عنوان این نوشتار شاید واقعبینانهترین توصیف از وضعیت کنونی جامعۀ معماری ایران باشد. بیشک مهمترین تحول و عامل موثر در جامعۀ معماری ایران در پانزده سال اخیر، افزایش بیحساب و کتاب و غیرمسئولانۀ ظرفیت پذیرش دانشجوی معماری بوده است که باعث شده است جامعۀ معماری ایران چندین برابرشدن جمعیت را در مدتی کوتاه تجربه کند. طبیعی است که این افزایش عددیِ بیبرنامه و بیپشتوانه باعث افت و کاهش سواد و سطح دانش دانشجویان و فارغالتحصیلان معماری گشته است. در واقع با نمونۀ بارزی از فداکردن کیفیت آموزشی برای بالابردن کمیت روبهرو هستیم؛ بهگونهای که در حال حاضر درصد بسیار اندکی از جمعیت جامعۀ معماری کشور دارای حداقلهای معمارانۀ لازماند.ادامه متن
جامعه معماری
دقیقاْ چه چیزی یک محیطِ انسانساخت را «خانه» میکند؟ چه نوع محرومیت یا خطری قدرت این را دارد که فرد را به ترک خانهاش وادارد؟ چگونه یک شخص میتواند پس از مهاجرت به اجتماع و سرزمینی غریب، همچنان هویت و ارتباط اجتماعی را احساس کند؟ آیا فرآیند ساکن شدن در یک شهر جدید – هر چقدر هم طولانی- لزوماْ به تشکیل «خانه» میانجامد؟ آیا بعد از سالها نزاع، ویرانی، و دوری از سرزمین مادری، امکانی برای بازگشت به «خانه» وجود دارد؟ میتوان آنچه از دست رفته را باز هم کشف کرد؟ آن هم در مکانی که دیگر قابل تشخیص نیست. ادامه متن
ما همگی، فارغ از جنسیتمان، خواستار تحقق ارزش کارمان هستیم. اما برخلاف تلاشی که میکنیم کنترل نگاهی که دیگران بر ما دارند همواره در اختیار ما نیست. کارن برنز در این متن برای بیان دیدگاهش در مورد بهکارگیری اصطلاح معمار زن و مسابقات معماری تک جنسیتی زنانه، به رابطهی پیچیدهی موجود میان فرهنگ و عاملیت فردی میپردازد. ادامه متن
شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی ساختمان فراخوان ایده برای اسکان موقت زلزلهزدگان منتشر کرده است؛ فراخوانی که مهلت ارسال آثارش... ادامه متن
متفکران غربی سالهاست که در بستر اجتماعی-اقتصادی ویژهی خود دربارهی ارتباط دو مقولهی «معماری» و «سیاست» اندیشیدهاند و حاصل تأملاتشان را مکتوب کردهاند. بااینحال متون اغلب این متفکران تاکنون به زبان فارسی ترجمه نشده است. با عنایت به همین فقدان، در این پرونده کوشیدهایم مقالاتی را گردآوری و ترجمه کنیم که هریک از منظری خاص رابطهی «معماری» و «سیاست» را در مرکز توجه خود قرار داده باشند. این مقالهها از ارتباط میان «معماری» و «انقلاب» سخن میگویند؛ از سرشت سیاسی معماری میپرسند، سیاست را درون روابط کالایی حاکم بر رشتهی معماری جستوجو میکنند، نسبت معماری و سیاست را مسئلهدار میکنند و از چگونگی تولید نظریههای سیاسی پیرامون معماری سخن میگویند. گرچه بستر اجتماعی خالقان این آثار با ایران تفاوت دارد، نوشتههای آنان میتواند برای جامعهی معماری ایران آموزنده و خواندنی باشد. ادامه متن
دبیران: سیدمجید میرنظامی | کامیار صلواتی | حسین ذبیحاله زاده نگاهی به معماران و شهرسازان کمترشناخته شده پیرو پروندههای نوروزی ۱۳ معمار و... ادامه متن
نویسنده: آرمین مودی/ استودیو طراحی پژوهی آوات [divider]مقدمه[/divider] امروزه اهمیت حقوق مادی و معنوی پدیدآورندگان بر کسی پوشیده نیست، اما... ادامه متن
نویسنده: مسعود تقوی حسن فتحی، معمار سرشناس مصری و برندهی جایزهی آقاخان در معماری (۱۹۸۰) به سال ۱۹۰۰ در اسکندریه و... ادامه متن
در سه سال گذشته به دلیل تحریمهای ظالمانهی هستهای و پیروی نهاد حامی «جشنوارهی جهانی معماری»، معماران ایرانی از حضور... ادامه متن
به زعم پاول فینچ حرفهی معماری، از یادمانها تا بحران مسکن باطناً به روابط سیاسی پیوند خورده است. نویسنده: پاول... ادامه متن
نویسنده: ارشیا اقبالی/ معمار وقتی چارلز کورئای ۸۲ ساله، در سال ۲۰۱۳، مجموعهای شامل بیش از ۶۰۰۰ نقشه، ترسیم فنی،... ادامه متن
مترجم: محدثه عقبایی گابریلا کاریلو، از مؤسسین TALLER Mauricio Rocha + Gabriela Carrillo از میان نامزدهایی چون جولیا بارفیلد از شرکت... ادامه متن













