سارانسک تأسیس: ۱۶۴۱ جمعیت: ۳۰۷۰۰۰ نفر فاصله تا مسکو: ۶۵۰ کیلومتر سارانسک واقع رد روسیهی مرکزی، پایتخت جمهوری مورداویا[۱] و... ادامه متن
تخت فولاد در تنگنا: چرایی زوال تدریجی گورستان تاریخی تخت فولاد اصفهان با کندوکاو در ماهیت گورستانها
نویسنده: کسری شهبازبیگی | دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران در دانشگاه هنر اصفهان «شهر مردگان روی دیگر جامعه زندگان... ادامه متن
مردم ایران برای تخریب غیرقانونی مقبرۀ اولین شاه حکومت پهلوی، با اولین حاکم شرع در دادگاههای انقلاب اسلامی همراه شدند. برای جلب «رضایت خدا و رسول و ائمۀ اطهار» دست به کار تخریب مقبره و شکستن سنگ قبرهای اطراف آن شدند. برای انجام یک فعل غیرقانونی با مرد قانون همراه شوی و برای جلب رضایت خدا، به هتک حرمت مقبرهای مشغول ادامه متن
اواخر سال، تقریباً همزمان با حادثهی دردناک سقوط پرواز تهران-یاسوج، من در آسمان بودم و در راه چابهار. بگذارید حرف... ادامه متن
مترجم: زهرا بادامچی| دانشجوی مطالعات معماری ایران. دانشگاه تهران. این پروژه، نوسازی انبار آجری ساخته شده در سال... ادامه متن
اگر مروری بر کتب قدیمیِ نگارش یافته در بیان تاریخ مناطق شمالیِ ایران داشته باشیم و حاصل تحقیقات محققین معماری و مرمت را در حوزهی فرهنگی - جغرافیاییِ موردنظر مطالعه نماییم، میبینیم ازجمله مواردی که بیشترین نمود را در بازگوییِ آثار و بناهای شاخص در ساحت معماری دارند، «برجها» هستند. برجهایی با شیوههای ساخت و کاربریِ گوناگون؛ برجهایی در شهرها و روستاهای مختلف این دیار؛ بناهایی باسابقهی چند صدساله و بعضاً به درازای هزار سال. آثاری که فن و نیارشِ اصولی، هنر و منطقِ زیباییشناسانه را یکجا در خود دارند. این موارد همگی نُمایه و انعکاسی از ساختارِ وسیعِ فرهنگی و علمیِ مردمانِ این سامان است. با این حال ممکن است از برخی، تنها نام و نشانشان در لابهلای ورقهای تاریخ مانده باشد. ادامه متن
چطور یادمانهایی بسازیم که باعث شوند جنایتهای گذشتگانمان را به یاد بیاوریم یا فراموش کنیم؟ جنبش ضدیادبود در پی پاسخ به همین سوال شکل گرفت؛ جنبشی که با ضد خاطره و مذمت سروکار داشت نه خاطره و بزرگداشت. این نوشته، دربارهی ضد یادبودها و دلالتهای آنهاست؛ از کته کلوویتز تا ستونی که به تدریج در خاک فرو میرود. ادامه متن
بسیاری از شغلها بیشتر شبیه داستانهای علمی تخیلی هستند تا واقعیت، اما حقیقتاً تعدادی از آنها مسیری که فناوری به سمتاش در حرکت است را به خوبی دریافتهاند. برای مثال«[تکنسین] چاپگرهای قطعات سازهای» و «حفاظتگران [عناصر] هویت ملی» چندان نامحتمل به نظر نمیرسند. اما بیایید امیدوار باشیم [شغلهایی مثل] «رانندگان کِرمماشینهای[3] بلع زباله»، کمی دیرتر از سال ۲۰۳۰ به وجود بیایند. در این مطلب، نگاهی خواهیم داشت به بعضی از شغلهایی که احتمالاً تا سال ۲۰۳۰ به وجود خواهند آمد؛ از چاپ ساختمانهای بلندمرتبه تا اسکن بناهای تاریخی. ادامه متن
تخریب سازمانیافتهی بافتهای تاریخی در ایران پیشینهی کمی ندارد. اولین تخریبها در ابتدای قرن حاضر شروع شد، ولی از هم گسیختن و متلاشی کردن گستردهی بافت تاریخی شهرهای ایران از اواخر دههی شصت شروع شد. ماجرایی غمناک که بر شهرهای زیادی رفت: کرمان، اصفهان، مازندران، مشهد و… . از میراث عظیم شهرهای ما، جز در انگشتشماری همچون یزد، چیز زیادی باقی نمانده است. امروز از آن بافتهای زنده در شهرهایمان، تکه پارههایی نیمهجان در این کوچه و آن محله به جا مانده است و حتی پیکری برای تدفینشان هم باقی نمانده.ادامه متن
نویسندگان و هنرمندان جزو مفاخر هر کشور هستند بنابراین علاوهبر آثار ادبی و هنری بهجامانده از آنها اشیایی که استفاده میکردند و خانهای که در آن زندگی میکردند هم جزو میراثی بهشمار میروند که کشورها بهجای تخریب و نابودیشان در حفظ آنها تلاش میکنند. روز چهارشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۶ معاون میراثفرهنگی تهران خبر داد که خانه نیمایوشیج در محله خیابان دزاشیب تجریش تهران از فهرست میراث ملی خارج شده است. این خانه سال ۱۳۸۰ مصادف با سالمرگِ پدر شعر نو فارسی در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد اما اکنون پساز ۱۶ سال، اهالی محل میگویند که محل رفتوآمد معتادان شده است. همین خبر کوتاه تلنگری است برای مقایسه رفتار کشورهای دیگر با خانههای مشاهیر ادب و هنر با رفتار متولیان میراثفرهنگی ایران در قبال محل زندگی شاعران و نویسندگان شهیر کشورمان. ادامه متن
اواسط خرداد سال جاری بود که پس از پیگیریهای جدی و حمایت استانداری، ثبت ملی بنای تاریخی خانهشهر بهصورت جدی مطرح شد و مراحل مطالعه و بررسی تهیه پرونده ثبت این بنای تاریخی آغاز شد. خانهشهر کرمان سرانجام در تاریخ 14 تیر سال جاری به شماره 31770 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و امروز 9 مرداد مراتب ثبت این اثر تاریخی به استاندار کرمان ابلاغ شد. ادامه متن
شهر تاریخی یزد، به عنوان نخستین شهر تاریخی ایران، درفهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. پس از گذشت ۹... ادامه متن