سنگاپور چگونه مشکل مسکن ارزان‌قیمت خود را حل کرد؟

نویسنده: مارک بیرن/ دستیار ارشد سردبیر در «citylab»
مترجم:
محمدصادق یوسف‌زاده/ دبیر سرویس «آمایش‌سرزمین»


جمعیت سنگاپور بعد از جنگ جهانی دوم پیوسته در حال افزایش بوده است، اما شرایط زندگی برای طبقات متوسط و پایین شهری به علت تنش‌ها و درگیری‌ها بین اجتماعات چینی و مالایی بهبود پیدا نکرد. (خشونت‌های نژادی در سال ۱۹۶۴، ۳۶ کشته و ۵۰۰ زخمی برجای گذاشت.)

سنگاپور، تحت حکومت استعماری بریتانیا اولین برنامه‌ی مسکن اجتماعی‌اش را در سال ۱۹۲۷ اجرا کرد؛ اما این برنامه نهایتاً به یکپارچگی محلات سنگاپور و کمبود مسکن در این کشور کمکی کند. لی، اولین نخست‌وزیر سنگاپور و حزب متبوعش در ۱۹۶۰ ضمن تغییراتی که در ساختار اداری کشور دادند اهداف جدیدی را هم در زمینه‌ی مسکن اجتماعی مطرح ساختند: ساخت ۵۱۰۳۱ واحد مسکونی جدید در خلال ۵ سال اول برنامه.

پنجمین سال اولین برنامه هیئت توسعه و مسکن سنگاپور در سال ۱۹۶۵ جشن گرفته شد و ویدئوی بالا توسط وزارت فرهنگ سنگاپور به مناسبت آن ساخته شد. در این کلیپ اظهار می‌شود که نه‌تنها برنامه به اهداف خود دست‌یافته است بلکه از آن فراتر هم رفته و توانسته برای ۴۰۰ هزار سنگاپوری مسکن جدید فراهم کند. تقریباً یک‌چهارم جمعیت کل سنگاپور در سال ۱۹۶۰ میلادی.

این کلیپ خبری علاوه بر این، از طرح جاه‌طلبانه‌ی بعدی سنگاپور با نمایش ماکت‌هایی هم پرده‌برداری می‌کند. گوینده می‌گوید: «سنگاپور جدید این‌گونه خواهد بود». «مجموعه‌های آپارتمانی چندطبقه، فضاهای تجاری، رستوران‌ها، هتل‌ها، تئاترها، مراکز خرید و بازارها. جاده‌ها و خیابان‌ها طوری طراحی‌شده‌اند که حتی اگر تعداد خودروها ۴ برابر هم شوند می‌توانند به‌راحتی در آن‌ها تردد کنند.»
خشونت‌های نژادی مرگبار بار دیگر در یک دهه بعد هم اتفاق افتاد و هیئت توسعه و مسکن اعلام کرد هنوز ۲۵۰ هزار نفر در سکونتگاه‌های نامناسب درون محدوده‌ی شهرها زندگی می‌کنند به‌علاوه‌ی ۳۰۰ هزارنفری که در حواشی شهر زندگی می‌کنند. در ۱۹۶۸، نخست‌وزیر لی، طرح جدیدی را معرفی کرد که بر اساس آن ساکنان مسکن‌های اجتماعی بتوانند خانه‌هایی که در آن ساکن هستند بخرند. طبق آمارهای موجود ۹۰ درصد از سنگاپوری‌ها امروزه مسکن شخصی دارند و بیش از ۸۰ از درصد آنان در واحدهایی که دولت ساخته زندگی می‌کنند. هیئت توسعه و مسکن سنگاپور علاوه بر ساخت مسکن، سیاست یکپارچگی نژادی را هم دنبال می‌کند که بر اساس آن از اینکه در جریان خریدوفروش‌های واحدهای مسکن اجتماعی محاصره‌ی نژادی صورت بگیرد جلوگیری می‌کند.

منبع: [button color=”black” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” ]CITYLAB[/button]

مطلبی دیگر
گزارش از خط مقدم، اختصاصی رویدادهای معماری از شانزدهمین دوسالانه معماری ونیز/ بخش اول