بین کارگر و نیروی شهرسازی کمتر تفاوتی به چشم نمیخورد. چرا که اساساً بین منطقِ کار در یک کارخانه که درگذشته بیشتر مبنای تحلیل بود، با کار در شرکت های مهندسین مشاور کمترین تفاوتی وجود ندارد. هر کدام از این موقعیتها یعنی کارخانه و شرکت، بازنمونِ شکلی از رابطهی ناعادلانه بین کارفرما و نیروی کار است. ادامه متن
میانرشتهای
«تنورهی دیو» اولین فیلم سینماییِ بلند یکی از بهترین کارگردانهای تاریخ ایران، کیانوش عیاری ست. تنورهی دیو نشاندهندهی بیتوجهیِ سیاستهای شبهمدرنیستیِ توسعهگرای دولت پهلوی به پیامدهای اجتماعیاش است. ادامه متن
چطور یادمانهایی بسازیم که باعث شوند جنایتهای گذشتگانمان را به یاد بیاوریم یا فراموش کنیم؟ جنبش ضدیادبود در پی پاسخ به همین سوال شکل گرفت؛ جنبشی که با ضد خاطره و مذمت سروکار داشت نه خاطره و بزرگداشت. این نوشته، دربارهی ضد یادبودها و دلالتهای آنهاست؛ از کته کلوویتز تا ستونی که به تدریج در خاک فرو میرود. ادامه متن
ماسیمو رومی ۱۸ سال شغلی اداری داشت. ناگهان کارش را رها کرد. تصمیم گرفت به چهارگوشه دنیا سفر کند و از... ادامه متن
شهرها روز به روز بزرگتر میشوند ، خانهها روز به روز گرانتر میشوند و فضا ها روز به روز کوچکتر میشوند. همهی اینها مردم را به سمت زندگی اشتراکی میکشاند. در زندگی اشتراکی (co-living)، شما دریک فضای خصوصی کوچک و یک فضای مشترک بزرگ با گروه بزرگتری از انسانها زندگی میکنید و از امکانات مشترکی استفاده مینمایید و فرصت مییابید که با دیگران معاشرت کنید. ادامه متن
۱۰ فیلم بهیادماندنی که ساختمانها در آنها بازی کردهاند! میا فارو در فیلم فرزند رزماری، جک نیکلسون در فیلم درخشش... ادامه متن
خیلی از ما تا آخر عمر دنبال خانهایم، حتی اگر از اجارهنشینی درآمده باشیم و مسکنی برای خودمان خریده باشیم. خانه مکانی که در آن زندگی میکنیم نیست، یعنی در واقع اصلاً مکان نیست. خانه چیزی است که با روح و احساس ما پیوند میخورد. احساس تعلق و در عینحال امنیت و آرامش. شاید خانۀ ایدئال چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظهای سراغمان میآید و ناگهان پر میکشد و میرود.
ادامه متن
اولینبار بهار ۲۰۱۶ به منطقه زاد رفتم، دقیقا دو سال پیش در چنین روزهایی. ترکیب آدمها و نیز تنوع فعالیتهای... ادامه متن
نویسنده: کیوان مهتدی این متن روایتی از شهرگردی نویسنده در مراکز خرید تهران است. با متن همراه شوید تا با... ادامه متن
کلبه چوبی بومی هایدگر نمایش نوعی از ایدهآلی است که مدرنیستهای اولیه تلاش میکردند آن را به دست آورند. کلبهای که در آن وجود هر عنصری ضروری است و هیچ چیز آن را نمیتوان نادیده انگاشت. این کلبه چوبی تأکیدی بر یک جایگاه بینقص برای تبلور تفکر هایدگر در همبندی بنیادی مابین زمین و آسمان، سکونت، بنا و هستی بود و به نظر میرسید بسیار به آنچه که یک کودک ممکن است از یک خانه ترسیم کند شباهت داشته باشد. ادامه متن
سارانسک تأسیس: ۱۶۴۱ جمعیت: ۳۰۷۰۰۰ نفر فاصله تا مسکو: ۶۵۰ کیلومتر سارانسک واقع رد روسیهی مرکزی، پایتخت جمهوری مورداویا[۱] و... ادامه متن
زادیستها در پی یک زندگی بدیلاند. بیشتر آنها حامیان محیط زیستاند و میکوشند یک زندگی جمعی بنا کنند که در آن همه چیز تحت سلطه پول و منطق سرمایهداری نباشد. ادامه متن