حالا وقتی پای درد و دلها و گلایهها و پنلهای معمارانه مینشینیم، دیگر سخن از عدم حضور معمار نیست، بلکه شکایتها از رواج سبک بازاری ِ رومی یا حتی گاهی غربزدگی و فرمالیسم است. امروزه معماران زمینه گرایی را نه یکترم ِ آکادمیک که یک مسئولیت حرفهای میدانند. اینها حکایت از چه دارد؟ تنوع و تعدد پروژههایی که به ورودی جایزه معمار میرسد بسیار بیشتر شده. ادامه متن