غرفه‌ی سنگاپور در راستای موضوع اصلی پانزدهمین دوسالانه‌ی‌بین‌المللی‌معماری با عنوان گزارش از خط‌مقدم، «نبردهای کوچکی» را روایت می‌کند که در جبهه‌ی فضاهای خانگی رخ داده‌اند. این تلاش‌ها برای نمایش نبردهای خانگی به ظهور یک سنگاپور پرقدرت و با انگیزه کمک می‌کند.
اکنون ما به واسطه‌ی آسایش و امنیت محیط‌های داخلی و فضاهای عمومی که در طول ۵ سال اخیر در سنگاپور ایجاد‌شده، می‌خواهیم خط‌مقدم این نبردهای خانگی را در نمایشگاه ارائه کنیم تا «فرصتی برای تفکر در فضایی به وسعت جهان» ایجاد کرده باشیم.
ما به دلیل اقدامات هدایت‌شده و یا فی‌البداهه‌ای توسط افراد، موسسات و گروه‌های مختلف، شاهد مشارکت فعال شهروندان سنگاپوری بوده ایم: آن‌ها به بیرون قدم گذاشتند، مسئولیت‌هایی را پذیرفتند، مالک محیط پیرامون خود شدند و به‌طور خلاقانه‌ای خود را با آن هماهنگ کردند. این شهروندان نقش حمایتی و مشارکتی طراحی –به صورت واقعی یا فرضی- در سطوح و مراحل مختلف برنامه‌های نوسازی آینده را هم افزایش دادند و با بهبود فضاهای شهری متراکم، قدیمی و متروکه از آن‌ها به عنوان فضاهای محدود خانگی استفاده کردند.
اقداماتی نظیر مشارکت، رقابت، فعال سازی، اختصاص بودجه، پیش روی و تصرف در تمام سطوح مرتبط با دو حوزه‌ی جامع (سزمین‌های کهن‌الگو) در محدوده‌ی بین نواحی خصوصی و عمومی قانونی شده‌اند. همه‌ی این فعالیت‌ها در ساختار شهری و ساختمانی، در فضاهای خصوصی مجتمع‌های سازمانی و فضاهای عمومی ما اتفاق می‌افتند.
ما با وجود مجموعهای از اقدامات این‌چنینی، قاطعانه به سمت طراحی یک جامعه‌ی جدید رفتیم که بر اساس دستاوردهای نسل سختیکشیده‌ی قبلی ساخته‌شده است. همینطور برای ارائه‌ی آنچه زیر پوست سنگاپور می گذرد از تولید و تکنوکرات‌بودن فراتر رفتیم و تلاش کردیم خلاق و تساوی‌طلب باشیم. به‌همین‌دلیل، نمایش این نبردهای‌خانگی از نزدیک، توصیف بصری کنایه‌آمیزی از ظرفیت انسانی ساختمان‌های ما است که نگاهی نو به گذشته دارد و برای تقویت انسان‌گرایی در فضای شهری سنگاپور تلاش می‌کند.
در طراحی غرفه، از یک شبکه‌بندی مربعی‌شکل به عنوان پایه‌ای برای اجراء و انتقال مفاهیم و پتانسیل‌های مختلف استفاده‌شده است. این شبکه‌بندی (قابی با طول و عرض برابر در دو محور x و y) ترتیب و روند منطقی که غرفه‌ی سنگاپور بر اساس آن طرح‌ریزی‌شده را نشان می‌دهد. علاوه‌بر‌این، شبکه‌بندی حس صداقت و آزادی را منتقل می کند و به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد آزادانه در محیط غرفه بگردند و تنوع روایت‌های ارائه‌شده از زندگی مردم سنگاپور را تحسین کنند.
مفاهیم در این غرفه به قدری تاثیر‌گذار هستند که مخاطب را درگیر می‌کنند و در خود فرو می‌برند. تیم گردانندگان نمایشگاه تلاش کردند تا با ارائه‌ی صدها تصویر از فضای داخلی خانه و زندگی روزمره مردم در مجتمع‌های سازمانی که توسط شورای توسعه‌ی مسکن (HDB) ساخته‌شده، یک تجربه‌ی احساسی برای بازدیدکنندگان خلق کنند. در این نمایشگاه مخاطب فراتر از تجربه‌ی ملموس زندگی در این خانه‌های سازمانی، با مجموعهای متنوع از نماهای داخلی روبرو می‌شود و یک تجربه‌ی جدی در تماشای فضاهای خانگی به دست می‌آورد.
۸۱ فانوس تصویری سفارشی در مرکز نمایشگاه و در راستای خط دید بازدیدکنندگان آویزان و در سه وجه هر فانوس عکسی از خانه‌های سازمانی HDB نصب‌شده است. در وجه چهارم توجه مخاطب به سمت فانوس بعدی و مدل کوچکی از یک بلوک در مجتمع سازمانی HDB جلب می‌شود. یک لامپ در مرکز نمایشگاه نور‌لازم برای روشنایی این مدل و فانوس‌ها را تامین می کند و به‌این‌ترتیب مخاطب می‌تواند آزادانه در بین عکس‌هایی از صحنه‌های زندگی روزمره‌ی مردم سنگاپور که به آرامی می‌درخشند، حرکت‌کند.
ممکن است مخاطبی تذکر بدهد که چرا در این غرفه که یکی از بخش‌های مهمترین نمایشگاه بین المللی معماری است ساختمان‌ها نمایش داده نشده‌اند و بیشتر ارتباط بین مردم و خانه‌هایشان به‌تصویر کشیده‌شده است. پاسخ این است که ساختمان‌ها همیشه در طراحی‌ها, عکس‌ها و مدل‌ها ثبت می‌شوند اما داستان این نبردهای کوچک خانگی تا‌به‌حال در دسترس نبوده‌اند.
تیم‌گردانندگان‌نمایشگاه برای تجسم شخصیت و روحیه‌ی شرکت‌کنندگان در این پروژه، یکی از دست‌ساخته‌های آن‌ها یا وسیله‌ای که دارای ارزش بصری باشد و داستان تلاش‌های آن‌ها را روایت کند انتخاب کردند. برای مثال، جمعیت Ground-Up Initiative آجرهای خشتی را به نمایش می‌گذارد که اعضای داوطلب آن برای دیوارهای کمپ جدیدشان ساخته‌اند. موسسه‌ی طراحی (For Participate in Design (P!D ردیف‌های منظمی از یادداشت‌های رنگی ارائه‌کرده که اعضای آن در جلسات همفکری‌شان جمع‌آوری کرده‌اند و حالا در این نمایشگاه شهرت جهانی پید‌اکرده است.
انتخاب و ارائه‌ی دست‌ساخته‌هایی که سرگذشت شرکت‌کنندگان در این پروژه را به‌همراه دارند به همان اندازه که یک طراحی است، می‌تواند خاصیت کمک‌رسانی داشته باشد. این رویکرد‌مستقیم‌میدانی، شبیه به آماده‌کردن یک سوشی‌تازه است که فقط بر‌اساس انتخاب و بریدن انجام می‌شود و نیازی به اضافه‌کردن‌چاشنی ندارد. به‌این‌ترتیب فلسفه‌ی طراحی غرفه‌ی سنگاپور هم روایت بی‌واسطه، صادقانه و شفاف داستان‌هایی الهام‌بخش از زندگی روزمره‌ی بخشی از مردم سنگاپور است.
عکاس: دن ونگ، آندرئا آوزو
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/790833/space-to-imagine-room-for-everyone-inside-singapores-pavilion-at-the-2016-venice-biennale”]آرک دیلی[/button]
