[cbtabs][cbtab title=”موضوع”]
هفتمین شماره فصلنامه گیلگمش، نشریه تخصصی میراث و گردشگری، با رویکرد میراث آب در ایران منتشر شد.
فصلنامه گیلگمش در حالی رویکرد خود را به موضوع میراث آب در ایران اختصاص داده که افزون بر رسالت آموزشی و اطلاع‌رسانی که در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری عهده‌دار است، اهداف زیست محیطی را نیز دنبال می‌کند.
این فصلنامه به هفت بخش با نام‌های چهارراه، ره‌گو، ره‌یافت، راه‌نامه، ره‌آورد، همراه و روبه‌راه تقسیم شده است.
پیش از آغاز هفت بخش، سرمقاله این فصلنامه به «میراث آب» اختصاص یافته و کولاژ مجله نیز در این شماره به بخشی از ظروف سفالی مخصوص نگهداری و نوشیدن مایعات، مربوط به ایران باستان اختصاص دارد.
«چهارراه» در گیلگمش بخشی برای بررسی و تبادل اطلاعات است که در آن به برخی جریان‌ها و رویدادهای مرتبط با میراث فرهنگی و گردشگری پرداخته می‌شود. در این بخش مطلبی با عنوان «گیلگمش یک جریان است» به مروری بر رویدادهای پاییزی گیلگمش نگارش شده است.
بخش «ره‌گو» در گیلگمش راه‌خوانی است که از گذشته می‌گوید، به سان کسی که راهی را پیموده و از آنچه که در راه دیده سخن می‌گوید. در این قسمت مقاله‌ای با عنوان «مفهوم شادی در دین زرتشت» با نگاهی به تاثیر زرتشت پیامبر در فرهنگ ایرانی منتشر شده است. همچنین در این بخش مقاله «بازتاب فرهنگ مردم ایران در سفرنامه دروویل» به روایت گاسپار دروویل که در استخدام عباس میرزا بود اشاراتی به شیوه زندگی مردم ایران، باورها و عادات، حکومت و ارتش ایران دارد.
در بخش «ره‌یافت» که به مطالب مرتبط با میراث فرهنگی اختصاص دارد؛ مقاله‌ای همچون «فصل سرد چلهها» به موضوع اعتقادات و باورها، آداب و رسوم ایرانیان هنگام زمستان دارد. نوشتار دیگر این بخش با عنوان «طعم تاریخ» به غذاهای تاریخی به خصوص خوراک دوران صفوی پرداخته است.
در گیلگمش بخش «راه‌نامه» به گردشگری، چالش‌ها و دگرگونی‌های آن می‌پردازد. نویسنده در مطلب «صدای پای آب در سفر» به موضوع آب و گردشگری می‌پردازد. مقاله «سبزآباد؛ فرزند هوشمند مدرنیته» روزنه کوچکی در پاسخگویی به پرسش‌هایی است که در پیشروی انسان در مواجهه با تمدن و مدرنیته قرار می‌گیرد.
بخش «ره‌آورد» به پرونده ویژه گیلگمش اختصاص دارد. پرونده‌ای که نخستین مقاله آن عنوان «میراث آب در ایران زمین» را به خود اختصاص داده است. در صفحه‌های دیگر این بخش، مقاله «معماری آب» خودنمایی می‌کند که نگاهی دارد به چند مورد از فناوری‌های موثر و کارآمد برای خدمت گرفتن آب که در ایران مورد بهره‌برداری بوده است. مقاله «نگاهی به شیوه سنتی تقسیم آب» اشاره‌ای به نظام بهره برداری و پیروی از الگوهای مشارکت اجتماعی با محوریت آب دارد.
«همراه» در گیلگمش بخشی است که به سفر و گردشگری از ابعاد متفاوت می‌پردازد. در این بخش با یکی از هنرمندان که سفر می‌کند تا به خلق آثار هنری خود با بهره گرفتن از طبیعت بپردازد، مصاحبه شده است. گفت‌وگو با مهدی شمسی، طراح گرافیک ارگانیک در مصاحبه ای با عنوان «از طبیعت سفارش می‌گیرم» به شیوه خلق آثارش در سفر پرداخته است. سفرنامه «آلبوم سیلان» به نوشتارهای جهانگردی وطنی پرداخته که قدم در سریلانکا گذاشته است. اما سفرنامه‌های بخش همراه با نوشتار یک زوج جهانگرد با عنوان «رسم دایره پاریس» به پایان می‌رسد تا مخاطبان مجله سر از بخش روبه‌راه در بیاورند.
«در روبه‌راه» که بخشی برای بررسی روند و تحولاتی است که میراث فرهنگی و گردشگری در حال سپری کردن آن است؛ با موضوع میراث ناملموس و آب با تنی چند کارشناسان و چهره‌های سرشناس گفت‌وگو شده است. عنوان این نوشتار «فهم آب» نام دارد و در آن با مرتضی فرهادی، پژوهشگر در حوزه‌های گوناگون علوم اجتماعی، گنزورا نجاح چحیلی از روحانیون برجسته صابئین مندایی، محمد میرشکرایی مردم‌شناس و پوپک عظیم‌زاده عضو هیت علمی دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی دانشگاه تهران گفت‌وگو شده است. همچنین مقاله «شمیران؛ دیروز، امروز، فردا» در بخش روبه‌راه از نگاه شهرسازی مورد واکاوی قرار گرفته است.
[/cbtab][cbtab title=”تاریخ”]
ویژه‌نامه زمستان ۱۳۹۶
[/cbtab][cbtab title=”نهاد اجرایی”]
گیلگمش، فصلنامه میراث و گردشگری
[/cbtab][/cbtabs]
