ماهیت گورستان‌ها
نویسنده: کسری شهبازبیگی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران در دانشگاه هنر اصفهان «شهر مردگان روی دیگر جامعه زندگان... ادامه متن
ویل السوپ بر این باور بود که معماری تنها حرفه‌ای است که «در واقع با شادی و لذت همراه است. دیگر حرفه ها در عذاب و ترس و وحشت هستند».
در این مطلب نگاهی کوتاه داریم به آثار این معمار تازه درگذشته و نظرات او درباره‌ی معماری. ادامه متن
اپراخانه‌ی سلطنتی جدید در مسقط عمان و موزه‌ی لوور تازه‌ساخت ابوظبی، پرسش‌هایی اساسی را احیا می‌کنند: آیا این مؤسسههای جدید ابزارهایی برای سلطهگری غرب هستند؟ آیا فضاهای فرهنگی این‌چنینی همساز با زندگی اجتماعی مسلمانان‌اند؟ ادوارد سعید، اپراخانه‌ی خدیو قاهره را یک حماقت و «آیدا» را اپرایی استعماری می‌دانست. در کتاب «فرهنگ و امپریالیسم» او، فرهنگ اروپایی با فرمان‌روایی اروپایی تقریباً مساوی انگاشته شده بود. طبق منطق سعید، باید بپذیریم که مؤسسههای فرهنگی جدید در خلیج فارس، نشانگر سلطهی غرب هستند. اما آیا این همه‌ی ماجراست؟ ادامه متن
در این مطلب نگاهی داریم به شش مصالح ساختمانی که اگر عمرشان بیشتر شود، زیباتر خواهند شد. ادامه متن
دوسالانه‌ی معماری ونیز از دیروز آغاز شد و در ابتدای این رویداد، برندگان این دوره مشخص شدند. تِم یا موضوع... ادامه متن
یک ساختمان چگونه می تواند شما را درمان کند یا برعکس، باعث بشود که حالتان بدتر شود؟ در این ویدئو،... ادامه متن
بسیاری از شغلها بیشتر شبیه داستان‌های علمی تخیلی هستند تا واقعیت، اما حقیقتاً تعدادی از آنها مسیری که فناوری به سمت‌اش در حرکت است را به خوبی دریافته‌اند. برای مثال«[تکنسین] چاپگرهای قطعات سازه‌ای» و «حفاظت‌گران [عناصر] هویت ملی» چندان نامحتمل به نظر نمیرسند. اما بیایید امیدوار باشیم [شغل‌هایی مثل] «رانندگان کِرم‌ماشین‌های[3] بلع زباله»، کمی دیرتر از سال ۲۰۳۰ به وجود بیایند. در این مطلب، نگاهی خواهیم داشت به بعضی از شغل‌هایی که احتمالاً تا سال ۲۰۳۰ به وجود خواهند آمد؛ از چاپ ساختمان‌های بلندمرتبه تا اسکن بناهای تاریخی. ادامه متن
ویلیام آلن السوپ، معمار و آکادمیسین برجسته‌ی بریتانیایی در هفتاد سالگی درگذشت؛ اما السوپ که بود، چگونه زیست و چرا مهم بود؟ ادامه متن
این مطلب نقدی‌ست بر بنای «مجموعه‌ی سالن‌های اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد»، ایده‌های طراحی آن و نحوه‌ی اجرای این ساختمان در شهر اصفهان. ادامه متن
تخصصش طراحی موزه است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم طراحی داخلی موزه، و اگر بازهم بخواهیم دقیق‌تر باشیم، مرمت و چیدمان داخلی موزه. نسرین فقیه شاید از اولین معماران زن شناخته‌شده‌ی ایرانی باشد. دکترای معماری‌اش را درسال ۱۹۶۹م از دانشگاه ونیز گرفت. در سال ۱۹۷۳م در رشته‌ی طراحی محیط از مدرسه‌ی معماری دانشگاه یِیل فارغ‌التحصیل شد. سپس به ایران آمد. فقیه در سال ۱۳۶۲، یعنی ۱۹۸۲م از ایران خارج و به فرانسه رفت، و با آغاز به کار دفترش فعالیت‌های معماری‌اش را آغاز کرد. مرمت و طراحی داخلی موزه‌ی اورسی و هچنین بازسازی گنیجنه دائم ژرژپمپیدو از تجارب او در آن سال‌ها است. ادامه متن