• صفحه اصلی
  • درباره ما
    • تحریریه
  • وبلاگ
  • بایگانی
  • اخبار و گزارش
    اخبار و گزارش

    قُمار دیگر …

    مسابقه طراحی مبلمان دانشکده معماری و شهرسازی

    دوره‌ی آموزشی «آشنایی با گواهینامه‌های ساختمان سبز»

  • معماری
    معماری
    48

    ۶۰ سال معماری جهان به روایت تصویر

    چرا بازخوانی میراثِ انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ ضروری است؟

    ترامپ چگونه به معماری (و شهرها) گند زد؟

    • معرفی آثار ایرانی
    • معرفی آثار خارجی
    • تاریخ معماری
    • معماری معاصر ایران
    • نقد معماری
    • میراث فرهنگی
  • شهرسازی
    شهرسازی

    چرا بازخوانی میراثِ انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ ضروری است؟

    قصه‌های آشپزخانه

    شهرهای بلوک شرق: از پیشامدرن تا پساکمونیسم

    • کالبد شهری
    • طراحی فضای شهری
    • محیط زیست شهری
    • جامعه شهری
    • اقتصاد شهری
    • تاریخ شهرسازی
    • واژگان نو شهرسازی
  • آمایش سرزمین
    آمایش سرزمین

    قصه‌های آشپزخانه

    آیا کرونا به جهانی‌شدن پایان می‌دهد؟

    زندگی اشتراکی در خانه‌های اشتراکی با اقتصاد اشتراکی: راهکار یا تهدید؟

    • آب و محیط زیست
    • حمل و نقل
    • عدالت فضایی
    • تجارب جهانی آمایش سرزمین
  • تلویزیون معماری
  • معماران و شهرسازان
کامیار صلواتی
موقعیتدبیر معماری
پیوسته۱۴ آذر ۱۳۹۶
مقالات5
کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه تهران
یادداشت

معماری امعا و احشا: دروازه‌غار در عکس‌های عباس عطار

فرهاد مهراد جوان در دههٔ چهل، هنگام معرفی خود در اجرایی که در آن سعی می‌کند ادای «رِی چارلز» را دربیاورد، به «خانم‌ها و آقایان، به‌خصوص خانم‌ها»، چنین نشانی می‌دهد؛ محله‌ای که نام‌اش هویداکنندهٔ تاریخ دیرین آن است. اما دروازه غار ِ فرهاد کجاست؟‌ مسکن چه کسانی بوده و چه قشری آن‌جا می‌زیند؟ اگر به دروازه‌غار برویم چه صحنه‌هایی را می‌بینیم و آن‌جا چه تصویری در ذهن ما برجای می‌گذارد؟ادامه متن
عمومی

چند پاره‌فکر درباره‌ی کافه‌های تهران: آیا کافه‌ها هم‌چنان کافه هستند؟

ولتر هر روز به کافه پروکوپ پاریس می‌رفت تا روزی چهل فنجان قهوه بنوشد. نه تنها او، که دیدرو و دالامبر و روسو، این فیلوزوف‌های عصر روشنگری، به این کافه سرمی‌زدند. کافه پروکوپ ملغمه‌ای جذاب از اقشار مختلف پاریسی بود؛ نمادی از دموکراسی نوید داده‌شده‌ی انقلابی که صدسال بعد از آن قرار بود فرانسه را تکان دهد. سنت کافه‌نشینی اندک‌اندک تمام پاریس، و بعدها جهان را در بر گرفت و به خاورمیانه و ایران استبدادزده‌ی رضاشاهی نیز رسید. کافه‌ها انگار مفری بودند برای گریز از مناسبات رایج، پناهگاهی در برابر هجوم بی‌امان نظم قلدر حاکم؛ فضایی برای نشستن، گفتن و شنفتن از ادبیات و سینما و شعر و موسیقی؛ و طرح‌ریزی برای اثرگذاری اجتماعی و سیاسی. اگر این کافه‌ها چنان بودند، کافه‌های امروز تهران چه روزگاری را از سر می‌گذرانند؟ ادامه متن
نقد معماری

«نقد معماری معاصر ایران»

ما در میان دیوارها و پنجره‌ها نفس می‌کشیم؛‌ میان هرآنچه خودْ آن‌ها را ساخته‌ایم. لابه‌لای آجر و سیمان و سنگ و چوب فریاد می‌زنیم، خاطره می‌سازیم، عاشق می‌شویم، پریشان می‌شویم، فکر می‌کنیم و تجربه‌ی زیسته‌مان را فربه‌تر می‌کنیم. اگر تقریباً همواره ما اسیر این «محیط مصنوع» خودساخته‌ایم، چرا نباید درباره‌ی آن سخن بگوییم؟ ‌چرا نباید به داوری و تفسیر و ارزیابی‌اش بنشینیم؟ چرا نسبت به چیستی و چگونگی‌اش حساس نباشیم و به آن واکنش نشان ندهیم؟‌ و در یک کلام، چرا نباید آن را نقد کنیم؟‌ادامه متن
کالبد شهری

پاتوق‌های شهری | فضاهایی برای دیدن و شنیدن و سخن گفتن

در زمانه‌ای که ندیدن، نشنیدن و سخن نگفتن فضیلت است، چگونه باید دید، سخن گفت و شنید؟ چگونه باید چشم در چشم مردمی دوخت که معاصر ما هستند و از تمام مردمان همه‌ی زمان‌ها و مکان‌های دیگر به ما نزدیک‌تر هستند؟ بیایید این پرسش را از شهر بپرسیم. فضاهای عمومی شهری، پاتوق‌ها، میدان‌ها و هرجای دیگری که مجال این دیدن و شنیدن و سخن گفتن را فراهم کنند قلب تپنده‌ی هر شهرند. چنین فضاهایی مظهر شهروندان آن شهرند، جایی برای تأثیر و تأثر و کنش و واکنش. از این نقطه‌نظر، نه اداره‌ها، نه کارخانه‌ها، نه خیابان‌ها و نه بازارها، بلکه این عرصه‌ها مهم‌ترین فضاهای هر شهرند. پرونده‌ی «پاتوق‌های شهری در ایران» تلاشی برای نمایاندن، تحلیل، واکاوی و توصیف این فضاها در ایران است؛ تلاشی برای رسیدن به پاسخ سوال‌هایی از این دست که: این فضاها کجایند؟ چگونه‌اند؟‌ بر زیست شهروندان چه اثری می‌گذارند؟ چگونه محمل رویداد می‌شوند؟ ادامه متن
نقد معماری

باغی برای نرفتن؛ از توهم تا واقعیت| نقد توصیفی پروژه‌ی باغ کتاب تهران

«باغ کتاب تهران». این یکی از نام‌هایی بود که به کرّات در رسانه‌های کشور در نیمه‌ی اوّل سال ۱۳۹۶ شنیده می‌شد. خبر هیجان‌انگیزی به‌نظر می‌رسید؛ اینکه فضایی مختص و متمرکز برای فروش کتاب در قلب تهران، لابه‌لای تپه‌های عباس‌آباد قرار است ساخته شود. فضایی شبیه به نمایشگاه کتاب تهران، با امکانات و آرامشی بیشتر که خریدن کتاب را تبدیل به تجربه‌ی لذت‌بخش‌تری کند و در عین‌حال به مرکزی برای کتاب‌دوستان تبدیل شود. پاییز ۹۶ رسید و پروژه‌ی باغ کتاب برنده‌ی بخش ساختمان‌های عمومی جایزه‌ی معمار، این معتبرترین جایزه‌ی معماری کشور نیز شد. تمام این‌ها به مخاطب، کسی که روزی از روزهای آذر ۱۳۹۶ تصمیم می‌گیرد به این پروژه‌ی عظیم، بلندپروازانه و –لابد- از لحاظ معمارانه ارزشمند سری بزند، مژده‌ی تجربه‌ی فضایی لذت‌بخش و کاربردی را می‌دهد. با این‌حال، حدود شش ماه پس از افتتاح این پروژه، بهترین واژه برای توصیف آنچه با بازدید «باغ کتاب تهران» بر همان مخاطب عارض شد این بود: بُهت!ادامه متن
  • صفحه اصلی
  • درباره ما
    • تحریریه
  • وبلاگ
  • بایگانی
بازنشر مطالب از این پایگاه به شرط ذکر منبع و لینک مطلب بلامانع است.
  • اخبار و گزارش
  • معماری
    • معرفی آثار ایرانی
    • معرفی آثار خارجی
    • تاریخ معماری
    • معماری معاصر ایران
    • نقد معماری
    • میراث فرهنگی
  • شهرسازی
    • کالبد شهری
    • طراحی فضای شهری
    • محیط زیست شهری
    • جامعه شهری
    • اقتصاد شهری
    • تاریخ شهرسازی
    • واژگان نو شهرسازی
  • آمایش سرزمین
    • آب و محیط زیست
    • حمل و نقل
    • عدالت فضایی
    • تجارب جهانی آمایش سرزمین
  • تلویزیون معماری
  • معماران و شهرسازان
  • اخبار و گزارش
  • معماری
    • معرفی آثار ایرانی
    • معرفی آثار خارجی
    • تاریخ معماری
    • معماری معاصر ایران
    • نقد معماری
    • میراث فرهنگی
  • شهرسازی
    • کالبد شهری
    • طراحی فضای شهری
    • محیط زیست شهری
    • جامعه شهری
    • اقتصاد شهری
    • تاریخ شهرسازی
    • واژگان نو شهرسازی
  • آمایش سرزمین
    • آب و محیط زیست
    • حمل و نقل
    • عدالت فضایی
    • تجارب جهانی آمایش سرزمین
  • تلویزیون معماری
  • معماران و شهرسازان
برای دیدن نتایج شروع به نوشتن کنید یا با زدن دکمه‌ی ESC پنجره را ببندید
شهرسازی معماری مدرن مسابقات معماری دانشگاه تهران طراحی معماری
نمایش تمام نتایج

Lost your password?
Forgotten Password
Cancel