«موشه سفدی» در سال ۱۹۶۷ با بازاندیشی در بارهی ساخت یکپارچه آپارتمان، پروژهی هبیتات ۶۷ را ساخت که به هر واحد حس بینظیری از گشودگی را میداد. تقریبا ۵۰ سال پس از آن وی معتقد است که نیاز به اینگونه ساختمانها امروزه بیش از هر زمان دیگری است. در این سخنرانی کوتاه، سفدی طیفی از پروژهها را که با دور شدن از بلندمرتبه سازی نور را به درون شهرهای فشرده نفوذ می دهند بررسی کرده است.