اگر بزرگترین بنای فرهنگی شهر نباشد، یکی از بزرگترینهاست. معمار آن مهندس صارمی بود و ما کرمانشاهیها از اینکه بعد از مدتها پروژهای را به یک معمار دادهاند خوشحال بودیم؛ چه چیزی بهتر از این که میتوانستیم از این پس ساختمانی را از نزدیک ببینیم که تا قبل از آن آثار معمارش را فقط در مجلهها دیده بودیم. منتظر بودیم، انتظار میکشیدیم همچون اسمی که بعدها روی آن گذاشتند. بالاخره انتظارها به سر آمد و ساختمانش افتتاح شد، اما این بود بنایی که انتظارش را میکشیدیم؟! قرار بود محلی برای جمع شدن باشد، برای مشارکت، حتی برای گرفتن عکس یادگاری؛ از آن جنس ساختمانهایی که اطرافشان همیشه شلوغ است. اما باید پرسید که آیا این ساختمان در تحقق اهداف خود موفق بوده است؟ ادامه متن