شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان فراخوان ایده برای اسکان موقت زلزله‌زدگان منتشر کرده است؛ فراخوانی که مهلت ارسال آثارش تا پایان ماه آبان است و برای ارسال آن به جای ایمیل یا وب‌سایت، راه‌هایی چون تلفکس، آدرس و کدپستی معرفی شده است. البته جایزه و هزینه این فراخوان هم واضح نیست و از عبارت گنگ «هدایایی از سوی شورای مرکزی» استفاده شده است. فراخوانی که بی‌ساختاری در شکل طرح و نگارش آن عیان است.
این فراخوان پیام‌های روشنی دارد که در ادامه آن اشاره می‌کنیم:
[dropcap size=big]۱[/dropcap]در حالی که مردم زلزله‌زده از سرمای شدید رنج می‌برند و در چندروز آینده در انتظار موج جدید سرما و بارش هستند، سازمان نظام مهندسی تا پایان ماه حتی ایده‌های فراخوانش را هم جمع‌بندی نخواهد کرد. کُندی و لَختی این سازمان در چنین موقعیتی پیام اول فراخوانی است که قطعا از روند پرشتاب امدادرسانی به مردم عقب خواهد ماند. این یعنی این سازمان هیچ فهمی از «وضعیت اضطراری» ندارد.
[dropcap size=big]۲[/dropcap]بند «د» از ماده‌ی «۱۱۴» آیین‌نامه‌ی اجرایی «قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان» از وظایف شورای مرکزی این سازمان به «جمع‌آوری کمک‌های داخلی و بین‌المللی جهت کمک به دستگاه‌های مسئول در امر امداد و نجات در زمان وقوع حوادث غیرمترقبه» اشاره می‌کند. وظیفه‌ای که این سازمان پس از وقوع حادثه به یاد آن افتاده است؛ گویی نباید که پروتکل‌های اسکان موقت و سازه‌های پیشنهادی در دوره‌ی ثبات تدوین می‌شد تا در این موقعیت به دستگاه‌های مسئول پیشنهاد داده شود.
[dropcap size=big]۳[/dropcap]بر مبنای همین بند، علی‌القاعده سازماندهی نیروهای متخصص مهندسی باید توسط این سازمان انجام می‌شد؛ در حالیکه در خلاء حضور و فعالیت این سازمان، گروه‌های مردم نهادی چون «انجمن معماران جهادی» و بعضی گروه‌های دانشجویی بار این مسئولیت را به دوش کشیده‌اند.
[dropcap size=big]۴[/dropcap]سازمان نظام مهندسی، مسئول اصلی و قطعی نظارت بر ساخت ساختمان‌ها است، در هر رخداد تخریبی که به دلیل ضعف در ساخت، طراحی یا محاسبه در جریان این زلزله رخ داده‌است قطعا مسئولیت قصور بر عهده‌ی این سازمان و ناکارآمدی سیستم نظارتی آن است. این تحرک‌ها، تلاش‌هایی غیرقابل پذیرش برای شانه‌خالی کردن از مسئولیتی است که سازمان نظام مهندسی در انجام آنها ناکارآمد بوده است.
