در فرانسه دهه 60 و در اوج سرمستی از مدرنیسم، همچنان صداهای مخالفی چون جنبش سیتواسیونیستها شنیده میشد که با روند فرورفتن در قهقرای نظم مخالفت میکردند. همین فرآیند است که در نهایت به جنبش آنارشیستی می68 منجر میشد. در چنین عصری- در سال1967- ژاک تاتی متاثر از پروژه آرمانشهری «بابل جدید» اثر کنستانت، فیلم «وقت بازی» را میسازد که با نگاهی طنزآلود معماری شهرسازی و کالبد مدرن زمان خود را تصویر میکند که چگونه به جدایی عمومی منجر شده و با تصویر واقعه اتفاقی و مخرب وضع موجود، نوید یک فضای آزادتر و شادتر را میدهد.ادامه متن
دبیران: سیدمجید میرنظامی | کامیار صلواتی | حسین ذبیحاله زاده نگاهی به معماران و شهرسازان کمترشناخته شده پیرو پروندههای نوروزی ۱۳ معمار و... ادامه متن
اگر به این قائلیم که هر متن میتواند و باید آغازگر گفتوگویی باشد، چه بهتر است که این گفتوگو را رو به کسانی بیاغازیم که بر موضوع متن احاطهی کامل دارند. بر همین اساس جستار «کنستانت؛ زدودن مرزهای معماری، سیاست و میل» را برای بهروز صفدری فرستادیم که سالها و سالهاست بر موقعیتسازان متمرکز است و بدون شک پهنهی این قلمرو را بیش از دیگران پیموده است. ادامه متن