ما در دنیایی زندگی میکنیم که به وسیلهی الگوریتمها هدایت میشود، برنامههای رایانهای هم اکنون بسیاری از تصمیم گیریها را انجام میدهند ضمن اینکه بسیاری از مشکلات ما تنها به وسیلهای این برنامهها قابل حل هستند. در حقیقت خود ما نیز حاصل یک الگوریتم هستیم، الگوریتمی که در کد ژنتیکی ما نوشته شده است و بسیاری از رفتارهای ما را تعیین میکند.
در این ویدیو کوین سالوین به طرزی جالب به ما نشان خواهد داد که در دنیای جدید تا چه الگوریتمها حاکمیت بلا منازع را در دست دارند، از قیمت سهام گرفته تا تاکتیکها جاسوسی و حتی فیلمهایی که شما به تماشای آن مینشینید همگی از الگوریتمهایی پیروی میکنند که میتوان از آنها بهره برد.
اما سوال مهمی که او مطرح میکند این است که اگر ما برای مدیریت تصمیمهای روزانهی خود تا این حد به چنین الگوریتمهای پیچیدهای وابسته ایم، چه زمانی کنترل خود بر آنها از دست خواهیم داد؟
بخشی از متن سخنرانی :
این نظریه که خود معماری به نوعی موضوع بهینه سازی الگوریتمی است دور از ذهن نیست.یک حقیقت مشهود است و در اطراف شما درحال رخ دادن است.
این را بیشتر احساس می کنید زمانیکه درون یک جعبه فلزی محکم شده هستید، یک بالابر سبک جدید ، آنها بالابر های مقصد کنترل نامیده می شود.اینها از آنهایی هستند که شما باید فشار دهید که به کدام طبقه می خواهید بروید قبل از اینکه به داخل بالابر بروید. و از الگوریتمی استفاده می کند که بسته بندی سطل زباله نام دارد. بنابراین هیچ یک از این چیزهای عجیب اجازه نمی دهد هرکس داخل دستگاهی شود که آنها می خواهند. هرکسی که می خواهد که به طبقه ۱۰ ام برود ، داخل دستگاه شماره دو می شود، و هرکس که می خواهد به طبقه سوم برود ، داخل دستگاه شماره پنج می شود.و مشکل اینجاست که افراد برخورد تندی دارند. آنها نگران می شوند. و می بینید که چرا. برای اینکه بالابر چندین تجهیزات مهم مثل دگمه ، را از قلم انداخته است. ( خنده حضار) مثل چیزهایی که مردم بکار می برند. همه چیزی که دارد عدد می باشد که فقط بالا و پایین حرکت می کند و دگمه قرمز که می گوید ” بایست .” و این چیزی است که ما طراحی می کنیم. ما بیان این دستگاه را طراحی می کنیم. و تا کجا می توانید آن را ببرید؟ تا کجا می توانید آنرا ببرید؟ می توانید آنرا خیلی واقعا دور ببرید.
خب ، بگذارید آنرا به وال استریت برگردانم. چرا که الگوریتم های وال استریت به یک کیفیت فرای تمامی بقیه آنها وابسته هستند ، که آن سرعت است. و آنها روی میلی ثانیه و میکرو ثانیه کار می کنند. و برای اینکه یک درکی بشما بدهم از اینکه میکروثانیه چیستند، به اندازه ۵۰۰۰۰۰ میکروثانیه طول می کشد تا شما موس را کلیک کنید. اما اگر شما الگوریتم وال استریت هستید و به اندازه ۵ میکروثانیه عقب باشید ، یک بازنده هستید. خب اگر شما یک الگوریتم بودید ، بدنبال یک معمار نظیر یکی که من در فرانکفورت آشنا شدم کسی که داشت یک آسمان خراش را خالی می کرد — همه اثاثیه ها و زیرساختهای مورد استفاده انسان را بیرون می ریخت ، و فقط فولاد را روی طبقات نگه میداشت تا آنرا برای داخل کردن دسته هایی از سرورها آماده کند — تماما مانند یک الگوریتم می توانست به اینترنت نزدیک باشد.
منبع: [button color=”red” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”https://www.ted.com/talks/kevin_slavin_how_algorithms_shape_our_world”]Ted Talk[/button]