تخت فولاد در تنگنا: چرایی زوال تدریجی گورستان تاریخی تخت فولاد اصفهان با کندوکاو در ماهیت گورستان‌ها
نویسنده: کسری شهبازبیگی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران در دانشگاه هنر اصفهان «شهر مردگان روی دیگر جامعه زندگان... ادامه متن
مترجم: ساناز تولائیان| دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری، دانشگاه هنر اصفهان. ایوان بان، محبوب‌ترین عکاس معماری روی زمین است. با... ادامه متن
یک سال پیش، در ۲۶ خردادماه ۱۳۹۴ (16 ژوئن 2015)، جامعه معماری چارلز کورئا را از دست داد. مردی که اغلب به «بزرگ‌ترین معمار هند» شهرت داشت و تأثیر او بر فضای ساخت‌وساز از مرزهای سرزمین مادری‌اش فراتر رفته بود. او که اصالت هندی داشت، در آثارش سبک‌های بومی سنتی را با مدرنیته درهم‌آمیخته بود تا به معماری جذابیت جهانی ببخشد. ادامه متن
به گفته معمار این اثر، پروژه سایبان مردم معماری برای رویدادها و معماری به عنوان رویداد است. این مبلمان شهری سایبان‌های جمع شونده‌ای هستند که قابلیت این را دارند که مردم همانند دوچرخه بر آن سوار شوند، در طول شهر جابجا شوند، در طول خیابان گسترده شوند و ارتباط فضاهای منفصل را با یکدیگر برقرار کنند. سایبان مردم دارای سقف قابل گسترش با ارتفاع دو طبقه است که بر روی ۱۰ چرخ با صندلی قرار گرفته است. ادامه متن
از عهد کهن و در سراسر جهان، حمام‌های بخار و گرمابه‌ها در حیات اجتماعی ایفاگر نقش بوده‌اند: بستری که در آن کاربرانی از هر طبقه‌ی اجتماعی عریان می‌شدند و این بستر بزنگاهی غنی برای معماران فراهم می‌کرد. در این متن نگاهی داریم به سنت‌های معطوف به حمام‌های عمومی در جهان. ادامه متن
ساختمان پست مرکزی تبریز یکی از نمونه‌های شاخص معماری مدرنیستی رایج در پهلوی دوم است که با نمای شیشه‌ای و بتنی عریانش، برای سال‌های طولانی به عنوان نشانه‌‌ای شهری در خیابان ارتش جنوبی تبریز ایفای نقش می‌کرد. فرم‌پردازی، مصالح، اجرا و موقعیت ممتاز این ساختمان، آن را به حق جزو آن دسته از بناهای مدرن قرار می‌دهد که نیازمند حفاظت و قرارگیری در ذیل عنوان «میراث معماری مدرن» هستند. با این حال پس از بی‌توجهی به مرمت اصولی نمای بتنی و سطوح شیشه‌ای ساختمان، اینک مدتی است که تغییرات سوال‌برانگیزی بر روی آن در حال اعمال‌شدن است. از رنگ کردن سطوح بتنی گرفته تا نصب بیلبوردهای تبلیغاتی، بنرها و تبدیل فضای داخلی و یکی از طبقات آن به خرده‌فروشی‌ها و بازارچه‌ای با کارکردی مغایر عملکرد اصلی ساختمان.ادامه متن
«باغ کتاب تهران». این یکی از نام‌هایی بود که به کرّات در رسانه‌های کشور در نیمه‌ی اوّل سال ۱۳۹۶ شنیده می‌شد. خبر هیجان‌انگیزی به‌نظر می‌رسید؛ اینکه فضایی مختص و متمرکز برای فروش کتاب در قلب تهران، لابه‌لای تپه‌های عباس‌آباد قرار است ساخته شود. فضایی شبیه به نمایشگاه کتاب تهران، با امکانات و آرامشی بیشتر که خریدن کتاب را تبدیل به تجربه‌ی لذت‌بخش‌تری کند و در عین‌حال به مرکزی برای کتاب‌دوستان تبدیل شود. پاییز ۹۶ رسید و پروژه‌ی باغ کتاب برنده‌ی بخش ساختمان‌های عمومی جایزه‌ی معمار، این معتبرترین جایزه‌ی معماری کشور نیز شد. تمام این‌ها به مخاطب، کسی که روزی از روزهای آذر ۱۳۹۶ تصمیم می‌گیرد به این پروژه‌ی عظیم، بلندپروازانه و –لابد- از لحاظ معمارانه ارزشمند سری بزند، مژده‌ی تجربه‌ی فضایی لذت‌بخش و کاربردی را می‌دهد. با این‌حال، حدود شش ماه پس از افتتاح این پروژه، بهترین واژه برای توصیف آنچه با بازدید «باغ کتاب تهران» بر همان مخاطب عارض شد این بود: بُهت!ادامه متن
مسئله کالبد مسجد علیرغم تواتر حضور آن در شهرهای ایرانی و اسلامی، یکی از مهجورترین موضوعات، هم در محافل آکادمیک و هم در مطبوعات معماری است. این وضعیت شاید از اقبال بد جمعیت معماری ایران و اقبال خوش مسجد (به عنوان موضوعی تقریبا انحصاری در این بوم‌زیست) است که به دلیل ریشه دیرین این کالبد در مناطق اسلامی (از غرب چین تا شرق اروپا) منابع خارجی درباره آن اندک و آفت رونوشت از آنها (چون اتفاق معمول درباره خانه، مجتمع‌ها، فضاهای آموزشی و...) محدود شده است. از همین رو است که جز معدود پرداخت‌های محتوایی که اکثرا در محافل اهل سنت نگاشته شده است، نگاه معمول به این موضوع در دانشگاه و مطبوعات پرداخت‌های مصداقی و خصوصا نوستالژیک به دوره طلایی امپراتوری‌های اسلامی است. مجموعه این دلایل انگیزه تلاشی برای بازاندیشی درباره این مسئله است؛ و این سطور توصیفی بر انگیزه شکل‌گیری این پرونده متفاوت، موضع تدوینکنندگان آن و شرحی کوتاه بر جایگاه م ادامه متن
گفت‌وگوی کوبه با کمال کمونه گفت‌و‌گوکنندگان: حسین الماسی ستوده، سیده‌شیرین حجازی، کامیار صلواتی در اردیبهشت‌ماه سال گذشته به‌بهانه پروژه‌ای درسی،... ادامه متن
هنر واسیلی کاندینسکی رابطه بین رنگ و ناظرانش را کاوش کرد. او با پذیرش رنگ به عنوان ناقل اولیه‌ي بیان، از خاکستری‌ها، قهوه‌ای‌ها و سیاه‌های کوبیسم اجتناب کرد. بنابراین در عمل او نقاشی را از نیاز به ترسیم یک کاملا جدا کرد. هدف هنر کاندینسکی این بود که موسیقی را در وسیله‌ای پلاستیکی تسخیر کند، تا همان احساساتی را برانگیزد که یک قطعه موسیقی می‌تواند از طریق سایه‌ها و رنگ‌ها مولد باشد. ادامه متن
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران بلندپروازه‌های همگانی دومین چیدمان از سری نمایشگاه‌ها و سخنرانی‌های «ایتالیا در... ادامه متن
تهران شهری است که یک توریست غربی را گیج و منگ می‌کند. زلم‌زیمبوهای آهن و شیشه که لندن و نیویورک را تسخیر کرده‌اند در اینجا چندان به چشم نمی‌خورند و اغلب در گستره‌ای بِژگون از آجر و بتن محو شده‌اند؛ همان‌طور که معماری گذشتۀ ایران نیز به طرز ملموسی از نظر غایب است. در عوض تهران فرشی است چهل‌تکه از بزرگراه‌ها، بلوک‌های اداری، نقاشی‌های دیواری رنگ و رورفته، قصابی‌های مزین به لامپ‌های مهتابی و نئون و البته، مراکز خرید. هیچ‌کس (حتی خود تهرانی‌ها) نمی‌دانند هویت این شهر چیست و به کدام سو پیش می‌رود. ادامه متن