پائولو مندز دا روشا، معمار برزیلی، بعد از به دست آوردن دو جایزه‌ی مهم پاریمیوم امپریال و شیر طلایی دوسالانه‌ی ونیز امسال، شایسته‌ی دریافت مدال طلا سلطنتی معماری شناخته شد. بر اساس توضیح موسسه‌ی سلطنتی معماران بریتانیا(RIBA) این مدال در یک مراسم رسمی در اوایل سال ۲۰۱۷ به مندز دا روشای ۸۷ ساله به عنوان مشهورترین معمار زنده دنیا اهدا خواهد شد.
مندز دا روشا با سبک خاصی از بروتالیسم برزیلی و ترکیب آن با سطوح عظیم شیشه، نورگیرها و دیوارهای باز شهرت دارد و تا حد زیادی در مدرنیزه کردن سائولوپائولو نقش داشته است اما چند ساختمان متمایز دیگر هم بیرون از مرزهای کشور زادگاهش ساخته و با این کارنامه‌ی پربار توانسته تمام جوایز معماری را درو کند. او در سال ۲۰۰۶ هم برنده‌ی جایزه‌ی پریتزکر شده بود که اعتباری معادل نوبل در معماری دارد.
جین دانکن، مدیر RIBA می گوید:
«آثار پائولو مندز دا روشا در مقایسه با معماران مشهور جهان بسیار متفاوت به نظر می رسند. او معماری است با شهرت بین المللی که تقریبا همه شاهکارهای معماری اش را در کشور مادری اش بنا کرده است. انقلاب و تحول دو عنصر برجسته‌ی آثار مندز دا روشا است که نمادی از معماری بروتال زیبا ، خشن و بی الایش دهه‌ی ۱۹۵۰ برزیل به نمایش می گذارند. او یک معمار جهانی و یک اسطوره‌ی زنده است.»
مدال طلای سلطنتی که هر سال توسط RIBA به معماران برگزیده اهدا می شود در به رسمیت شناخته شدن این حرفه و افزایش اعتبار معماران سهم قابل توجهی دارد. برنده‌ی مدال سال ۲۰۰۶ زاها حدید بود که اندکی پیش از دریافت آن با مرگی غیرمنتظره دنیای معماری را ترک کرد. او اولین زنی بود که توانست مدال طلای سلطنتی را از آن خود کند. دیگر دریافت کنندگان سالهای پیش مدال طلای سلطنتی پیتر زومتور، هرمان هرتزبرگز و دیوید چیپرفیلد بوده اند.
مندز دا روشا در این باره می گوید:
« انتخاب من توسط موسسه‌ی سلطنتی معماران بریتانیا و دیده شدن دستاوردهای عمر حرفه ای و تجربیاتی که در راه پیشرفت معماری و جامعه انجام داده‌ام، بعد از سالها کار حرفه ای لذت بزرگی است. من برای همه کسانی که در این لذت با من سهیم هستند بهترین آرزوها را دارم و شادی این لحظه را به تمام معماران و مهندسانی تقدیم می کنم که در پروژه های من با تمام توان حضور داشتند.»
مندز دا روشا در سال ۱۹۲۸ در ویتوریای برزیل به دنیا آمد و کار حرفه ای اش را در سائوپائولو شروع کرد. او دفتر کاری خود را در سال ۱۹۵۵ تاسیس کرد و دو سال بعد اتلتیک کلاب سائوپائولو که یکی از مهمترین پروژه هایش بود را به پایان رساند. بعد از آن طراحی چند ساختمان عمومی دیگر در سرتاسر برزیل از جمله استودیو سرا دورادا در گوپیاس (۱۹۷۵) و کلیسای سنت پیتر در سائوپائولو در سال ۱۹۸۷ را طراحی کرد. او مسئولیت بازسازی قدیمی ترین موزه هنرهای زیبای سائوپائولو با نام پیناکوتک دو استاد را نیز در سال ۱۹۹۳ به عهده داشت.
آلخاندرو آراونا معمار شیلیایی و مدیر دوسالانه ونیز ۲۰۱۶ که جایزه‌ی شیر طلایی را به خاطر یک عمر فعالیت حرفه ای و دستاوردهای منحصر به فرد به چائولو ماندز دا روشا اهدا کرد درباره‌ی او می گوید: آثار او حتی چند دهه بعد از ساخت در برابر ازمون زمان مقاومت می کنند هم به لحاظ فیزیکی و هم به لحاظ سبک معماری شان. این پایداری شگفت آور ممکن است نتیجهی سلامت ایدئولوژیک و نبوغ معمارانه‌ی او باشد.
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.dezeen.com/2016/09/29/brazilian-architect-paulo-mendes-da-rocha-to-receive-2017-riba-royal-gold-medal/”]دیزین[/button]
