برندهی جایزهی پریتزکر ۲۰۱۷ فردا، یک مارس، یازده اسفند، ساعت ۱۰ به وقت استاندارد شرق آمریکا و ۶:۳۰ به وقت ایران... ادامه متن
زاها حدید
مترجم: محدثه عقبایی/مترجم و عضو تحریریه خیلی راحت میتوان از دور معماران مشهور را بیهوده قضاوت کرد اما وقتی با... ادامه متن
فدریکو بابینا در اخیرترین مجموعهی گرافیکیاش سبک ۲۷ معمار بزرگ تاریخ را با استفاده از عناصر شاخصِ مهمترین آثار آنها، در... ادامه متن
عنوان این نوشته کاملاً واضح است. با اینکه همهی کارهای ما در استودیوی نوآوری اُ.اِن.اِل ، و کرسی هایپربادی من در دانشگاه فنی دِلفت اساساً پارامتریک است، من هیچ علاقهای به پارامتریسیسم ندارم. طراحی پارامتریک قطعاً یک سبک نیست و به هیچ عنوان نیز نباید به عنوان یک سبک به آن نگاه شود. طراحی پارامتریک یعنی مدلکردن رابطههایی پیوسته بین اجزایی که یک کشتی یا ساختمان از آن ساخته شده است. ادامه متن
نویسنده:گراهام مَکِی/ معمار و وبلاگنویس مترجم: مسعود تقوی «انحصار از دست رفتهی نظریهی انتقادی، منتقدان معماری را ناامید گذاشته است.... ادامه متن
پیوستگی تنها خاصیتی است که اجازه می دهد کلمات در همنشینی با یکدیگر روایتی از زندگی باشند. هر کلمه تنها... ادامه متن
خانهای در مایورکا، مجموعهای فرهنگی در سوئد و کتابخانهای در ترکیه در میان بهترین ساختمانهای سال در بخشهای روز اول... ادامه متن
نویسنده: آندرس روبی/ منتقد معماری و ناشر، پروژهی «هونهایم – نُرد ترمینوس» و «پارک خودرو (Car Park)» (۲۰۰۱-۱۹۹۸) زاها حدید... ادامه متن
آیا تاکنون به این موضوع اندیشیدهاید که ضعف عملکردی ساختمانهای ما تا چه حد به این دلیل است که زنان آن را طراحی نمیکنند؟ آیا تأسفبار نیست که در جهان تنها درصدِ کمی از زنان در طراحیِ محیطی که خودشان در آن زندگی میکنند، دخیل هستند؟ متخصصان حوزهی جنسیت ادعا میکنند که اگر زنان بیشتری طراح بودند، میتوانستند شیوهی کارکرد، شمایل و حسِ شهرهای ما را تغییر دهند؛ نه بهخاطرِ جنسیتشان، بلکه بهخاطر دادهی بیشتری از نظر هوشِ خلاقِ انسانی که آنها به شیوهی طراحی شهرهای ما و حل مشکلاتمان اضافه میکنند. ادامه متن
مترجم: محدثه عقبایی به بهانهی اولین سالگرد مرگ زاها حدید، موفقترین و تأثیرگذارترین معمار زن، به پنج ساختمان او... ادامه متن
نویسنده: ارشیا اقبالی/ دبیر پرونده معماری امروز کجاست؟ تصور کنید متنی دربارهی فیدل کاسترو میخوانید. طبعاً اگر محتوای متن در... ادامه متن
اسکیسهای استثنایی و بیهمتای زاها در ارتباط با بیان عینی و دقیق آن چه که طرح به آن بدل خواهد شد، نیست. برعکس، طراحیهای او به شدت تحتتاثیر علاقهاش به [بیان] انتزاعی هنر است. زیبایی [اسکیسهای او] در آزادی فرمالی است که حدید با نزدیکشدن به آن چه که در نهایت ساختمانش خواهد شد، کشف میکند. این تصاویر تمرینهای فرمال، ایدهپردازیهای فضایی، ترکیببندی، سیستمهای ساخت، سازه و روابط زمینهمحور را دربردارد. این اسکیسها همچون دعوتی است به سوی بهرهبری از موهبت آزادی با فعل طراحی. ادامه متن