در سال ۱۹۱۴ فراخوانی برای شرکت در مسابقه‌ی بین‌المللی طراحی گورستان جدید شهر استکهلم اعلام شد. در این فراخوان سبک جدیدی از طراحی گورستان با ترکیب هماهنگی از معماری و طبیعت مدنظر بود که بتواند تحولی در طراحی سنتی آرامگاه‌های عظیم و مسیرهای منتهی به آن ایجاد کند. درمجموع ۵۳ معمار برجسته طرح‌های خود را برای شرکت در این مسابقه ارائه کردند. ازآنجاکه برگزاری مسابقه در ۲۸ جولای ۱۹۱۴ با شروع جنگ جهانی اول هم‌زمان بود، بسیاری از آثار ارائه‌شده متعلق به معماران سوئدی- کشور بی‌طرف در جنگ- بود که از فضای جنگ فاصله‌ی زیادی داشتند.
درنهایت با اعلام نتایج گونار آسپلوند و سیگورد لورنتس برنده‌ی جایزه این مسابقه شدند. آسپلوند بهار ۱۹۱۴ درست پیش از برگزاری مسابقه به ایتالیا سفرکرده و مجذوب معابد باشکوه و پیوستگی آن‌ها با چشم‌انداز پیرامون شده بود. باوجوداینکه آسپلوند گورستان وودلند را کاملاً منحصربه‌فرد و متفاوت طراحی کرده، شکی نیست که بعضی از عناصر طراحی او مستقیماً با الهام از تجربیات سفرش به ایتالیا شکل‌گرفته است. او در خاطراتش می‌نویسد:
«معابد باید از زمین به سمت آسمان افراشته شوند تا حس یک بنای قابل‌احترام را به مخاطب منتقل کنند.»
پروژه‌ی گورستان و کلیسای وودلند در سال ۱۹۱۷ شروع و در سال ۱۹۲۰ تمام شد اما ساخت بناهای دیگر این مجموعه چند سال دیگر به طول انجامید. آخرین بخش طراحی‌های اسپلوند کوره‌ی مرده‌سوزی بود که در سال ۱۹۴۰ ساخته شد. او چهار ماه بعد از افتتاح این کوره درگذشت و جنازه‌اش در گورستان وودلند به خاک سپرده شد.
در سال ۲۰۰۹، رقابت محدودی برای طراحی یک کوره مرده‌سوزی جدید انجام گرفت. شرکت‌کنندگان معمارانی از استودیوهای تادائو اندو، BIG، کاروسو سنت جان و وایت بودند که درنهایت جایزه‌ی آن به طراحی «تخته‌سنگی در جنگل» اثر شرکت سوئدی Johan Celsing Arkitektkontor رسید و در سال ۲۰۱۴ نیز ساخته شد.
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.studioesinam.com/blogs/love-architecture/118310468-the-woodland-cemetery-stockholm”]اسنودیو اسینام[/button]
