ویل السوپ بر این باور بود که معماری تنها حرفه‌ای است که «در واقع با شادی و لذت همراه است. دیگر حرفه ها در عذاب و ترس و وحشت هستند».
در این مطلب نگاهی کوتاه داریم به آثار این معمار تازه درگذشته و نظرات او درباره‌ی معماری. ادامه متن
ویلیام آلن السوپ، معمار و آکادمیسین برجسته‌ی بریتانیایی در هفتاد سالگی درگذشت؛ اما السوپ که بود، چگونه زیست و چرا مهم بود؟ ادامه متن
اپراخانه‌ی سلطنتی جدید در مسقط عمان و موزه‌ی لوور تازه‌ساخت ابوظبی، پرسش‌هایی اساسی را احیا می‌کنند: آیا این مؤسسههای جدید ابزارهایی برای سلطهگری غرب هستند؟ آیا فضاهای فرهنگی این‌چنینی همساز با زندگی اجتماعی مسلمانان‌اند؟ ادوارد سعید، اپراخانه‌ی خدیو قاهره را یک حماقت و «آیدا» را اپرایی استعماری می‌دانست. در کتاب «فرهنگ و امپریالیسم» او، فرهنگ اروپایی با فرمان‌روایی اروپایی تقریباً مساوی انگاشته شده بود. طبق منطق سعید، باید بپذیریم که مؤسسههای فرهنگی جدید در خلیج فارس، نشانگر سلطهی غرب هستند. اما آیا این همه‌ی ماجراست؟ ادامه متن
این مطلب نقدی‌ست بر بنای «مجموعه‌ی سالن‌های اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد»، ایده‌های طراحی آن و نحوه‌ی اجرای این ساختمان در شهر اصفهان. ادامه متن
در این مصاحبه، دختر یکی از معماران مدرن آمریکایی از تجربه‌ی زیستن در یک شاهکار مدرنیستی و مصائب آن می‌گوید. ادامه متن
در این مطلب نگاهی داریم به شش مصالح ساختمانی که اگر عمرشان بیشتر شود، زیباتر خواهند شد. ادامه متن
مترجم: علی سعیدی ربات‌ها وسایلی هستند که همیشه مارا شگفت‌زده و مجذوب خود می‌کنند! توانایی آن‌ها در واکنش و حرکت... ادامه متن
ترجمه: رحمان بوذری نائومی کلاین، از ۱۵ سال پیش، بعد از انتشار مانیفست خود علیه جهانی‌سازی در کتاب «بدون لوگو»،... ادامه متن
شهر و مسائل مرتبط با آن، همواره یکی از علایق اصلی متفکران اجتماعی از گذشته تا‌به‌‌حال بوده است. در چند... ادامه متن
کنش‌گری در مسأله پروژه توسعه دانشگاه تهران، مانند کنش‌گری در هر مسأله دیگری، نیازمند تحلیلی سیاست‌ورزانه از فرآیندها، نیروها و روابط تولید فضای شهری در آن است. در غیر اینصورت عمل صِرف و حضور در محله بدون داشتن ساختار فکری منسجم نتیجه‌ای نخواهد داشت جز به دام افتادن در نیروها و روابطی که در کمین هستند تا از این آب گِل‌آلود سود ببرند. ادامه متن
اولین‌بار بهار ۲۰۱۶ به منطقه زاد رفتم، دقیقا دو سال پیش در چنین روزهایی. ترکیب آدم‌ها و نیز تنوع فعالیت‌های... ادامه متن
تخصصش طراحی موزه است. اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم طراحی داخلی موزه، و اگر بازهم بخواهیم دقیق‌تر باشیم، مرمت و چیدمان داخلی موزه. نسرین فقیه شاید از اولین معماران زن شناخته‌شده‌ی ایرانی باشد. دکترای معماری‌اش را درسال ۱۹۶۹م از دانشگاه ونیز گرفت. در سال ۱۹۷۳م در رشته‌ی طراحی محیط از مدرسه‌ی معماری دانشگاه یِیل فارغ‌التحصیل شد. سپس به ایران آمد. فقیه در سال ۱۳۶۲، یعنی ۱۹۸۲م از ایران خارج و به فرانسه رفت، و با آغاز به کار دفترش فعالیت‌های معماری‌اش را آغاز کرد. مرمت و طراحی داخلی موزه‌ی اورسی و هچنین بازسازی گنیجنه دائم ژرژپمپیدو از تجارب او در آن سال‌ها است. ادامه متن