«ایتالیا در دست ساخت» عنوان سلسله‌نمایشگاه‌هایی است که خانه‌ی فرهنگ ایتالیا اقدام به برگزاری آن‌ها می‌کند. اولین نمایشگاه از این سلسله، به بررسی آثار استفانو پوجاتی و بنجامینو سروینو با نام «فرم مهم است» تعلق دارد. از خلال آثار این دو معمار، نمایشگاه در پی اکتشاف نقش بنا به عنوان ساخته‌ای فرهنگی و هنری در برابر دو گرایش اقبال‌یافته‌ی معاصر است: گرایش کنش‌گرایانه و مینیمال. اولی بر جنبه‌های فنی بنا از جمله انرژی تاکید دارد و دومی در گوشه‌ی بیان‌گری اختصاصات زمینه و بلاغت و فصاحت خلوت گزیده است. ایده‌ی فرم معمارانه به مثابه بیانی فرهنگی و سیاسی به حاشیه‌های گفتمان معماری رانده شده است. در این پرونده به معرفی این دو معمار و رویکردها و تحلیل آثارشان می‌پردازیم
[divider]گفت‌وگو با دکتر روبرتو دامیانی در باب نمایشگاه ایتالیای در حال ساخت[/divider]
گفت‌وگو کننده: پرهام کریمی
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران
ساختار برنامه‌ی ایتالیا در دست ساخت طوری است که پذیرای دو نوع متفاوت از نمایشگاه‌ها باشد: تک‌نگارانه و تم‌محور. نوع اول بر آثار معماران کارکشته‌تر تمرکز دارد و نوع دوم چند اثر را از شرکت‌های مشاور مختلف که بر اساس مضامین مشترکشان انتخاب شده‌اند به نمایش می‌گذارد. نمایشگاه‌های تک‌نگارانه به صورت نمایش‌های پشت‌به‌پشت برنامه‌ریزی می‌شوند. ما دو معمار را با دو رویکرد متفاوت به طراحی معماری کنار هم می‌گذاریم. یک معمار با رویکرد نظری و دیگری کمی پراگماتیک‌تر. معتقدم این کنار هم گذاری تدبیر خوبی برای برجسته کردن هم‌سانی‌ها و تفاوت‌هاست و باب گفتگویی را میان آنان باز می‌کند و هم‌زمان، سبب فهم نگاه ویژه‌ی آنان می‌شود.
[divider]ایتالیا در دست ساخت چندنگاره‌ها و فواصل مشترک: معماریِ رناتو ریتزی و چینو زوکی[/divider]
انستیتوی فرهنگی ایتالیا در تورنتو
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران
انستیتوی فرهنگی ایتالیا خشنود است که نمایشگاه چندنگاره‌ها و فواصل مشترک: معماریِ رناتو ریتزی و چینو زوکی را برگزار می‌کند. این سومین نمایشگاه از سلسله نمایشگاه‌های «ایتالیا در دست ساخت» است. نمایشگاه از طریق ترسیمات و عکس‌ها و آثار برگزیده‌ی این دو معمار در پی سفری اکتشافی در بلندپروازی‌های طراحیِ بناهای روایت‌گر فرهنگ است و در پی کشف عوامل ایجاد تعامل در زندگی خصوصی و جمعی.
[divider]بلندپروازی‌های همگانی[/divider]
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران
بلندپروازه‌های همگانی دومین چیدمان از سری نمایشگاه‌ها و سخنرانی‌های «ایتالیا در دست ساخت» است. حامی و مشوق این سلسله نمایشگاه‌ها انستیتوی فرهنگی ایتالیا در تورنتو است.
در میان مرزهای ملیتی و سیاسی، تعریف و بیان معمارانه‌ی اینکه حریم همگانی چیست تغییرات چشمگیری دارد. از یک سو آنجا که حاکمیت حجم سرمایه‌گذاری‌اش در ساخت فضاهای عمومی را کم می‌کند تجارب اجتماعی تا حد فرم و شخصیت محیط‌های خصوصی‌سازی‌شده همچون مراکز خرید تنزل می‌یابد. از سویی دیگر محبوبیت فضاهای مجازی حدود متعارف فضای عمومی را گسترش داده است و معماری را هم به مثابه محوطه‌ای قابل سکونت و هم تصویری سیال بازتعریف کرده است.
[divider]زیر و بم سروینو | درآمیختن گذشته و آینده[/divider]
نویسنده: آلبرتو لاکوونی
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران
در زمانه ایستادگی‌های عظیم زندگی می‌کنیم. ایستادگی در برابر شیوع جلوه‌گری‌ها، رشد بی‌رویه‌ی فنون دیجیتال و نیز بازاریابی شهری و شعارهای سطحی‌نگرانه‌اش. این مقاومت واکنشی است که حمایت نسل‌های جدید را با خود دارد. نسل‌هایی که معماری و گفتمان‌هایی همچون نوستالژی برای معماریِ شهر را که در اوایل دهه‌ی نود از صحنه محو شدند نبش قبر می‌کنند. از کسانی که با نرم‌افزار ایلاستریتور تخیلی سترون و منجمد را مثل رمزنگاران طرح می‌ریختند و کسانی که تبلیغ نظریه‌های سیاسی نیم قرن پیش را برای پیش‌برد سناریوهای نامحتمل شهری می‌کردند، اکنون شاهد بازگشتی به ایده‌ها، خصائل سبکی و مراجعی هستیم که مشتاقانه سودای مرمت و بازیابی دارند یا دست کم می‌خواهند در برابر سبکی تحمل‌ناپذیر مضحکه‌ی معمارانه‌ای که صورت چهارگوشه‌ی سیاره‌مان را مخدوش کرده بایستند.
[divider]شک منتهی به عمل | معماری از دل آزمون و خطا[/divider]
نویسنده: آلبرتو لاکوونی
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران
ادورادو پریسکو در یادداشتی مشهور در مجله‌ی ایتالیایی «دوموس» به سال ۱۹۳۴، به معماران ایتالیایی به سبب عجزشان در «باور داشتن به ایدئولوژی‌های خاص» تاخت. داعیه‌اش این بود که مبارزه با «ضد مدرنیسم» تنها از سنگرِ ثبات مرامی و سبکی ممکن است. اما نفی خودخواسته‌ی هر نوع ایدئولوژی بیش از آنکه بیانگر ضعف و انحطاط باشد، بدل به نقطه قوتی برای کارهای گروه «الاستیکوسپا+۳»[شده است. آنان بر اساس فرآیندهای آزمون و خطا، آزادانه روش طراحی تجربی و شخصی‌ای را سر و شکل داده‌اند.
