تونی مَنفرِد
ترجمه: احمد افلاکیان
نزدیک به یک سال پس از برگزاری جام‌جهانی ۲۰۱۴، از مجموع دوازده استادیومی که برزیل برای این رویداد ساخت و نوسازی کرد، بیشتر آنها بیاستفاده شده بودند.
لودرس گارسیا ناوارو[۳] از NPL و تالس آنزونی[۴] از AP ، گزارش‌هایی از وضعیت استادیوم‌ها در نوشتند و این نوشته‌ها تصویر زیبایی را از این وضعیت نمایان نمی‌کرد.
برزیل بیش از سه میلیارد دلار خرج استادیومهای جدیدی کرد که برخی از آنها در مکانهایی دورافتاده واقع شدند که در آنجا، تیم محلی حرفهای موجود نبود که بتواند پس از رقابتهای جام‌جهانی حضور این استادیوم‌ها را پایدار کند. یک سال بعد از رقابتها، برخی از آنها همچنان خالی و بیمصرف باقی ماندهاند، در حالی که برخی دیگر در حال ورشکستگی هستند، و حتّی استادیومهایی گرفتار منازعات بین باشگاهها و مدیران استادیوم‌ها شدهاند که به طور مرتّب میزبان بازی‌های خانگی هستند.
وزیر ورزش کشور در گفت‌و‌گو با رویترز در جریان بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو به شکست سرمایهگذاریهای استادیومهای جام جهانی۲۰۱۴ اذعان کردهاست: «در وضعیتی متفاوت با جام‌جهانی، میراثی به جای خواهیم گذاشت».
برخی از مشکلات این استادیوم‌ها به اختصار از این قرارند:
ساخت ورزشگاه آمازونیا[۵] در شهر جنگلی مانائوس،[۶] علی‌رغم نداشتن تیم تراز بالایی در آنجا و وجود فاصلهای نزدیک به صدها مایل با نزدیکترین کانون جمعیتی برزیل، ۳۰۰ میلیون دلار هزینه داشت. بنا به گزارش NPR، این استادیوم به خاظر هزینه‌های بالا حتّی میزبان بازی‌های لیگ محلّی هم نیست. علاوه بر این، درآمد معهود حاصل از مواردی چون کنسرتها نیز در حد انتظارات نبودهاست. گروه موسیقی Kiss حتّی در تور برزیل خود به این شهر آمازونی نیامد. این استادیوم پس از رقابتها[ی جام‌جهانی]، تنها میزبان یازده رویداد در طول پنج ماه بوده است.
پرخرجترین استادیوم، استادیوم ناسیونال[۷] در برزیلیا بود که اکنون از آن به عنوان پارکینگ اتوبوس استفاده میشود. بنا به گزارش NPR ساخت این استادیوم ۵۵۰ میلیون دلار هزینه برداشته است. اما بدون وجود تیم لیگ برتری در پایتخت، موارد استفاده‌ی محدودی بعد از میزبانی هفت مسابقه در جام‌جهانی داشت.
ساخت و ساز در میدان ورزشی کورنتیانز در سائوپائولو[۸] با تأخیری ۱۰ ماهه به پایان رسید. در طول رقابتها به جای مکانی که برای تماشاگران در یک سمت از استادیوم طراحی شده بود، جایگاهی سست و موقّت ساخته شد. این استادیوم حالا میزبان بازی‌های تیم کورنتین[۹] است، اما منفعتی برای باشگاه نداشتهاست. بنا بر گزارش AP: « تعداد تماشاگران در ورزشگاه تیم کورنتین افزایش چشمگیری داشته است، با این حال باشگاه نمیتواند از درآمد حاصل بهره ببرد، چرا که این درآمد هنوز برای خرج ساخت‌و‌ساز استادیوم مورد استفاده قرار میگیرد».
AP گزارش میدهد که تیم باشگاهی اتلتیکو مینیرو[۱۰] بازی‌های خود را در ورزشگاه قدیمی ایندیپنسیا[۱۱] در بِلوهوریزانته[۱۲] برگزار می‌کند- چرا که به خاطر قرارداد با صاحبان استادیوم نمیتواند با بازی در استادیوم جدید مینیرائو[۱۳] درآمدی حاصل کند.
ورزشگاه ۴۲ هزار نفری پانتانال در کویابا[۱۴] در اوایل سال جاری به دلیل نشست سقف تعطیل شد. در ماه آوریل، خبرگزاری گلوبو[۱۵] گزارش داد که تعدادی از بیخانمانها در رختکنهای ورزشگاه زندگی میکنند. دو تیم حرفهای شهر، به طور معمول بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تماشاگر را در هر بازی جذب میکنند. هزینه‌ی ساخت استادیوم بالغ بر ۲۱۵ میلیون دلار بوده است و اکنون، بنا بر گزارش NPR، « از طریق هزینه‌های نگهداری خود، جیب شهر را خالی می‌کند».
بنا بر گزارش NPR، ورزشگاه داس دوناس[۱۶] در ناتال[۱۷]«تلاش می‌کند تا از طریق مراسم ازدواج یا جشنهای کودکان -اگر بخت با آن همراه باشد، کسب درآمد کند».
میرسیم به ورزشگاه پرنامبکو[۱۸] در رسیف[۱۹]. AP گزارشی از وضعیت آن در ماه دسامبر ارائه دادهاست:
ورزشگاه پرنامبکو در شهر شمالی رسیف ساخته شدهاست. ورزشگاهی که ۲۳۶ نفر، تنها برای تماشای یک مسابقهی جام برزیل قبل از جام‌جهانی بلیط تهیه کردهبودند، به میزبانی رویدادهای [مختلف]، کنفرانسها، نمایشگاهها و مراسم عروسی توسل جستهاست. در ماه سپتامبر، یک پسربچهی ۱۵ ساله جشن تولّد خود را در آن برگزار کرد- به او و دوستانش این اجازه داده شده بود که در زمین بازی کنند و از رختکنها و دیگر امکانات بهره ببرند.
ورزشگاه پرنامبکو/ REUTERS/Paulo Whitaker
فیفا کشورهای میزبان را به ساخت تنها هشت استادیوم ملزم می‌کند، اما برزیل از این تعداد فراتر رفت. بسیاری از استادان دانشگاه برای مدت زیادی، این بحث را مطرح کردند که ساختن استادیوم برای مسابقاتی چون جام‌جهانی و المپیک که تنها یکبار میزبان آن هستند، سرمایهگذاری معقولی نیست. در سراسر برزیل، مالیات‌دهندگان و مقامات محلی در حال فهمیدن این واقعیت هستند اما به روشی دشوار.
منبع: Business Insider
صفحه‌ی اصلی پرونده‌ی فضا و فوتبال
[divider]پی‌نوشت‌ها[/divider]
[۱] The Arena Pantanal in Cuiaba
[۲] Alexandre Schneider
[۵] The Arena Ama
[۶] Manaus
[۷] The Estadio Nacional
[۸] the Arena Corinthians in Sao Paulo
[۹] Corinthians
[۱۰] Atlético Mineiro
[۱۱] Independencia
[۱۲] Belo Horizonte
[۱۳] Estádio Mineirão
[۱۴] Cuiabá
[۱۵] Globo
[۱۶] The Arena das Dunas
[۱۷] Natal
[۱۸] the Arena Pernambuco
[۱۹] Recife
