دهه‌ی ۴۰ شمسی، به گفته‌ی برخی صاحب‌نظران، در احیای هنرهای سنتی ایران، دورهای پراهمیت است. فارغ از علت‌های این امر، با مهدی ابراهیمیان و ویولت دهقانی که هر یک ابتدا در راه‌هایی جداگانه و بعداً همراه باهم سهمی در این زمینه داشتند به گفت‌وگو نشستیم. مهدی ابراهیمیان حدود پنجاه سال پیش برای تهیه طرح آرایش فضای داخلی مهمانسرای شاه‌عباس (هتل عباسی) و اجرای آن انتخاب شد. او هم با شیوه‌های گوناگون هنرهای اصیل ایرانی آشنا بود و هم برای زنده کردن آن شور و شوق فراوان داشت. آشنایی‌اش با بسیاری از هنرمندان اصفهانی که در آن زمان با فقدان زمینه‌ی فعالیت، کمکم گوشه می‌گرفتند نیز عامل دیگری در انتخاب او بود. به‌علاوه، طی اجرای این طرح، جوانان تازه‌کار را نیز عملاً آموزش دادند. ادامه متن