این شهر کوچک با جمعیت حدود ۲۷۰۰ نفر در جنوب اسپانیا قرار دارد. پلیس ندارد، نرخ بیکاری صفر است، همه ساکنین شهر با ۳۵ ساعت کار در هفته حقوق برابر یکدیگر-۱۲۰۰ یورو-دریافت میکنند.
پس از مرگ ژنرال فرانکو در دهه ۷۰ میلادی شهرداری این منطقه به خوآن مانوئل سانچز-گوردیو که اکنون رهبر حزب آنارکو-کمونیست CUT است سپرده شد. او مدتی به جُرم سرقت از سوپرمارکتهای زنجیرهای راهی زندان شد و لقب رابینهود اسپانیایی را گرفت چون محصولات را بین نیازمندان پخش میکرد.
میدان اصلی شهر به یاد سالوادور آلنده نامگذاری شده و تصویر بزرگی از چهگوارا بر دیوار مرکز ورزشی-تفریحی عمومی دیده میشود. دیوارهای شهر پر از گرافیتی چپگراست.
هر خانواده حق دارد یک خانه سهخوابه با حیاط صد متری داشته باشد، شهرداری مهندسان و کارگران و مصالح لازم را بهصورت رایگان در اختیار مردم قرار میدهد و آنها میتواند خودشان در ساخت خانه همکاری کنند. پس از این باید ماهیانه مبلغ ۱۵ یورو به شهرداری پرداخت کنند و خانه را نفروشند.
در دهه ۹۰ شهردار و ساکنین اعتصاب غذا کردند و چندین روز زمینهای کشاورزی اطراف شهر را اشغال کردند. این زمینها متعلق به یکی از ثروتمندترین خانوادههای اسپانیا بود ولی هیچ استفادهای از آنها نمیکردند. ساکنین مارینالدا سرانجام توانستند این زمینها را به مالکیت عمومی درآورند.
سالیانه حدود ۱۰۰ جلسه همگانی برای تصمیمگیری عمومی درباره قوانین و مشکلات در این شهر برگزار میشود که تمامی ساکنین حق شرکت و بیان نظر خود را در آن دارند.
نظافت شهر به عهدهی همه ساکنین است و در روزهایی که یکشنبههای قرمز نامیده میشوند همگی موظف هستند از خانهها بیرون بیایند و به نظافت مکانهای عمومی بپردازند.
تحصیل در مدرسه شهر رایگان است، عضویت استخر عمومی سالیانه ۳ یورو و مهدکودک ماهیانه ۱۲ یورو است.در مارینالدا مارکهایی نظیر استارباکس حق ندارند شعبهای داشته باشند. راهاندازی کسبوکار مستقل ممکن است اما چندین خبر بر ضد شهردار منتشر شد که او را به سختگیری بیشازحد در این مورد متهم کرده بودند و گفته شد که او اجازه نمیدهد اینجور کسبوکارهای مستقل از حد مشخصی بزرگتر شوند.
پس از مرگ فرانکو نرخ بیکاری در مارینالدا حدود ۶۰ درصد بود و پسازآن به صفر رسید. همچنین در جریان بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ درحالیکه نرخ بیکاری در شهرهای دیگر به بالای ۳۰ درصد رسیده بود در مارینالدا تنها ۶.۵ درصد بود.
منبع: توییتر @partyzanta