هنگامي كه سخن از مفهوم حركت به ميان ميآيد، همگان فارغ از چيستي پديدهي موردنظر، بهطور ضمني نوعي تغيير و انتقال را ميپذيرند؛ انتقال از وضعي به وضع ديگر كه ميتواند بنا بر اهداف محركههاي اين تغيير، با ابزارهاي متفاوت، طي فرآيندي خاص و در بستر زماني ـ مكاني مشخص محقق شود. هر پديدهاي با مختصات ويژهي خويش، ميتواند مفهومي متمايز از حركت را بيان كند، شكل به خصوصي از انتقال را عرضه دارد و كيفيات ويژهاي را از حركت به ذهن متبادر سازد. هنگام صحبت از مفهوم انتقال بايد توجه داشت كه اين تغيير وضعيت، پيش از هر چيز نيازمند محركههايي (دروني يا بيروني) است كه بسته به نوع پديده قادرند منطق حركت را مشخص و هركدام بهنوعي كيفيت عيني و ذهني حركت را متاثر كنند. بنابراين نگاهي توأمان به ويژگيهاي پديدهي متحرك و نيروهاي محركهي آن در كنار ابزارها، فرآيندها و بسترهاي حركت ضروري است.
ادامه متن
