یک ساختمان چگونه می تواند شما را درمان کند یا برعکس، باعث بشود که حالتان بدتر شود؟ در این ویدئو،... ادامه متن
معماری
معماری و بیماری: چگونه سِل موجب خلق معماری مدرن و مینیمالیستی شد؟
بررسی تاثیر بیماریهای همهگیر بر معماری و شهرسازی [قسمت اول]
دنیاگیری بیماری کرونا در حال تغییر بسیاری از وجوه سبکزندگی ما است و طراحی شهرها و ساختمانها از این تغییر دور نیستند. بررسی چگونگی تاثیر این بیماری بر شهرسازی و معماری، نیازمند کنکاش در سابقهی رابطهی معماری و شهرسازی با بیماریهای همهگیر پیشین است. در این جستار نویسنده این رابطه را از خلال تاریخچهی تولد معماری مدرن و نقش همهگیری سل در این تحول جستوجو میکند. ادامه متن
متفکران غربی سالهاست که در بستر اجتماعی-اقتصادی ویژهی خود دربارهی ارتباط دو مقولهی «معماری» و «سیاست» اندیشیدهاند و حاصل تأملاتشان را مکتوب کردهاند. بااینحال متون اغلب این متفکران تاکنون به زبان فارسی ترجمه نشده است. با عنایت به همین فقدان، در این پرونده کوشیدهایم مقالاتی را گردآوری و ترجمه کنیم که هریک از منظری خاص رابطهی «معماری» و «سیاست» را در مرکز توجه خود قرار داده باشند. این مقالهها از ارتباط میان «معماری» و «انقلاب» سخن میگویند؛ از سرشت سیاسی معماری میپرسند، سیاست را درون روابط کالایی حاکم بر رشتهی معماری جستوجو میکنند، نسبت معماری و سیاست را مسئلهدار میکنند و از چگونگی تولید نظریههای سیاسی پیرامون معماری سخن میگویند. گرچه بستر اجتماعی خالقان این آثار با ایران تفاوت دارد، نوشتههای آنان میتواند برای جامعهی معماری ایران آموزنده و خواندنی باشد. ادامه متن
کارول راتی به معماری واکنش گرا علاقه دارد، او آثار شگفتانگیزی با کمک گروهش در آزمایشگاه "SENEable City" واقع در دانشگاه ام آی تی میسازد البته بهوسیله جمعآوری دادههای که ما آنها را تولید کردهایم! او از دادههای خام مثل تماسهایی که میگیریم، آشغالهایی که دور میریزیم، برای تولید مجسمات زیبایی از زندگی شهری ما استفاده میکند. او و گروهش محیطهای تعاملی جذابی ساختهاند، از آبی رقصان و متحرک تا چراغی پرنده که به صورتی ساده از حسگرهای مختلف استفاده میکنند. ادامه متن
نویسنده: جاناتان ولز[۲]؛ مترجم: الیاس کهنسال «در برایتون، ما تختهای پزشکی را در وسط اتاق [رختکن] گذاشتیم تا بازیکنان آسیبدیده... ادامه متن
تصور اینکه سینما در خلاء شکل بگیرد، دشوار است. بدون وجود صحنه برای خلق فضایی که فیلم روایت میکند، نمیتوانیم از واقعیت بهه دنیای فیلمی که در آن غرق هستیم، سفر کنیم. سینما به عنوان معماری. عنوانی برای تعامل میان سینما و معماری. معماری ذاتی بیان سینمایی و ماهیت سینمایی تجربه معمارانه، دیالوگی پیچیده و اغلب اوقات چندمنظوره بین این دو رشته است. ادامه متن
نویسنده: جان متکالفه[۱] مترجم: شهاب الدین تصدیقی| دانشجوی مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران آیا «پایداری زیستمحیطی» متکی بر قارچی زبالهخوار... ادامه متن
همانطور که نامگذاری یک روز به نام زنان در میان انبوه روزهای سال نمیتواند به تنهایی بار طرح مسائل معطوف... ادامه متن
نویسنده: امیر نجفی | دانشجوی کارشناسی ارشد معماری مسکن دانشگاه علموصنعت «به تجمع ایرانیها در گردشگاهها و روزهای تعطیل که... ادامه متن
«این مسئلهی بناست كه در بنیادِ ناآرامی اجتماعی امروز خفته است - معماری یا انقلاب». قریب به یك قرن از نگارش این جمله به دست لوكوربوزیه میگذرد و بااینحال اگر كسی پا در راه تبیین نسبت معماری و امر سیاسی بگذارد، نمیتواند نسبت خود را با این ادعای اضطرابآور معین نكند: نقش معماری در ناآرامیهای اجتماعی امروز چیست؟ حد و حدود تاثیرگذاریاش تا كجاست؟ آیا معماری میتواند به معنای دقیق كلمه «انقلابی» باشد و وضع موجود را بهطور كلی تغییر دهد؟ یا در یك كلام معماری با انقلاب چه نسبتی دارد؟ مقالهی پیش رو به مصاف این سوالات رفته است. ادامه متن
بیست و ششم آوریل امسال، سی و دومین سالگرد حادثهی هستهای چرنوبیل بود. در این حادثه، انفجار رآکتور [شمارهی] چهارِ نیروگاه هستهای چرنوبیل[1] در اوکراین سبب مرگِ آنیِ 31 نفر، پخش ابرهای رادیواکتیو در دیگر نقاطِ اروپا و تخلیهی زمینهای اطراف نیروگاه به شعاع نوزده مایل شد. اکنون که ۳۲ سال گذشته است، این منظر را از دو جانب تعبیر میکنند: یکی از جانبِ حدود و ثغور فنون مهندسی، و دیگری هراس و ویرانی. به بهانهی سالگردِ فاجعه و باران رادیواکتیوش، ما گذشته، حال و آیندهی معماری چرنوبیل را بررسی کردهایم، تا سرگذشتِ چشماندازی را که سوخته و ویران شده است اما هنوز ممکن است از خاکستر برخیزد ترسیم کنیم. ادامه متن
معماری در مقیاس بزرگ، حضور انسانی با نگاهی چند وجهی را میطلبد. انسانی که در شناخت ماهیت فضا، مصالح، تکنولوژی و از همه مهمتر جامعه و محیط پیرامون توانا باشد و در نهایت بحثهای مدیریتی نیز به این مجموعه شناخت، اضافه میشود. معماری که بیش از چهار دهه در این حرفه تجربه کسب کرده بود و حال چند ماهی است که در میان ما نیست. مهندس بهروز احمدی از آن دسته معمارانی بود که با نگاهی واقع بینانه در زندگی معمارانه خود، در میان چنین مقولههایی به خوبی و با توانایی قدم برای ساختن، برمیداشت.ادامه متن