مجموع تلفات حوادث رانندگی در ایالات‌متحده افزایش‌یافته است و درصد عابران پیاده کشته‌شده هم رشد داشته است؛ اما این افزایش کشته‌ها در میان گروه‌های جمعیتی مختلف برابر نیست: احتمال کشته شدن عابران پیاده‌ی رنگین‌پوست بیشتر است.
یافته‌های پژوهشی که اخیراً صورت گرفته نشان می‌دهد احتمال اینکه خودروها برای عابران پیاده‌ی سیاه‌پوست توقف کنند کمتر از احتمال توقف آن‌ها برای عابران پیاده‌ی سفید‌پوست است. این پژوهش نشان می‌دهد پیش‌داوری رانندگان نقش مهمی در توزیع نژادی تلفات حوادث رانندگی دارد.
پیش‌ازاین هم در تحلیل‌های آماری بر اهمیت فاکتورهای نژادی و طبقاتی در تعداد کشته‌های حوادث رانندگی تأکید کرده بود. در گزارشی که تلفات بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ در امریکا را بررسی کرده است عنوان‌شده که تعداد کشته‌های حوادث رانندگی در محلات فقیرنشین تقریباً دو برابر محلات ثروتمند نشین است. از میان ۱۵۴ اجتماع بررسی‌شده در سال ۲۰۱۰ معلوم شد ۸۹ درصد خیابانهای محلات ثروتمند نشین دارای پیاده‌راه‌های مناسب هستند اما تنها ۴۹ درصد خیابانهای محلات فقیرنشین دارای پیاده‌روهای مناسب هستند. این تبعیض‌ها در خیابان‌ها و تقاطع‌های دارای علائم راهنمایی-رانندگی مناسب هم به چشم می‌خورد.
علاوه بر این شهرسازی خودرو محور اساساً امنیت کمتری برای فقیرانی ایجاد می‌کند که بیشتر عابران پیاده را تشکیل می‌دهند. این نوع از شهرسازی، خیابان‌ها را بیشتر برای عبور و مرور بهتر خودروها مناسب‌سازی می‌کند و به آسایش و امنیت عابران پیاده اهمیت کمتری می‌دهد.
پژوهشگران معتقداند که باید در این زمینه مطالعات گسترده‌تری صورت بگیرد و برای مثال متغیرهایی مانند اینکه «رنگین‌پوستان احتمال بیشتری دارد که عابر پیاده باشند» یا این متغیر که «محلات اقلیت نشین تقاطع‌های ترافیکی ناایمن‌تری دارند» باید کنترل شوند تا بتوان در مورد برابری نژادی در برنامه‌ریزی حمل‌‌ونقل قضاوت بهتری کرد.
[divider]منبع[/divider]
[button color=”blue” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” ]planetizen[/button]
