خبر رسیده است که ستاد اجرایی فرمان امام(ره) با ادعای مالکیت بر قسمتی از حیاط «کافه (هتل) نادری»، ابلاغیه قضایی عملیات عمرانی برای تفکیک بخشی از حیاط این مجموعه (هتل، کافه و قنادی) را به مسئولین این اثر میراثی ارائه کرده است؛ ابلاغیه‌ای که از آغاز عملیات عمرانی از ۱۶ آذرماه ۱۳۹۶ خبر می‌دهد. «کافه نادری» تنها کافه‌ی ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور در استان تهران است و علاقه‌مندان میراث فرهنگی و معماری کشور بیم آن دارند که این تفکیک غیر منطقی، ساخت‌وساز در عرصه و حریم این بنای میراثی را در پی داشته باشد.
از این رو جمعی از معماران و علاقه‌مندان میراث فرهنگی نامه‌ی سرگشاده‌ی زیر را برای حساس کردن مخاطبین و مسئولین به اشتراک می‌گذارند که شما نیز می‌توانید پای آن را امضا کنید:
[divider]متن نامه[/divider]
«کافه نادریِ ایران در خطر است»
ایران ما زیباست. پایتخت ایران ما زیباست. تهران، با تمام نقد و انتقادهایی که به آن داریم, زیباست، چون آیینه تاریخ معاصر ما است. تهران، هرچند تاریخ کوتاهی به عنوان پایتخت ایران دارد، تاریخی چند هزار ساله سکونتی دارد. از کشفیات باستان‌شناسانه قیطریه تا مولوی این تفاخر تاریخی را گواهی می‌دهد.
ما این شهر را گرامی می‌داریم و نشانه‌های آن را پاس می‌داریم؛ بویژه نشانه تاریخ معاصر را.
شوربختانه، شنیده می شود «کافه نادری» -یکی از مهم ترین نشانه های تاریخ معاصر این شهر- در آستانه حذف قرار دارد. فاجعه چنان شگفت است که حتی بازگویی‌اش جسارت می‌خواهد.
دایره‌ی مالکیت خصوصی تا کجاست که می‌تواند پاتوق معمارانِ ادبیات معاصر را تخریب کند؟ جسارت تا کجاست که پاتوق صادق هدایت، جلال آل احمد، حمید مصدق، فریدون مشیری و ده‌ها نشانه‌ی فرهنگ و ادب معاصر را تخریب و بازاری به جای آن بسازد؟
می‌توان از متولیان فرهنگ کشور پرسید کجایند؟
می‌توان از هنرمندان و گروه های مرجع پرسید کجایند؟
اگر به همین سادگی بتوان نشانه‌های هویت فرهنگی شهر را پاک کرد، پس من و شما چه کاره ایم؟
[divider]نامه را امضا کنید:[/divider]
* تنها پرکردن موارد ستاره‌دار الزامی است.
[gravityform id=”6″ title=”false” description=”false”]