اگر انقلابهای مهم تاریخ را چیزی بیش از تغییر آرایش روبناهای جامعه بدانیم و آنها را به عنوان مقاطعی از تاریخ در نظر بگیریم که ممکن بودن شیوههای جدید و مترقیتر اندیشه و عمل اجتماعی در آنها مانند صاعقههایی نورانی حداقل برای لحظاتی (در نسبت عمر تمدن بشری) به عینیت میرسد، پس باید بپذیریم این انقلابها هرگز شکست نمیخورند. چرا که موفقیت آنها در ورقزدن برگکهنهی تاریخ برای همیشه و بازکردن راهی جدید در آن است. از این رو انقلابهایی مانند انقلاب فرانسه یا اکتبر روسیه با آنکه از نظر شکل دادن به فرم مطابق با آرمانها و شعارهایشان در قالب یک دولت مشخص ناموفق بودند اما اثراتشان در تاریخ برگشتناپذیر بوده است. ادامه متن
اساساً تنها یک انقلاب بنیادی تاکنون بوده است و آن انقلاب نوسنگی است. این انقلاب به معنای به وجود آمدن ابزارهای بهمراتب مؤثرتر، کشاورزی ثابت، مفهوم مالکیت زمین، سفالگری، به وجود آمدن یک طبقهی حاکم مفتخور به خاطر ممکن شدن تشکیل مازاد غذا، بهتبع آن شکلگیری دولت، نوشتن، پول، مالیات، کامل کردن تجهیزات نظامی (به لطف برنز)، تجارت با راه دور و الیآخر. همهی اینها از هزارههای قبل تاکنون ادامه داشتهاند و ما همچنان در همان نقطهایم.
ادامه متن
شهرهای بلوک شرق: از پیشامدرن تا پساکمونیسم
گزارش «برنامه اسکان بشر ملل متحد» از تاریخچه برنامهریزی شهری در بلوک شرق
برنامه اسکانِ بشرِ ملل متحد (هبیتات) در سال 2009 بر آن شد که مجموعه گزارشهایی را درمورد وضعیت سکونتگاههای بشری و برنامهریزی شهری در آنها تهیه کند. فصل سوم این گزارش مروری است کلی بر تاریخچه برنامهریزیِ شهری در کشورهای بلوک شرق. دیدگاه نویسندگان در خصوصِ نظام حاکم بر این کشورها، که «کمونیستی» خطاباش میکنند، چندان مثبت نیست اما در عین حال نمیتوانند مثلاً این را انکار کنند که از قضا، شکل و ساختار شهرها در دوره «کمونیستی»، در قیاس با شکل و ساختارِ همتاهایشان در کشورهای سرمایهداری، سازگاری بسیار بیشتر با محیطزیست داشت و در حقیقت «پایدارتر» بود. ادامه متن
یک قرن پس از خبر بزرگ
پروندهای دربارهی تجربهی معمارانه و شهرسازانهی انقلاب کمونیستی اکتبر ۱۹۱۷
دبیر پرونده: محمدصادق یوسفزاده صد سال از وقوع انقلاب اکتبر میگذرد و در این صد سال بهاندازهی چند قرن، تاریخ... ادامه متن