گرداوری و ترجمه: سید مجید میرنظامی
مویسی یاکِولیویچ گینزبورک[۱] (۱۸۹۲ -۱۹۴۶) یکی از ایده‌پردازان اصلی کانستراکتیویسم در شوروی بود. او به‌جز جایگاه مهمی که در عرصه‌ی نظریه‌پردازی داشت، در حرفه‌ی معماری نیز با طراحی خانه‌های اشتراکی در شوروی تأثیر مهمی بر تاریخ معماری گذاشت.
گینزبورک در شهر مینسک[۲] دنیا آمد. خانواده‌ی او در حرفه‌ی معماری اشتغال داشتند. در جوانی به‌علت کمبود امکانات آموزشی در موطنش به ایتالیا مهاجرت کرد و از آکادمی هنرهای میلان در سال ۱۹۱۴ فارغ التحصیل شد. او در مدت اقامتش در میلان با فوتوریست‌ها ارتباط برقرار کرد؛ گرچه با دیدگاه آنان مبنی بر رد کامل تاریخ مخالف بود و باور داشت که می‌توان از تاریخ چیزهایی آموخت. گینزبورک پس از تحصیل در میلان برای آموزش‌های فنی بیشتر به مؤسسه‌ی پلی‌تکنیک ریژسکی[۳] رفت و در سال ۱۹۱۷ فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۱ به کار خصوصی در شبه جزیره‌ی کریمه مشغول بود و به مطالعه‌ی معماری مردمی تاتارها پرداخت. اولین کار مهمی که به او محول شد طراحی غرفه‌ی کریمه برای اولین نمایشگاه کشاورزی و صنایع روستایی در سال ۱۹۲۳ در مسکو بود. گینزبورک از سال ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۰ به تدریس تاریخ و تئوری در مدرسه‌ی فوتِماس[۴] مسکو و مؤسسه فناوری عالی مسکو مشغول بود. او به همراه الکساندر آلکساندروویچ وِسنین[۵] «سازمان معماران معاصر[۶]» را در سال ۱۹۲۵ تأسیس کرد.
گینزبورک در سال ۱۹۲۴ شاهکارش با عنوان «سبک و دوره[۷]» را منتشر کرد. او در این اثر که می‌توان آن را نخستین صورت‌بندی نظری کانستراکتیویسم نامید، بر نقش تمدن‌ساز ماشین تأکید و درباره‌ی ظرفیت آن برای تسهیل «مکانیکی کردن زندگی» و توجیه گونه‌های جدید ساختمانی مطابق با نیازهای طبقه‌ی کارگر، نظریه‌پردازی کرده است. گینزبورک در ادامه‌ی نظریه‌ی ادواری‌اش درباره‌ی تغییرات سبکی بر این عقیده بود که هر تمدن جدیدی در آغاز برای برآوردن امور ضروری‌اش معماری‌ای «سازنده[۸]» پدید می‌آورد و سپس به «بلوغ» می‌رسد و در نهایت با زیاده‌روی در تزئینات به انحطاط کشیده می‌شود.
او روش عملکرد‌ی مد نظرش برای طراحی را در قالب مجموعه‌مقالاتی صورت‌بندی کرد. برمبنای این روش، مسائل معماری از طریق شناسایی عوامل اصلی همچون زندگی، کار و نیاز طبقه‌ی کارگر به تجدید قوا، می‌بایست به‌نحوی خردمندانه حل می‌شدند. این روش بر ارائه‌ی سرنمون‌ها[۹]، به کار بستن اجزای استانداردشده و دسته‌بندی همه‌ی فعالیت‌ها براساس عملکردهای مرتبط با آن تأکید و هر نوع سبک پیشینی را رد می‌کرد.
او به قصد اثبات صحت روش عملکردی‌اش دو پروژه‌ی تحقیقاتی جامع برای یافتن سرنمون‌های جدید خانه‌سازی و فنون ساختمانی انجام داد. اولین پروژه، طراحی و آزمودن تعدادی آپارتمان برای «کمیته‌ی ساختمان‌سازی شوروی» (استرویکوم[۱۰]) بود. دومین پروژه برای «کمیته‌ی برنامه‌ریزی دولتی» به هدف سرعت‌بخشیدن به فرایند کند ساختمان‌سازی در شوروی انجام شد. این مقصود به کمک طراحی خانه‌هایی متشکل از اجزای پیش‌ساخته عملی می‌شد. اجزایی که می‌بایست در کارخانه‌های محلی با مواد ارزان‌قیمت تهیه و برای نصب به کارگاه‌های ساختمانی منتقل می‌شدند.
سازمان معماران معاصر در سال ۱۹۲۸ بخش استانداردسازی را در کمیته‌ی ساخت‌وساز تأسیس کرد و گینزبورک سرپرستی‌اش را بر عهده گرفت. این سازمان در همان سال پنج گونه واحد مسکونی طراحی کرد. این واحدها که به «گونه‌های انتقالی» معروف بودند، به‌منظور تغییر عادت‌های قدیمی زندگی ساکنان به نوع تازه‌ای از زندگی جمعی طراحی شدند. گینزبورک باور داشت که نمی‌توان ساکنان را به زندگی جمعی مجبور کرد، بلکه باید ویژگی‌هایی را به طرح افزود که می‌تواند آنان را به‌سوی نوعی زندگی که از نظر اجتماعی برتر است سوق دهد.
در میان آثار گینزبورک ساختمان نارکومفین (۱۹۳۲) شهرت بیشتری دارد. لوکوربوزیه از این بنا برای طراحی «اونیته دَ بیتَسیون[۱۱]» در مارسی، الهام گرفت. «مجتمع مسکونی گُستراخ[۱۲]» (۱۹۲۶) یکی دیگر از آثار مهم اوست که به اعتقاد عده‌ای توانسته است پنج اصل لوکوربوزیه را محقق کند. چینش فضاها در این ساختمان استادانه است. پلکان و حمام‌های این مجتمع (به‌جز دو حمام) از نور خورشید و تهویه طبیعی بهره می‌برند و همه‌ی بازشوهای این مجتمع دو قاب پنجره دارند. آسایشگاه اورژونیکیدزه[۱۳] (۱۹۳۵-۱۹۳۷) و مجتمع مسکونی اوبلوسوویت[۱۴] (۱۹۲۹) از دیگر آثار مهم گینزبورک محسوب می‌شوند.
[divider]پی‌نوشت‌ها[/divider]
[۱] Moisei Yakovlevich Ginzburg (Russian: Моисей Яковлевич Гинзбург)
[۲] Minsk
[۳] Rizhsky Polytechnic
[۴] ВХУТЕМАС (English: VKhUTEMAS)
[۵] Alexander Aleksandrovic Vesnin
[۶] OSA Group
[۷] Style and Epoch
[۸] Constructive
[۹] prototypes
[۱۰] Stroikom
[۱۱] Unité d’habitation
[۱۲] Gosstrakh apartment complex
[۱۳] Ordzhonikidze Senatarium (Russian: Орджоникидзе)
[۱۴] Oblosoviet Housing
[divider]منابع[/divider]
Ginzburg, Moisey. (n.d.). Retrieved 4 1, 2017, from The Getty Research Institute: http://www.getty.edu/vow/ULANFullDisplay?find=&role=&nation=&prev_page=1&subjectid=500025636
Moisei Ginzburg’s Constructivist Architectural Utopia. (January 7, 2017). Retrieved 4 2, 2017, from Art Lark: https://artlark.org/2017/01/07/moisei-ginzburgs-constructivist-architectural-utopia/
McKay, G., & Perunkov, V. (n.d.). Architecture Misfit #17: Moisei Ginzburg. Retrieved 4 2, 2017, from misfits’ architecture: https://misfitsarchitecture.com/2015/08/02/architecture-misfit-17-moisei-ginzburg/
Moisei Ginzburg. (n.d.). Retrieved 4 1, 2017, from monoskop: https://monoskop.org/Moisei_Ginzburg
Moisei Ginzburg, Gosstrakh apartment complex in Moscow (1926). (n.d.). Retrieved 4 2, 2017, from The Charnel-House: https://thecharnelhouse.org/2013/11/24/moisei-ginzburg-gosstrakh-apartment-complex-in-moscow-1926/
Senkevitch, A. (n.d.). Ginzburg, Moisei Iakovlevich. Retrieved 4 1, 2017, from http://www.yivoencyclopedia.org/article.aspx/Ginzburg_Moisei_Iakovlevich
