نویسنده: غلامرضا جمال‌الدین| پژوهشگر معماری ایران [divider]چکیده[/divider] سازمان فضایی و جنبه‌های معنایی در باغ، همواره در طی دوران مختلف تاریخی یکسان... ادامه متن
معمار شیلی‌یایی، کارینا پوئنت تصمیم دارد از تمام شهرهایی که ایتالو کالوینو، در ۱۹۲۷ در رمان خود «شهرهای نامرئی*» توصیف کرده است تصویرسازی کند. در این رمان، مارکوپولو، هزار و یک‌شب‌وار، برای قوبلای خان، حاکم مغولی، شهرهایی عجیب را که در سفرهایش دیده توصیف می‌کند. هر شهر ویژگی خاصی دارد و به گونه‌ای که شهرها بیشتر به شخصیت‌هایی انسانی می‌مانند، هریک منحصر به فرد با خلقیاتی متفاوت از دیگری. کتاب کالوینو منبعی الهام‌بخش برای تخیلات شهری و معمارانه بوده است. در ادامه بخشهایی از توصیفات چند شهر نامرئی و تصویرسازی‌های پوئنت را می‌بینید.ادامه متن
کلبه چوبی بومی هایدگر نمایش نوعی از ایده‌آلی است که مدرنیست‌های اولیه تلاش می‌کردند آن را به دست آورند. کلبه‌ای که در آن وجود هر عنصری ضروری است و هیچ چیز آن را نمی‌توان نادیده انگاشت. این کلبه چوبی تأکیدی بر یک جایگاه بی‌نقص برای تبلور تفکر هایدگر در هم‌بندی بنیادی مابین زمین و آسمان، سکونت، بنا و هستی بود و به نظر می‌رسید بسیار به آنچه که یک کودک ممکن است از یک خانه ترسیم کند شباهت داشته باشد. ادامه متن
ماسیمو رومی ۱۸ سال شغلی اداری داشت. ناگهان کارش را رها کرد. تصمیم گرفت به چهارگوشه دنیا سفر کند و از... ادامه متن
این یادداشت به قلم زهرا اهری | استاد مرکز مستندنگاری و مطالعات معماری ایران، دانشگاه شهید بهشتی در تاریخ ۲۹دی‌ماه... ادامه متن
زادیست‌ها در پی یک زندگی بدیل‌اند. بیشتر آنها حامیان محیط زیست‌اند و می‌کوشند یک زندگی جمعی بنا کنند که در آن همه چیز تحت سلطه پول و منطق سرمایه‌داری نباشد. ادامه متن
«تنوره‌ی دیو» اولین فیلم سینماییِ بلند یکی از بهترین کارگردان‌های تاریخ ایران، کیانوش عیاری ست. تنوره‌ی دیو نشان‌دهنده‌ی بی‌توجهیِ سیاست‌های شبه‌مدرنیستیِ توسعه‌گرای دولت پهلوی به پیامدهای اجتماعی‌اش است. ادامه متن
نویسنده: شَنِن مَترن مترجم: علیرضا شفیعی‌نسب در خانۀ دوران کودکی‌ام، کمد ملافه‌ها در انتهای راهرو قرار داشت، با دری سفید و کرکره‌ای.... ادامه متن
پایگاه مجله‌ی ویلا آثار برندگان مسابقه طراحی پوستر روز باغ ایرانی را منتشر کرد که در روز ۲۰ مهرماه ۱۳۹۶... ادامه متن
۱۰ فیلم به‌یادماندنی که ساختمان‌ها در آنها بازی کرده‌اند! میا فارو در فیلم فرزند رزماری، جک نیکلسون در فیلم درخشش... ادامه متن
خیلی از ما تا آخر عمر دنبال خانه‌ایم، حتی اگر از اجاره‌نشینی درآمده باشیم و مسکنی برای خودمان خریده باشیم. خانه مکانی که در آن زندگی می‌کنیم نیست، یعنی در واقع اصلاً مکان نیست. خانه چیزی است که با روح و احساس ما پیوند می‌خورد. احساس تعلق و در عین‌حال امنیت و آرامش. شاید خانۀ ایدئال چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظه‌ای سراغمان می‌آید و ناگهان پر می‌کشد و می‌رود.
ادامه متن
بین کارگر و نیروی شهرسازی کمتر تفاوتی به چشم نمی‌خورد. چرا که اساساً بین منطقِ کار در یک کارخانه که درگذشته بیشتر مبنای تحلیل بود، با کار در شرکت های مهندسین مشاور کمترین تفاوتی وجود ندارد. هر کدام از این موقعیت‌ها یعنی کارخانه و شرکت، بازنمونِ شکلی از رابطه‌ی ناعادلانه بین کارفرما و نیروی کار است. ادامه متن