غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد [divider]پیشگفتار[/divider] در ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۴،... ادامه متن
[divider]پیشگفتار[/divider] در سال جاری تهران شاهد چند رشته اعتراضات کارگران عضو سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی بوده است. اعتراضاتی که به... ادامه متن
ترجمه و تألیف: محمدرضا فرهادی پور در فاصله سالهای ۲۰۰۴-۱۹۹۱ یعنی یک دوره زمانی ۱۵ ساله بیش از ۴۰۰ زلزله... ادامه متن
[divider]پیشگفتار[/divider] ویلا نمازی و اهمیت آن در صدر اخبار شهرسازی و معماری ایران قرار گرفته است. ساختمانی که توسط... ادامه متن
در بخش نخست درباره باید و نبایدهای یک فراخوان مسابقه سخن گفتیم و در انتها وارد بررسی مصداقی شدیم. در... ادامه متن
بنیانگذار سازمان میراث فرهنگی در واکنش به صحبتهای رئیس جمهور در همایش ملی گردشگری مبنی بر اینکه اسم سازمان میراث... ادامه متن
ولتر هر روز به کافه پروکوپ پاریس میرفت تا روزی چهل فنجان قهوه بنوشد. نه تنها او، که دیدرو و دالامبر و روسو، این فیلوزوفهای عصر روشنگری، به این کافه سرمیزدند. کافه پروکوپ ملغمهای جذاب از اقشار مختلف پاریسی بود؛ نمادی از دموکراسی نوید دادهشدهی انقلابی که صدسال بعد از آن قرار بود فرانسه را تکان دهد. سنت کافهنشینی اندکاندک تمام پاریس، و بعدها جهان را در بر گرفت و به خاورمیانه و ایران استبدادزدهی رضاشاهی نیز رسید. کافهها انگار مفری بودند برای گریز از مناسبات رایج، پناهگاهی در برابر هجوم بیامان نظم قلدر حاکم؛ فضایی برای نشستن، گفتن و شنفتن از ادبیات و سینما و شعر و موسیقی؛ و طرحریزی برای اثرگذاری اجتماعی و سیاسی. اگر این کافهها چنان بودند، کافههای امروز تهران چه روزگاری را از سر میگذرانند؟
ادامه متن
باید صریح و صادقانه سخن گفت. به نظر میرسد که تحصیلات معماری در هیچ مقطعی به لعنت خدا نمیارزد و... ادامه متن
شهر پاریس این روزها، خودش را برای رونمایی پارک بزرگ جدیدی آماده میکند،Chapel coal، ریهای سبز که در منطقه ۱۸ آروندیسمان... ادامه متن
گزارش ملّی بررسی حادثه ساختمان پلاسکو با شعار «پلاسکو را فراموش نکنیم» این حادثه و علل وقوع آن را از... ادامه متن
گفتگویی با دکتر خلیل حاجی پور، عضو هیات علمی دانشگاه شیراز و عضو هیات مدیره شهر جدید «صدرا» صدرا شهری... ادامه متن
به چه دلیل در دانشگاه تحصیل میکنیم؟ بسیاری بدون پرسیدن این سؤال از خود وارد دانشگاه میشوند، یا پاسخهایی سرسری میدهند که تنها نقابی است بر بر این باور عمومی که «باید درس خواند!». خوشبخت کسی که حداقل رشتهٔ مورد علاقهٔ خود را برگزیند. احتمالاً قرار بوده دانشگاه محل تلاقی «اندیشه» و «تولید» باشد؛ تا مبنای فکری، فلسفی یا تکنیکیِ تولید، تأمین شود. حداقل منطق اقتصادی امروز چنین حکم میکند! ادامه متن