خیلی از ما تا آخر عمر دنبال خانهایم، حتی اگر از اجارهنشینی درآمده باشیم و مسکنی برای خودمان خریده باشیم. خانه مکانی که در آن زندگی میکنیم نیست، یعنی در واقع اصلاً مکان نیست. خانه چیزی است که با روح و احساس ما پیوند میخورد. احساس تعلق و در عینحال امنیت و آرامش. شاید خانۀ ایدئال چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظهای سراغمان میآید و ناگهان پر میکشد و میرود.
ادامه متن
هنر واسیلی کاندینسکی رابطه بین رنگ و ناظرانش را کاوش کرد. او با پذیرش رنگ به عنوان ناقل اولیهي بیان، از خاکستریها، قهوهایها و سیاههای کوبیسم اجتناب کرد. بنابراین در عمل او نقاشی را از نیاز به ترسیم یک کاملا جدا کرد. هدف هنر کاندینسکی این بود که موسیقی را در وسیلهای پلاستیکی تسخیر کند، تا همان احساساتی را برانگیزد که یک قطعه موسیقی میتواند از طریق سایهها و رنگها مولد باشد. ادامه متن
نشست هم اندیشی «جایگاه معماری اسلامی در معماری معاصر ایران» همزمان با هفته هنر انقلاب اسلامی و با حضور جمعی از اساتید معماری کشور و علاقمندان به حوزه معماری، پنجشنبه ۲۳ فروردین ماه در حوزه هنری برگزار شد. در این نشست مهندس علی فروزانفر مدیر مرکز معماری اسلامی حوزه هنری، مهندس عبدالحمید نقرهکار، مهندس عبدالهی، مهندس حاتمیان به بیان مفاهیم و جایگاه هنر و معماری اسلامی در ایران پرداختند. ادامه متن
مترجم: سیده رکسانا جز دره یی | دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی آ.ب.آ آبیک به عنوان بخشی از زنجیره... ادامه متن
چند محقق دانشگاه کارولینای جنوبی هنگام مطالعۀ رفتار آدمها در یک مرکز خرید متوجه نکتۀ عجیبی شدند: میزان احتمال کمک مالی به دیگران، در میان کسانی که از پلهبرقی بالا میرفتند، دو برابر کسانی بود که از پلهبرقی پایین میآمدند. آنها نتیجه گرفتند صعود نوعی حس سخاوت و مناعتطبع به آدمها میدهد، هرچند بهصورت ناخودآگاه. این تنها یک مثال است از تأثیرات شگفتآوری که تجربههای محیطی بر رفتارهای اجتماعی ما میگذارد.
ادامه متن
نام نادر خلیلی کمتر در همنشینی با نام همسر و همکارش مویرا موزر خلیلی[۱] ذکر میشود[۲]. با این حال، این... ادامه متن
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران بلندپروازههای همگانی دومین چیدمان از سری نمایشگاهها و سخنرانیهای «ایتالیا در... ادامه متن
انستیتوی فرهنگی ایتالیا خشنود است که نمایشگاه چندنگارهها و فواصل مشترک: معماریِ رناتو ریتزی و چینو زوکی را برگزار میکند. این سومین نمایشگاه از سلسله نمایشگاههای «ایتالیا در دست ساخت» است. نمایشگاه از طریق ترسیمات و عکسها و آثار برگزیدهی این دو معمار در پی سفری اکتشافی در بلندپروازیهای طراحیِ بناهای روایتگر فرهنگ است و در پی کشف عوامل ایجاد تعامل در زندگی خصوصی و جمعی.ادامه متن
«ایتالیا در دست ساخت» عنوان سلسلهنمایشگاههایی است که خانهی فرهنگ ایتالیا اقدام به برگزاری آنها میکند. اولین نمایشگاه از این سلسله، به بررسی آثار استفانو پوجاتی و بنجامینو سروینو با نام «فرم مهم است» تعلق دارد. از خلال آثار این دو معمار، نمایشگاه در پی اکتشاف نقش بنا به عنوان ساختهای فرهنگی و هنری در برابر دو گرایش اقبالیافتهی معاصر است: گرایش کنشگرایانه و مینیمال. اولی بر جنبههای فنی بنا از جمله انرژی تاکید دارد و دومی در گوشهی بیانگری اختصاصات زمینه و بلاغت و فصاحت خلوت گزیده است. ایدهی فرم معمارانه به مثابه بیانی فرهنگی و سیاسی به حاشیههای گفتمان معماری رانده شده است. در این پرونده به معرفی این دو معمار و رویکردها و تحلیل آثارشان میپردازیمادامه متن
در خیابان ولیعصر، کمی بالاتر از تقاطع طالقانی، سالهاست که ساختمانی با یک برآمدگی منحنی شکل رو به خیابان و شیشههایی که در بخشهایی شکسته شدهاند، متروکه رهاشده است. در قلب شهر تهران، در مجاورت چندین دانشگاه، پارک و سالنهای تئاتر. این ساختمان، سینما رادیوسیتی تهران است. یکی از سینماهای ممتاز پیش از انقلاب. گذر سالها و متروکه ماندنش هم باعث نشده که تخریب شود. سینما رادیو سیتی در جدال بین فراموشی و یاد، همچنان در ذهن شهر است. ادامه متن
اگر بخواهم از مشاهداتم در روز رویداد بگویم در پرده اول شور و هیجان و نشاط و خندهای بود که فضا را پرکرده بود. در پرده دوم ارتباطات بین نسلی از گروههای مختلف سنی، فرزند، پدر، مادر، نوه، پدربزرگ و مادربزرگ. بازیهایی که برای کودکان انتخابشده بودند اکثراً بازیهای حرکتی بود که کودکان شهرک و اکثر کودکان امروزی که در آپارتمانهای محدود زندگی میکنند و در فضای مجاور محل سکونتشان به فضاهای بازی مناسب و امن از حضور خودرو دسترسی ندارند برایشان فرصت مغتنمی بود تا ساعاتی را در کنار هم با تحرک و هیجان و شادی در فضای واقعی سپری کنند. اما در پرده دیگری که پشت این جلوهها قرار داشت و بسیار لذتبخش بود تجربه مشارکت و کار گروهی بود. کار گروهی دانشجویان باهم و مشارکت با مردم و مسئولین. هر فرد و گروهی گوشهای از این حرکت را به عهده گرفت و در ایجاد این شادمانی افراد زیادی سهم داشتند. این اقدام یک حرکت در راستای فرهنگسازی همکاری گروهی و مشارکتی شهروندان هم بود.اگر بخواهم از مشاهداتم در روز رویداد بگویم در پرده اول شور و هیجان و نشاط و خندهای بود که فضا را پرکرده بود. در پرده دوم ارتباطات بین نسلی از گروههای مختلف سنی، فرزند، پدر، مادر، نوه، پدربزرگ و مادربزرگ. بازیهایی که برای کودکان انتخابشده بودند اکثراً بازیهای حرکتی بود که کودکان شهرک و اکثر کودکان امروزی که در آپارتمانهای محدود زندگی میکنند و در فضای مجاور محل سکونتشان به فضاهای بازی مناسب و امن از حضور خودرو دسترسی ندارند برایشان فرصت مغتنمی بود تا ساعاتی را در کنار هم با تحرک و هیجان و شادی در فضای واقعی سپری کنند. اما در پرده دیگری که پشت این جلوهها قرار داشت و بسیار لذتبخش بود تجربه مشارکت و کار گروهی بود. کار گروهی دانشجویان باهم و مشارکت با مردم و مسئولین. هر فرد و گروهی گوشهای از این حرکت را به عهده گرفت و در ایجاد این شادمانی افراد زیادی سهم داشتند. این اقدام یک حرکت در راستای فرهنگسازی همکاری گروهی و مشارکتی شهروندان هم بود.ادامه متن
نویسنده: شهابالدین تصدیقی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران در دانشگاه تهران میگویند سالیِریِ آهنگساز، شهرت بیشتری مییافت اگر با... ادامه متن