چه چیز معماری «اسلامی» است؟ گرداوری: شیراز علیبای مترجم: علی گلستانه آیا معماری اسلامی حقیقی وجود دارد؟ معماری دنیای اسلام... ادامه متن
نقد معماری
پیشرفتهای اخیر در علم عصبشناسی به عامل مهم دیگری در تفاوت معماری مدرن اشاره دارند: یکی از دلایل تفاوت معماری مدرن با ساختمانهای قدیم، این بود که بنیانگذاران اصلی آن اساساً دنیا را به حالت «عادی» نمیدیدند؛ یعنی نمیتوانستند ببینند. مغزهای آنها تحت تاثیر آسیبهای جنگ، دگرگون شده بود؛ یا مانند لوکوربوزیه، اختلال مغزیِ ژنتیک داشتند. گرچه نظرات آنها دربارهی «طراحی خوب» نشانگر استعداد، بلندپروازی، و انگیزهی آنها است، اما علاجها و اصلاحات مدنظرشان اشاره به اختلالات مغزی خاصی دارد. ادامه متن
نویسنده: سیدمجید میرنظامی در سالهای اخیر نقد ترجمه در محافل علوم انسانی سروصدای زیادی به پا کرده است. بعضی از... ادامه متن
نویسنده: گرگ لین، معمار و مخترع، در زمینهی بازتعریف مدیوم طراحی با فناوری دیجیتال تخصص دارد. او همچنین در عرصهی ساخت... ادامه متن
این پرونده گردآوری بسیار گزینشی مقالاتی است که به خواننده دریافتی از مناقشات و مباحث مهمی را میدهد که در جهت تعریف میراث بزرگ تمدنهای مسلمانان و هنر و معماریشان، دنبال شده است. گزیدهها مستقیماً از مقالات اصلی انتخاب شده و در راستای پررنگ کردن هفت مضمون تنظیم شده است: بحران فرهنگ؛ در معماری «اسلامی» به چه معنی است؟ ادامه متن
«باغ کتاب تهران». این یکی از نامهایی بود که به کرّات در رسانههای کشور در نیمهی اوّل سال ۱۳۹۶ شنیده میشد. خبر هیجانانگیزی بهنظر میرسید؛ اینکه فضایی مختص و متمرکز برای فروش کتاب در قلب تهران، لابهلای تپههای عباسآباد قرار است ساخته شود. فضایی شبیه به نمایشگاه کتاب تهران، با امکانات و آرامشی بیشتر که خریدن کتاب را تبدیل به تجربهی لذتبخشتری کند و در عینحال به مرکزی برای کتابدوستان تبدیل شود. پاییز ۹۶ رسید و پروژهی باغ کتاب برندهی بخش ساختمانهای عمومی جایزهی معمار، این معتبرترین جایزهی معماری کشور نیز شد. تمام اینها به مخاطب، کسی که روزی از روزهای آذر ۱۳۹۶ تصمیم میگیرد به این پروژهی عظیم، بلندپروازانه و –لابد- از لحاظ معمارانه ارزشمند سری بزند، مژدهی تجربهی فضایی لذتبخش و کاربردی را میدهد. با اینحال، حدود شش ماه پس از افتتاح این پروژه، بهترین واژه برای توصیف آنچه با بازدید «باغ کتاب تهران» بر همان مخاطب عارض شد این بود: بُهت!ادامه متن
مصاحبه کننده: حسین فلاح|پژوهشگر دکتری معماری دانشگاه تربیت مدرس مهندس عبدالحمید نقرهکار برگزیده به عنوان «نظریهپرداز برجسته» در ششمین جشنواره... ادامه متن
وضعیت مساجد یکی از شاخصهایی است که ناخواسته سبب قضاوت ما نسبت به دورههای تمدنی پیشین در سرزمینهای اسلامی است. دولتهای عثمانی، صفوی، گورکانی، فاطمی و جز آن در سرزمینهای خود مساجدی را برپا میداشتهاند که در قیاس میان آنها حقانیت خود را نسبت به ادعای دولت اسلامی بودن به اثبات میرساندهاند. زمینه این رفتار اما ریشه در جایگاه مسجدالنبی در تمدن پی افکنده شده از سوی پیامبر خاتم(ص) دارد. گویا مسجد همواره شاهدی صادق بر مدعای حکومتها پیرامون اسلام بوده است. در این یادداشت نویسنده، مسجد را نه در مقام شاهد، بلکه در مقام عامل تمدنی بررسی میکند.ادامه متن
بازدید از باغموزهی قصر در هنگام برپایی برنامههایی چون «طهران در قصر» هیچ نوعی از آگاهی را دربارهی تاریخ تهران و فرهنگ آن به بازدیدکننده نمیدهد. هیچ فضای طراحیشدهای یا برنامهی مشخصی که مربوط به معرفی تهران قدیم باشد در این برنامهها وجود ندارد، هیچ راهنمایی نیست، و هیچ هدفگذاری مشخصی را نمیتوان در برپایی این بساط ردیابی کرد. «طهران» تنها برندی پوچ، بیمعنا، بیتاریخ و بیمحتواست برای فروش بهتر «کباب بناب» و «نانبرنجی کرمانشاه»؛ نه چیزی بیش از این. باید یادآوری کرد که متولی برگزاری چنین برنامههایی «معاونت امور فرهنگی و اجتماعی شهرداری»ست؛ نهادی که شرح وظایف آن قاعدتاً باید با نام آن همخوان باشد. ادامه متن
نویسنده:گراهام مَکِی/ معمار و وبلاگنویس مترجم: مسعود تقوی «انحصار از دست رفتهی نظریهی انتقادی، منتقدان معماری را ناامید گذاشته است.... ادامه متن
ما در میان دیوارها و پنجرهها نفس میکشیم؛ میان هرآنچه خودْ آنها را ساختهایم. لابهلای آجر و سیمان و سنگ و چوب فریاد میزنیم، خاطره میسازیم، عاشق میشویم، پریشان میشویم، فکر میکنیم و تجربهی زیستهمان را فربهتر میکنیم. اگر تقریباً همواره ما اسیر این «محیط مصنوع» خودساختهایم، چرا نباید دربارهی آن سخن بگوییم؟ چرا نباید به داوری و تفسیر و ارزیابیاش بنشینیم؟ چرا نسبت به چیستی و چگونگیاش حساس نباشیم و به آن واکنش نشان ندهیم؟ و در یک کلام، چرا نباید آن را نقد کنیم؟ادامه متن
امیرحسین طاهری پیش تر در آثار معماری اش، نگاه متفاوتش را به اثبات رسانده است. نگاهی که با تغییر گفتمان حاکم بر پردازش های فرمی، ساختار و منظر را سوژه اصلی الهام قرار می دهد. با این حال ردیابی ریشه های نگرش او کاری چندان ساده نیست. اما نمایشگاه اخیر عکاسی اش با عنوان ناخودآگاه که می تواند توجه مخاطب را به دیگر آثار عکاسی او نیز که معمولاً بر صفحه شخصی اش منتشر می شود، جلب کند، می تواند دریچه ای باشد به جهان پیچیده و نامکشوف او. در این یادداشت با قرینه یابی آثار عکاسی و آثار طراحی او، نحوی از نگرش به شهر را ردیبابی می کنیم که از زاویه دید های معمول کناره می گیرد و یک ارتباط کاملاً پدیدارشناسانه اصیل را نمایش می دهد. مقوله ای که علی رغم زیاده گویی ها و کم خوانی های متاخر، در کار او بروزی غیرقابل انکار یافته است. ادامه متن