دههی ۱۹۷۰ آغازگر عصر جدیدی در مباحثات فضای شهری بود. اگرچه پروژهی نظریهپردازی و پژوهش تجربی از آغازین نوشتههای آن دهه تاکنون پیشرفت قابل ملاحظهای داشته، اما درونمایههایی که آن زمان شکل گرفتند هنوز هم باقی هستند. اقتصاد سیاسی، پساساختارگرایی و پوپولیسم شهری اگر چه در نکوهش سلطهی سرمایهداری اشتراک دارند، اما فهم هریک از آنها از روابط فضایی و محیطِ ساختهشده به گونهای است که چشمانداز هر یک از آنها از شهرِ به لحاظ اجتماعیْ عادلانه و استراتژیهای پیشنهادیشان برای نیل به تحول اجتماعی متفاوت است.ادامه متن
دیوید هاروی
نویسنده: جواد لکزیان ترافیک، پاساژهای مدرن، مایهداران مهربان شیکپوش پشت میزهای رستورانهای خوشنام و انبوه فقرای عصبانی ژندهپوش زیر پلی... ادامه متن
آژانس همکاریهای بینالمللی ژاپن (جایکا) به درخواست شهرداری تهران مطالعاتی را در خصوص میزان آسیبپذیری شهر تهران در برابر زلزله... ادامه متن
نویسنده: استوارت الدن/ استاد دانشگاه نیویورک مترجم: همن حاجیمیرزایی [divider]درآمد[/divider] فضا، به شکلهای مختلف، موضوع کلیدیِ جغرافیاست. فضا احتمالاً پراستنادترین... ادامه متن
دیوید هاروی بیان میکند که شهرها با جذب مازاد سرمایه و کار نقشی حیاتی در انباشت سرمایه ایفا میکنند. نتیجهی این گسترش آشفته اما «به فقر کشیدن»، «پرولتریزه شدن» و «ازخودبیگانگی» اکثریت گستردهای از ساکنین شهری است. این مارکسیست بریتانیایی، در کتاب «شهرهای شورشی: از حق به شهر تا انقلاب شهری» پسزمینهی آشوب شهری را به تصویر میکشد. شهرهای شورشی دیوید هاروی توضیح فرآیند شهری شدن سرمایه است. ادامه متن
کمال اطهاری در نشست «حاشیهنشینان: مهاجران یا مظلومان» که در انجمن جامعهشناسی ایران داشکدهی علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد، حاشیهنشینی... ادامه متن
No More Content