طراحی معماری

مروری بر ادبیات گردآمده امروزین حول موضوع معماری اسلامی و خاصه مسجد آشکار می‌کند که در بسیاری از موارد برای بررسی جوانب گوناگون امر، به رویکردهای فلسفی رجوع شده است. با این حال رجوع به فلسفه معمولا نه به عنوان یک چهارچوب زاینده محتوا، بلکه به عنوان ساختاری تبیینی و تئولوژیک، صرفا در جهت تأیید منویات نگارندگان و تثبیت مواضعی است که در بسیاری از موارد، آغشته به تجربه عملی آنها نیز بوده است. چنین وضعیت غیرقابل اطمینانی سبب شده رویکردهای فلسفی به معماری اسلامی، سویه‌ای عملی و قابل استناد برای طراحان در پی نداشته باشد. ابهام‌زدایی از کارکردهای فلسفه در مطالعه معماری اسلامی سبب شد از دکتر مرضیه پیراوی ونک بخواهیم در شمایل یک درس‌گفتار به نقد ادبیات موجود بپردازد. ادامه متن

در بستری معمارانه که بیش از ناشناخته‌ها، به بنیان‌های مرسوم بها می‌دهد، معماران نوظهور باید بتوانند تعادلی مناسب بین خلاقیت، دانش و تجربه‌ی خود برقرار کنند. پاول فینچ در این متن به حمایت از ایده‌های بلندپروازانه‌، معماران جوان را به تجربه، بلوغ و جسارت دعوت می‌کند. ادامه متن