نویسنده: محمدرضا جعفری چشم‌اندازی از نخل‌های بی‌سر، تیره‌وتار در قاب عکسی سیاه‌وسفید، جایی در جنوب جهان، آبادان؛ میان دو رود... ادامه متن
ایران به سمت بیابانی شدن در حرکت است و کارشناسان در این زمینه هشدارهای جدی داده‌اند. کانون‌های بحرانی در شرق،... ادامه متن
قصه ساخت سد گتوند، قصه‌ای است پرآب چشم. آش شوری که هر چه جلوتر می‌رویم شورتر و تلخ‌تر می‌شود. جانمایی... ادامه متن
گزارشگر: تهمینه مفیدی لیلا پاپلی‌یزدی، باستان‌شناس معاصر و یکی از حلقه‌‌های رنگینِ زنجیره‌ای بزرگ از زنانی است که با تمام... ادامه متن
ترجمه: رحمان بوذری نائومی کلاین، از ۱۵ سال پیش، بعد از انتشار مانیفست خود علیه جهانی‌سازی در کتاب «بدون لوگو»،... ادامه متن
دیدگاه اکو سوسیالیسم در مورد انرژی باید بر روی سه مقوله به‌عنوان سه‌نقطه ورود تمرکز کند: کربن‌زدایی، دموکراتیزه‌کردن و کالایی‌زدایی انرژی. کربن‌زدایی منابع انرژی نیازمند مبارزات سیاسی سنگینی ضد صنایع مصرف‌کننده‌ی سوخت‌های فسیلی است ادامه متن
بیان کارشناسی، در اغلب موضوعاتِ محیط زیستی، الکن و نابسنده است و از فراروی از نمودها و تظاهرها به ریشه‌ها و انگیز‌های فردی/ساختاریِ تحکیم روندهای مخرب بازمی‌ماند. تخریب محیط‌زیست به طور عام و بیابان‌زایی به وجه خاص، مساله و چالشی عمومی/جهانی است پس ناگزیر بر بستری از عوامل مشترکِ زمینه‌ساز شکل گرفته است. ادامه متن
روز جهانی مقابله با «روندهای» منجر به بیابان‌زایی [divider]از خودمان شروع کنیم[/divider] در سال ۱۹۹۴ میلادی، سازمان ملل متحد تصمیم... ادامه متن
مترجم: محمدرضا جعفری [divider]مارکسیسم و اکوسوسیالیسم[/divider] مارکس چرخه‌ی سرمایه‌داری را به‌طور خلاصه در سه حرف نشان داد: M-C-M’. روند تولید... ادامه متن
یک‌چیز دیگر که مردم باید از آن آگاه شوند این است که یک آلترناتیو وجود دارد، نه یک آلترناتیو انتزاعی، بلکه یک بدیل انضمامی و امکان‌پذیر؛ اکوسوسیالیسم: یک نظارت دمکراتیک و همگانی بر تولید در راستای نیازهای اجتماعی، اما در حصار مرزهای زیست‌محیطی. چنین بدیلی مسحور و یوتوپیایی نیست؛ بلکه اکوسوسیالیسم در معنای سلبی‌اش، یک ضرورت است. ادامه متن
اولین‌بار بهار ۲۰۱۶ به منطقه زاد رفتم، دقیقا دو سال پیش در چنین روزهایی. ترکیب آدم‌ها و نیز تنوع فعالیت‌های... ادامه متن
گزارش تکان‌دهنده‌‌ای که روایت‌گر نابودی و زوال معیشت و اجتماع محلی در سیستان است. سیستان علاوه بر خشکسالی طولانی از بی‌توجهی نظام مدیریت و برنامه ریزی نیز رنج می‌برد. ادامه متن