پیتر آیزنمن را می‌توان از برترین نام‌ها در محافل معماری دنیا دانست. تاثیرگذاری او بر جریان معماری معاصر انکار ناپذیر است؛ اما شناخت ما از این معمار هنجار شکن چیست؟ آیزنمی که چهره‌ای پرهیاهو و جنجالی در معماری محسوب می‌شود، او دوره‌های ذهنی مختلفی را طی کرده و برای فهم آنها باید در جستجوی روابط او با اندیشه‌های فلسفی گشت که در هر دوره با آن مانوس بوده‌است. آثار حرفه‌ای‌آیزنمن در قالب فرم‌گرایی، دی‌کانستراکشن، آوانگارد متأخر، مدرن متعالی یا متأخر و دیگر گرایش‌ها همچون فولدینگ به حساب می آید، تئوری‌های او در دوره‌های مختلف متأثر از افکار فردریش نیچه، مارتین هایدگر، نوام چامسکی، ژاک لاکان، ژان بودریار و ژاک دریدا است.
[divider]یکی از نیویورکی‌ها[/divider]
یکی از نیویورکی‌ها؛ پیتر آیزنمن، معمار فلسفی، چگونه می‌اندیشد؟
نویسنده: محمدرضا دهقانی| کارشناس ارشد معماری
آیزنمن، طراح، نظریه پرداز و استاد معماری، متولد ۱۱ آگوست سال ۱۹۳۲ در نیویورک، بزرگ‌ترین شهر ایالت نیوجرسی آمریکا است. مدرک کارشناسی معماری خود را از دانشگاه کارنل، در سال ۱۹۵۵دریافت کرد، سپس کارشناسی ارشد خود را در زمینه‌ی معماری از دانشگاه کلمبیا و مدرک دکترای خود را در نیز از دانشگاه کمبریج اخذ کرد، همچنین دکترای افتخاری هنرهای بصری از سوی دانشگاه ایلینوی شیکاگو به وی اعطا گردید. آیزنمن در دانشگاه‌های کمبریج انگلستان، پرینستون، هاروارد، ییل و اوهایو آمریکا سابقه تدریس معماری دارد. او سال‌های ۵۸-۱۹۵۷ با گروه T.A.C. که توسط والتر گروپیوس از سال ۱۹۴۵ با همکاری معماران نسل جوان بنیان نهاده شده بود، همکاری کرد.
[divider]سیالیت فرمال[/divider]
سیالیت فرمال؛ تحلیلی بر تمایزات معماری آمریکایی پیتر آیزنمن با معماری اروپایی کولهاس
نویسنده: مهدی معیت |دکتری معماری دانشگاه بولونیا
ماهیتی شهر معاصر و روند فزاینده فراگمنتیزه (قطعه قطعه) شدن ساختار فیزیکی شهر، همراه با رشد شبکه‌های الکترونیکی اجتماعی‌اقتصادی و تسهیلات مدرن حمل‌ونقل، بحث‌های زیادی میان منتقدان معماری و شهرسازی پیرامون مقوله «حرکت سیال» برانگیخته است. با گسترش و پراکنده شدن بافت شهرها، زیرساخت‌ها و تکنولوژی‌های شارش اهمیت بیشتر و بیشتری به خود می‌گیرند. این مقوله در قلمرو طراحی، معماری و شهرسازی نیز جهش‌های عملکردی، تجربی و اداراکی گسترده‌ای از فرم فضای شهری گرفته تا فرآیند شهرسازی به بار می‌آورد؛ چرا که زیرساخت‌ها و فن‌آوری‌های شارش، کلیشه های سنتیِ حس مکان مبتنی بر سکونت و مقیم بودن را دستخوش چالش می‌کنند.
[divider]پیتر آیزنمن؛ ابژه‌ی بی‌وقفه شهرت[/divider]
یادداشتی توصیفی انتقادی از دایان سوجیچ درباره شخصیت آیزنمن
نویسنده: دایان سوجیچ |مدیر موزه طراحی لندن و استاد دانشگاه کینگزتون
مترجم: فریبا شفیعی
سوجیچ که اکنون مدیر موزه طراحی لندن است و تجربه مدیریت بی‌ینال ۲۰۰۲ ونیز را نیز داشته است پیش از این ستون‌نویس معماری روزنامه «آبزرور» بود. این یادداشت یکی از نوشته‌های آن ستون به مناسبت تولد ۷۰سالگی آیزنمن است که بی‌رحمانه در انتقاد به شخصیت آیزنمن نوشته شده است. سوجیچ معتقد است که تشکیل گروه پنج معمار نیویورکی بیشتر از آنکه بن‌مایه اندیشمندانه داشته باشد رفتاری تبلیغاتی برای جلوه یافتن این چند معمار بوده است.
[divider]چرا معماران پی.اچ.دی می‌گیرند؟[/divider]
نویسنده: ایمان رئیسی| منتقد معماری
بازخوانی اندیشه‌های پیتر آیزنمن در معماری امروز
چرا معماران پی.اچ.دی می‌گیرند؟ معمولا چنانچه به اصالت عمل در کار معماری اعتقاد داشته باشید، نیازی به پژوهش و نقد احساس نمی‌کنید، بنابراین هنگامی که یک معمار به عالی‌ترین درجه‌ی دانشگاهی که مختص پژوهش است، وارد می شود، نشانگر علاقه‌ی او به تحقیق و نقد است. پیتر آیزنمن را سال‌ها پیش زنده‌یاد منوچهر مزینی معمارفیلسوف نامید، (مزینی؛ ۱۳۷۶: ۲۵۷) لذا در این مورد با شخصیتی استثنایی مواجه هستیم که به نظرم تاثیرگذارترین معمار نیمه‌ی دوم قرن بیستم است. اگر لوکوربوزیه تاثیرگذارترین معمار نیمه‌ی اول قرن بیستم بود، این مقام در نیمه‌ی دوم قرن بیستم میلادی شایسته‌ی آیزنمن است.
[divider]منبع[/divider]
[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” ]فصلنامه همشهری معماری [/button]
