چه می‌شود اگر به جای پناه دادن به یک گروه از مردم در یک ساختار ایستا، همه‌ی مردم از یک روش زندگی پویا، سیار و هم‌بسته پیروی کنند و همه‌ی ساختمان‌ها بر این مبنا ساخته شوند؟ شهری که برای چنین روشی از زندگی طراحی شده باشد، چگونه به نظر می‌رسد؟ نیوِنهویس قصد داشت تا جواب این سؤال را بیابد. این هنرمند، به مدت ۱۵ سال، همه‌ی کارهایش را رها کرد تا بر روی مجموعه‌ای از طرحهای عجیب‌وغریب با استفاده از رسانه‌های مختلف برای جایی که نام بابِل نو را بر آن گذاشت، کار کند. او بابل نو را «اردوگاهی برای کوچ‌نشینان در مقیاس سیاره‌ی زمین» توصیف می‌کند. ادامه متن
آخرین