مترجم: ترانه ایرانپور/ دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
در چند سال گذشته فرهنگ رفت‌وآمد آمریکایی‌ها به‌خصوص افراد جوان به‌طور چشمگیری تغییر کرده است. در گذشته اتومبیل گزینه ارجح مردم بود، اما مطالعات اخیر نشان می‌دهد که آن‌ها راه رفتن، دوچرخه‌سواری و استفاده از وسایل نقلیه عمومی را ترجیح می‌دهند. این تغییر رفتار در استفاده از وسایل نقلیه، فواید زیادی درزمینه‌ی اجتماعی و اقتصادی برای شهرها و شهروندان به دنبال داشته است.
در سال ۲۰۱۴، موسسه «رشد هوشمند آمریکا»، همراه با دانشگاه تجارت جرج واشینگتن و مرکز مشاور املاک و تحلیل شهر، سی منطقه شهری را موردبررسی قرارداد و با توجه به پتانسیل پیاده مداری و تأثیر آن روی پیشرفت اجتماع، جذب استعداد، سطح تحصیلات مردم و کارایی اقتصادی، محلات آن‌ها طبقه‌بندی کرد. این بررسی نشان داد سه شهر واشینگتن، نیویورک و بوستون سه شهر اول پیاده مدار هستند، درحالی‌که در آخر این طیف تامپا، فینیکس و اورلاندو قرار دارند.
فارغ از جایگاه هر شهر در این لیست، این تحقیق حاوی اطلاعات دیگری راجع به پیاده مداری است که تابه‌حال موردبررسی قرار نگرفته است. برای مثال سرانه تولید ناخالص داخلی شهرهای پیاده مدار ۳۸ درصد بالاتر از شهرهای دیگر است که باعث جذب مردم با سطح تحصیلات بالاتر و درنتیجه تحقق عدالت اجتماعی شده است. این تحقیق در سال ۲۰۱۶ مجدداً انجام شد و نتایج آن به‌تازگی منتشرشده است. این بار بخش نخست نشان می‌دهد که برای اولین بار در ۶۰ سال گذشته مناطق پیاده مدار در تمام سی منطقه بزرگ شهری، در حال گرفتن سهم بازار از مناطق برون‌شهری ماشین‌رو هستند.
در این سی منطقه شهری، ۶۱۹ محل پیاده‌روی وجود دارد که به‌طور میانگین نشان‌دهنده یک درصد از سطح کل شهر است. جمعیت این سی منطقه معادل ۱۴۵ از ۳۱۴ میلیون نفر هستند که ۴۶ درصد جمعیت ایالات‌متحده را دربرمی گیرند و تولیدکننده ۵۴ درصد از تولید ناخالص ملی نیز هستند. در هر یک از این سی منطقه، درصد سطح اشغال پیاده‌رویی که شامل فضاهای تجاری، دفاتر و دارایی‌های اجاره‌ای می‌شد، محاسبه و با سطحی که در مناطق شهری اشغال می‌کردند، مقایسه شد. آن‌گونه که در این مطالعات دیده شد این شاخص‌ها به‌گونه‌ای باهم ارتباط دارند.
بررسی‌ها نشان داد که به دلیل استفاده از زمین و مسائل اقتصادی، توسعه پیاده راه‌های شهری، نواحی مرکز شهر را احیا کرده و حومه شهر را ارتقاء می‌دهد. از سوی دیگر، هر چه فضا پیاده مدارتر باشد ازلحاظ اجتماعی عادلانه‌تر است، چراکه هزینه‌های حمل‌ونقل آن کمتر و دسترسی به موقعیت‌های شغلی آن بهتر است که منجر به جبران قیمت بالای خانه‌ها در این مناطق می‌شود.
منبع: [button color=”blue” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/”]archdaily[/button]
منبع برگردان: [button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”http://landscaper.ir/the-economic-and-social-power-of-walkable-cities.html”]معمارمنظر[/button]
