اساساً تنها یک انقلاب بنیادی تاکنون بوده است و آن انقلاب نوسنگی است. این انقلاب به معنای به وجود آمدن ابزارهای بهمراتب مؤثرتر، کشاورزی ثابت، مفهوم مالکیت زمین، سفالگری، به وجود آمدن یک طبقهی حاکم مفتخور به خاطر ممکن شدن تشکیل مازاد غذا، بهتبع آن شکلگیری دولت، نوشتن، پول، مالیات، کامل کردن تجهیزات نظامی (به لطف برنز)، تجارت با راه دور و الیآخر. همهی اینها از هزارههای قبل تاکنون ادامه داشتهاند و ما همچنان در همان نقطهایم.
ادامه متن
یک قرن پس از خبر بزرگ
پروندهای دربارهی تجربهی معمارانه و شهرسازانهی انقلاب کمونیستی اکتبر ۱۹۱۷
صد سال از وقوع انقلاب اکتبر میگذرد و در این صد سال بهاندازهی چند قرن، تاریخ فشردهشده وجود دارد. صرفنظر از اینکه شما موافق یا مخالف آرمانهای انقلاب باشید و جدا از اینکه بعد از انقلاب مسیر آن منحرف شد یا نه امروز بعد از گذشت یک قرن از این حادثهی بینظیر تاریخ بشری و بعد از فروپاشی حکومت شوروی فارغ از تعصبات ایدئولوژیک میتوان در مورد ماهیت این انقلاب و اثرات غیرقابلانکارش بر جهان ذهن و عین امروزیمان بهتر اندیشید. گرچه آنچه در حکومت شوروی اتفاق افتاد را نمیتوان نمونهی عالی ساختمان سوسیالیسم حقیقی دانست اما بررسی این تجربیات بهعنوان تلاشی بشری برای دست یافتن به شیوهای متفاوت از زیستن و ساختن امروزه کاملاً ضروری مینماید. در زمانهای که از همهی تریبونهای قدرت چیزی جز پذیرش وضع ناجور موجود شنیده نمیشود و ناممکنی هرگونه بدیلی تبلیغ میشود، شناخت برههای از تاریخ که همهچیز در آن ممکن به نظر میرسید نهفقط از باب شناخت تاریخ بلکه از باب یادآوری این حقیقت غبارگرفته لازم است که همیشه راه دیگری هم هست. آری، «انقلاب انفجار امر ممکن است.»
دبیر پرونده: محمدصادق یوسفزاده