گزارش تکان‌دهنده‌‌ای که روایت‌گر نابودی و زوال معیشت و اجتماع محلی در سیستان است. سیستان علاوه بر خشکسالی طولانی از بی‌توجهی نظام مدیریت و برنامه ریزی نیز رنج می‌برد. ادامه متن
موضوع زباله بیش از آنکه به نحوه‌ی مصرف ما مربوط باشد، چیزی در ذاتِ خود شیوه‌ی تولید و بسته‌بندی ماست که با تحمیل خود به زندگی شکل مواجهه و رفتار ما با آن را نیز تعیّن می‌بخشد. اما فاجعه زمانی اتفاق خواهد افتاد که این صنایع نسبت به شکل تولید و جمع‌آوری و بازیافت محصولاتشان هیچ مسئولیتی متقبل نشوند. ادامه متن
ماریل فرانکو مدافع فقیران و ضعیفان در زاغه‌های ریودوژانیرو بود. چرا عقاید او آن‌قدر چالش‌برانگیز بودند که وی به قتل برسد؟ ادامه متن
مترجم: فراز طهماسبی | دانشجوی مرمت شهری. دانشگاه تهران بلندپروازه‌های همگانی دومین چیدمان از سری نمایشگاه‌ها و سخنرانی‌های «ایتالیا در... ادامه متن
بر اساس مقاله پیشِ رو این قطع ارتباط (بین مناطق پویا و انباشته و مناطق روبه‌زوال)، بسیاری از «مکان‌های بی‌ارزش» را به سمت طغیانی سوار بر امواج پوپولیسم سیاسی سوق داده است. ادامه متن
نشست هم اندیشی «جایگاه معماری اسلامی در معماری معاصر ایران» همزمان با هفته هنر انقلاب اسلامی و با حضور جمعی از اساتید معماری کشور و علاقمندان به حوزه معماری، پنجشنبه ۲۳ فروردین ماه در حوزه هنری برگزار شد. در این نشست مهندس علی فروزانفر مدیر مرکز معماری اسلامی حوزه هنری، مهندس عبدالحمید نقره‌کار، مهندس عبدالهی، مهندس حاتمیان به بیان مفاهیم و جایگاه هنر و معماری اسلامی در ایران پرداختند. ادامه متن
گزارشگر: مسعود بربر برف و باران این روزها سراسر کشور را درمی نوردد اما بر اساس آمارهای رسمی هنوز هم... ادامه متن
خرابهها بیان فیزیکی سختی زندگی در حضورِ گذشته‌ی انسانها هستند، مخصوصاً گذشتهای خشونت بار. باخرابههای جدید چه باید کرد، آیا باید آنها را بازسازی یا جایگزین کرد یا نگه داشت؟ در این متن نگاهی داریم به رویکردی بدیع در نگاهداری خاطرات خشونت. کلیسای کایزر اصلی در قرن نوزدهم به مثابهی نوعی از یادمان بود که در قرن بیستم به عنوان ویرانه و از طریق تأثیر خشونت و شرایط، به نوعِ دیگری از یادمان تبدیل شده است، یادمانی بیانگر مقیاس خسرانی که امروز غیر‌قابل تصور به نظر می‌رسد. ادامه متن
خیلی از ما تا آخر عمر دنبال خانه‌ایم، حتی اگر از اجاره‌نشینی درآمده باشیم و مسکنی برای خودمان خریده باشیم. خانه مکانی که در آن زندگی می‌کنیم نیست، یعنی در واقع اصلاً مکان نیست. خانه چیزی است که با روح و احساس ما پیوند می‌خورد. احساس تعلق و در عین‌حال امنیت و آرامش. شاید خانۀ ایدئال چیزی مثل خوشبختی باشد. گذرا، مبهم و انتزاعی. حسی که لحظه‌ای سراغمان می‌آید و ناگهان پر می‌کشد و می‌رود.
ادامه متن
هنر واسیلی کاندینسکی رابطه بین رنگ و ناظرانش را کاوش کرد. او با پذیرش رنگ به عنوان ناقل اولیه‌ي بیان، از خاکستری‌ها، قهوه‌ای‌ها و سیاه‌های کوبیسم اجتناب کرد. بنابراین در عمل او نقاشی را از نیاز به ترسیم یک کاملا جدا کرد. هدف هنر کاندینسکی این بود که موسیقی را در وسیله‌ای پلاستیکی تسخیر کند، تا همان احساساتی را برانگیزد که یک قطعه موسیقی می‌تواند از طریق سایه‌ها و رنگ‌ها مولد باشد. ادامه متن
انستیتوی فرهنگی ایتالیا خشنود است که نمایشگاه چندنگاره‌ها و فواصل مشترک: معماریِ رناتو ریتزی و چینو زوکی را برگزار می‌کند. این سومین نمایشگاه از سلسله نمایشگاه‌های «ایتالیا در دست ساخت» است. نمایشگاه از طریق ترسیمات و عکس‌ها و آثار برگزیده‌ی این دو معمار در پی سفری اکتشافی در بلندپروازی‌های طراحیِ بناهای روایت‌گر فرهنگ است و در پی کشف عوامل ایجاد تعامل در زندگی خصوصی و جمعی.ادامه متن
«ایتالیا در دست ساخت» عنوان سلسله‌نمایشگاه‌هایی است که خانه‌ی فرهنگ ایتالیا اقدام به برگزاری آنها می‌کند. اولین نمایشگاه از این سلسله، به بررسی آثار استفانو پوجاتی و بنجامینو سروینو با نام «فرم مهم است» تعلق دارد. از خلال آثار این دو معمار، نمایشگاه در پی اکتشاف نقش بنا به عنوان ساخته‌ای فرهنگی و هنری در برابر دو گرایش اقبال‌یافته‌ی معاصر است: گرایش کنش‌گرایانه و مینیمال. اولی بر جنبه‌های فنی بنا از جمله انرژی تاکید دارد و دومی در گوشه‌ی بیان‌گری اختصاصات زمینه و بلاغت و فصاحت خلوت گزیده است. ایده‌ی فرم معمارانه به مثابه بیانی فرهنگی و سیاسی به حاشیه‌های گفتمان معماری رانده شده است. در این پرونده به معرفی این دو معمار و رویکردها و تحلیل آثارشان می‌پردازیمادامه متن