اگر خیابان را یک سمفونی سریع، زنده و مداوم در نظر بگیریم، «مزون تی» به مثابه فرصت استراحتی در این مسیر می تواند انسان را به یک وقفهی کوتاه اما پر از احساس برای شنیدن ملودی حیات بخش زندگی دعوت کند.
این خانه در خیابانی معمولی در شهر هانوی قرار دارد و به سفارش مرد جوانی طراحیشده که بعد از مدتها زندگی در خارج از کشور به شهر زادگاهش برگشته است. او خانهای میخواست که علاوه بر فضای خصوصی، مکانی برای استراحت و گوشهای دنج برای دورهمی های دوستانه داشته باشد. این مرد جوان یک سگ هم داشت که میبایست فضای مناسبی مانند باغ برای استفاده هردوی آنها فراهم میشد.
معمار بر اساس نیاز مشتری و محل پروژه، طراحی باز و آزادی ارائه کرده که مرز بین کاربری بخشهای مختلف در آن محوشده است. فضای این خانه آرام است اما درعینحال ارتباط خوبی با بیرون دارد. در حقیقت میزون تی خانهی کوچکی است که همهچیز به حد کفایت در آن پیدا میشود.
در شهر شلوغی مانند هانوی، پایتخت کشور ویتنام، که مردم دوست دارند از هر فضایی بیشترین بهره را ببرند، این خانه فروتنانه در میان ساختمانهای بلندمرتبه مجاور ایستاده و مقاومت میکند.
در طراحی خانه بهجای استفاده از تمام ملک و یا در نظر گرفتن فضای داخلی بیشتر، قسمت جلویی برای ایجاد فضای سبز در نظر گرفتهشده که در شرایط زندگی شهری که هر متر از زمین مانند طلا باارزش است، این کار اقدامی ستودنی است. برای ساخت دیوار جلویی مشرفبه خیابان آجرهایی بهکاررفته که بهصورت یکی در میان چیده شدهاند، بهطوریکه خیابان از لابهلای آنها نمایان است. این دیوار هم فضای خانه را از خیابان جدا میکند و هم امکان تماشای فضای سبز و لذت بردن از آن را برای رهگذران و همسایهها مهیا مینماید.
پلان پروژه تنها ۴۰ مترمربع مساحت دارد و بسیار کوچک است. به همین دلیل در درون خانه، فضای اصلی یکپارچه است و هیچ دیواری برای تفکیک کاربری فضاهای مختلف وجود ندارد. جریان نور و تهویه مناسب در تمام بخشهای خانه برقرار است.
معمار در طراحی این خانه با انتخاب مصالح طبیعی و سنتی احساس صمیمیت و راحتی را منتقل میکند و الگوی یک سبک زندگی ساده را به مخاطب نشان میدهد.
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/793457/maison-t-nghia-architect?ad_medium=main-image&ad_name=chrome-extension”]آرک دیلی[/button]