مترجم: مسعود تقوی/ دبیر سرویس ترجمان
ریمون هود[۱]، معمار آمریکایی به خاطر طراحی مرکز راکفلر[۲]، ساختمان دیلی نیوز[۳]، و برج تریبیون شیکاگو[۴] معروف است، ولی آن طرحهایش که هیچگاه ساخته نشدند و در حد نقشه و طرح ماندند چه؟ میتوانیم از شهری که «ممکن بود باشد» لذت ببریم؟
این سوال اصلی کتابِ جدیدِ سم لوبل و گرگ گولدین[۵]، «نیویورکی که ساخته نشد»[۶] است. این کتاب نگاهی دارد به طرحهایی که به دلیل بوروکراسی، بودجه، یا بدشانسی، در نیویورک اجرا نشدند. در این کتاب میتوانید طرح «پل آسمان خراش»[۷] هودِ به همراه خیل کثیری از دیگر طرحهای خیرهکننده و ساختهنشده را ببینید و تاریخچهی نشدنشان را بخوانید.
با هدف کاهش ازدحام سرسامآور نیویورک –نیویورک تا سال ۱۹۲۵ از لندن، بزرگترین شهر دنیا، بزرگتر شده بود- هود یک سری پل روی رودخانههای منهتن پیشنهاد کرد که اطراف آن را برحهای ۵۰ تا ۶۰ طبقه میگیرد. روی این پلها خدمات و امکانات رفاهی و عمومی –مانند مغازه و تئاتر- قرار قرار گرفته و آسانسورهایی برای رسیدن به سطح رودخانه برای ورزشهای آبی طراحی شده بود. در کل هود دهتا پل روی رودخانههای منهتن در نظر داشت.
خیالات هود تنها طرحهایی نبودند که برای راههای آبی منهتن پیشنهاد شده ولی ساخته نشده بودند. در ۱۹۴۶ والس هریسون و ویلیام زکندورف[۸] طرح X-city رو پیشنهاد کردند. X-City مجموعهای وسیع است در شرق رودخانه، که در آن آسمانخراشهای منحنیشکل و زیرساختهایی برای فرود آمدن هلیکوپتر و هواپیماهای سبک قرار دارد.
یک دهه پس از آن فرانک لوید رایت طرح «Key Project» را پیشنهاد کرد. در این طرح جزیرهی الیس[۹] به یک مینیشهر کامل با آپارتمان، هتل، تئاتر، بیمارستان –و حتی یک افلاک نما و کلوپ قایقرانی- تبدیل خواهد شد.
[divider]پی نوشت [/divider]
[۱] Raymond Hood
[۲] Rockefeller Centre
[۳] Daily News Building
[۴] Chicago’s Tribune Tower
[۵] Sam Lubell and Greg Goldin
[۶] Never Built New York
[۷] Skyscraper Bridge
[۸] Wallace K. Harrison and William Zeckendorf
[۹] Ellis Island
